𝐖𝐨𝐫𝐤𝐢𝐧𝐠 𝐰𝐢𝐭𝐡 𝐭𝐡𝐞 𝐛𝐚𝐝 𝐂𝐄𝐎(Completed)

𝐶ℎ𝑎𝑝𝑡𝑒𝑟 𝑡ℎ𝑖𝑟𝑡𝑦-𝑓𝑖𝑣𝑒

Just like a car race time runs so fast.
Bukas narin ang operasyon ko. Hindi naman ako kinakabahan kasi alam ko na nanjan naman si Tyler at ang parents ko para i cheer up ako pati narin ang mommy at daddy ni Tyler na hindi na makaintay na matapos ang araw ng operasyon ko ng sa ganun daw ay makagawa na kami ni Tyler ng apo nila...haha mga excited talaga.

"𝐁𝐢𝐥𝐢𝐬𝐚𝐧 𝐦𝐨 𝐛𝐚𝐛𝐞 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐧𝐚 𝐧𝐚𝐭𝐢𝐧 𝐬𝐢𝐥𝐚 𝐦𝐚𝐚𝐛𝐮𝐭𝐚𝐧!"-Pag angal ni Tyler sakin.

Napag desisyonan kasi namin na i clear na talaga ang about sa closure na dapat ay matagal ng nangyari. Flight kasi ngayon nila Alliyah at Wayne papuntang L.A at duon na nila balak mag stay for good.

"𝐑𝐞𝐥𝐚𝐱 𝐛𝐚𝐛𝐞! 𝐈𝐭'𝐬 𝐬𝐭𝐢𝐥𝐥 𝐞𝐚𝐫𝐥𝐲. 10 𝐩𝐦 𝐩𝐚 𝐚𝐧𝐠 𝐟𝐥𝐢𝐠𝐡𝐭 𝐧𝐢𝐥𝐚 𝐚𝐭 4 𝐩𝐦 𝐩𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐧𝐠𝐚𝐲𝐨𝐧, 𝐚𝐧𝐨 𝐤𝐚𝐛𝐚?"-Saad ko sabay ayos ng buhok ko.

Naka simpleng dress lang ako na pink at maliit na shoulder bag na pinaresan ko rin ng simpleng flat sandals.

"𝐓𝐬𝐤..𝐈 𝐝𝐨𝐧'𝐭 𝐜𝐚𝐫𝐞!"

Hinila na ako ni Tyler palabas ng kwarto ko at dahil wala sila mama at papa sa bahay dahil may pinuntahan muna sila ay hindi na kami naka pag paalam pa.

Sinakay nya ako sa sasakyan niya at sinuot ko ang seat belt. Umikot rin si Tyler sa kabilang pinto at sumakay.

"𝐒𝐡*𝐭 𝐰𝐡𝐲 𝐝𝐢𝐝 𝐲𝐨𝐮 𝐝𝐨 𝐭𝐡𝐚𝐭?"-Nagtatakang tanong nito.

Ano bang pinag sasabi nya?

"𝐖-𝐖𝐡𝐚𝐭?"-Wala sa sariling tanong ko.

"𝐁𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐦𝐨 𝐬𝐢𝐧𝐮𝐨𝐭 𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐞𝐚𝐭 𝐛𝐞𝐥𝐭? 𝐁𝐚𝐛𝐞 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐚𝐤𝐨 𝐝𝐚𝐩𝐚𝐭 𝐚𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐠 𝐬𝐮𝐨𝐭 𝐧𝐢𝐲𝐚𝐧 𝐬𝐚𝐲𝐨! 𝐁𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐛𝐚 𝐤𝐚𝐬𝐢 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐦𝐚𝐤𝐚𝐩𝐚𝐠 𝐡𝐢𝐧𝐭𝐚𝐲, 𝐧𝐚𝐠 𝐦𝐚𝐦𝐚𝐝𝐚𝐥𝐢 𝐤𝐚𝐛𝐚?"-Praning na tanong nito.

Shemayy! Akala ko pa naman kung ano na. Ang OA naman yata masyado.

"𝐁𝐚𝐛𝐞, 𝐌𝐚𝐲 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐤𝐨 𝐩𝐞𝐫𝐨 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐩𝐮𝐭𝐨𝐥 𝐚𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐦𝐚𝐲 𝐤𝐨 𝐩𝐚𝐫𝐚 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐦𝐚𝐢𝐬𝐮𝐨𝐭 𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐞𝐚𝐭 𝐛𝐞𝐥𝐭 𝐬𝐚 𝐬𝐚𝐫𝐢𝐥𝐢 𝐤𝐨!"-Inis na saad ko.

Bumuntong hininga lang siya at binuhay na ang sasakyan. Hindi ko alam kung saan kami hihinto at hindi narin ako nag abala pa na tanongin siya kung saan kami hihinto at makikigpagkita kina Alliyah.

Makalipas ang ilang minuto ay huminto ang kotse sa isang pamilyar na coffee shop. The Coffee shop where he broke up with me.

"𝐀𝐫𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐬𝐮𝐫𝐞 𝐝𝐢𝐭𝐨 𝐧𝐢𝐥𝐚 𝐛𝐚𝐥𝐚𝐤 𝐦𝐚𝐤𝐢 𝐩𝐚𝐠 𝐦𝐞𝐞𝐭 𝐮𝐩?"-walang ganang tanong ko.

Tumango lang ito. Bumaba na ito sa kotse at bababa narin sana ako kaso lang...

"𝐃𝐨𝐧'𝐭 𝐲𝐨𝐮 𝐝𝐚𝐫𝐞?!!."-Pinanlakihan ako ng mga mata ni Tyler ng makitang bubuksan kona ang pinto ng kotse.

Dali dali siyang umikot at pinakbuksan ako ng pinto. Natawa nalang ako sa kinikilos niya para sakin.

"𝐒𝐭𝐨𝐩 𝐥𝐚𝐮𝐠𝐡𝐢𝐧𝐠, 𝐀 𝐠𝐢𝐫𝐥 𝐥𝐢𝐤𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐬𝐡𝐨𝐮𝐥𝐝 𝐭𝐫𝐞𝐚𝐭 𝐥𝐢𝐤𝐞 𝐚 𝐩𝐫𝐢𝐧𝐜𝐞𝐬𝐬."-Anito sabay hatak sakin papasok ng coffee shop.