Και ΠΑΜΕ!
-Γεια σου!
-Γεια σας!
-Ποια είσαι;
-Είμαι η Αμάρα, Αμάρα εμ Τζέινγκοουνς και ήρθα, βρίσκομαι εμ εδώ πέρα εμ
-Εντάξει εντάξει κατ δεν γίνεται έτσι.
Πρέπει να είσαι φυσική σαν να το λες σε κάποιον φίλο σου κούκλα μου. Μην αμγχόνεσαι έτσι.
*Γεια σας λοιπόν, όπως καταλαβαίνετε είμαι η Αμάρα και έχω προβλήματα διαχείρισης του άγχους μου. Πίστεβα πως θα μου ήταν εύκολο αλλά δεν είναι. Το σχολείο, οι μελέτες τα πάντα με αγχόνουν. Άγχος, άγχος, άγχος. Α, επίσης θα αναρωτιέστε που βρίσκομαι. Το όνειρό μου είναι να γίνω ηθοποιός. Νομίζω πως το έχω αλλά ναι, δεν ξέρω..*
-ΑΜΆΡΑ!
-Συγγνώμη, συγγνώμη...
-Σου μιλάμε δεν ακούς; Άντε καλή μου πάμε ξανά...
-Γειά σας! Είμαι η Αμάρα Τζέινγκοουνς και δίνω οντισιόν για την νέα παράσταση εδώ, το Όνειρο Καλοκαιρινής νυχτός.
-Μπράβο έτσι!
-Έχω ξανασχοληθεί με το θέατρο, σε μια δραματική σχολή κοντά στο κέντρο που ήταν μόνο για εφήβους, στην ώρα είμαι κοντά 13 να αναφέρω, και ναι αυτά.
-Τέλεια!Και στοπ!
-Μπράβο! Είδες όταν δεν ανγχόνεσαι;
-Χαχα ναι..., μουρμουρίζω.
-Ωραία, τώρα θα σου κάνουμε κάποιες βαθιές ερωτήσεις! Φυσικά μπορείς να μην τις απαντήσεις αν δεν θες!
-Εντάξει, εντάξει.
-Ωραία, και ΠΑΜΕ!
-Έχεις προβλήματα εμπιστοσύνης;
- Βασικά όχι! Δηλαδή έτσι θέλω να πιστεύω. Πιστεύω στην φιλία και στην αγάπη και έτσι φυσικά και στην εμπιστοσύνη. Γιατί αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη τότε τι υπάρχει σε αυτήν την ζωη;
-Τέλεια, ποια είναι η μεγαλύτερή σου επιθιμεία;
-Να σταματήσω να είμαι φρικιό.
-Τι;
-Καλά ντάξει όχι, θα ήθελα να μπορώ να σταματήσω τον χρόνο.
-Μπορώ να ρωτήσω γιατί;
- Αυτό είναι το θέμα, κανείς δεν θα καταλάβει :)
Τέλος πρώτου κεφαλαίου.
