''Çirkin''

588 28 10
                                    


Multimedia:Ada



Flashback:

''Biliyorum biliyorum çok yakışıklıyım''dedi.Kafamı ona çevirip cool bir tavırla cevap verdim.

'' Egoist ''

Dememle gözlerini bana dikerek bakmaya başladı.Ben de hiçbir şey yokmuş gibi önüme döndüm ve telefonumla ilgilenmeye başladım.Aslında bana cevap vermemesine şaşırdım ama benim için daha iyi oldu.Bir de onun laf dalaşına giremeyecektim.Gıcık işte.

Şuan gözlerini hala üzerimde hissedebiliyorum.Cidden rahatsız olmaya başladım.Daha ne kadar bakacak acaba ? Ben cevap vermedi diye mutlu olurken onun sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.

''Sinirlenince çok daha çirkinleşiyorsun.''

Ben de onun yaptığı gibi kaşlarımı çatarak gözlerimi gözlerine diktim.Çirkinmiş sensin çirkin.Yankı da Miran ile aramızda olan gerginliği anlamış olacak ki;

''Biz çıkışta Burak ile alışverişe gidiyoruz -değil mi Burak- ? dedi.Resmen çocuğu zorla alışverişe götürecek.

''Benim bildiğim Burak hayatta senle gelmez Yankı heves etme.''

"Her ne kadar Miran'la aynı fikirde olmak istemesemde bence de gelmez"dedim,Burak'a bakarak.

"Bakarız"dedi, Burak ciddi bir şekilde.Yankı'yı biraz da olsa tanıyorsam Burak gelmezse eminim ki ona tribin alasını atacak.

***

Bir süre daha oturduktan sonra sınıfa çıktık.Gün boyu çok sıkılmıştım.Bakalım Yankı Burak'ı ikna edebilecek mi ? Sanmıyorum.Zaten son derste mesajlaştıklarında da Burak ikna olmamıştı.

Okul kapısına geldiğimizde Burak Miran ile Yankı'yı bekliyorlardı.Yanlarına vardığımızda

''Biz Ada ile alışverişe gidiyoruz." dedi Yankı. Benim cevap vermeme müsade etmeden beni sürüklemeye başladı.Bir an duraksadım ve Yankı'ya döndüm;

"Yankı, sen ciddi misin kızım ya ? Belki kafasına saksı düştü kabul ederdi bir ihtimal."

"Çok konuşma canım gidiyoruz."

"Ama Yankı be-'' sözümü bitiremeden beni bırakıp otobüs durağına doğru önden önden yürümeye başladı.

Otobüse bindiğimizde anneme mesaj attım.Yankı ile alışveriş merkezine gittiğimizde direk yemek yeme katına çıktık.Tabii ki de aç aç alışveriş yapamazdık zaten.

"Ada, hadi çabuk ye artık alışverişe zaman kalmayacak."

"Tomom yo" dediğimde kıkırdadığını duydum.Yemeğimiz bittiğinde asansöre binip mağazaların olduğu bölüme çıktık.Gördüğümüz ilk mağazaya girdik ve tabii ki sonuç alamadan çıktık.

3. ve 4. mağazada da Yankı sağ olsun sonuç alamadık.Ben hayattan bezmiştim resmen ya.Bu kızın giy çıkarlarından sıkıldım. -Ama benim de az kıyafet denediğim söylenemez- Karşımızda duran mağazaya vardığımızda Yankı'nın geride kaldığını fark ettim.

"Hadisene Yankı ne yapıyorsun o telefonla ? Kimle konuşuyorsun sen ?"

"Burak'a trip atıyorum.Buraya gelmek istiyormuş şuan.Tam olarak hangi cehennemde olduğumuzu soruyor kendileri."

"Aman boşver, gel mağaza buldum.Dışarıdan bakıldığında tam senlik duruyor" dedim. Kocaman gülümsememle.Anlaşılan dediğimden hoşnut olmuş olacak ki telefonunu cebine atıp koşarak mağazaya girdi.Tabii yanımdan geçerken bana göz göz kırpmayı ihmal etmedi.Bu demek oluyor ki bu mağazada hayli bir işimiz var.

İlk olarak kabine elimde mavi bir etek ve siyah bir bluz ile girdim.Çıktığımda Yankı da üstüne toz pembe bir elbise giymiş.Aynanın karşısında düşünceli düşünceli kendine bakıyordu.Yalnız böyle kısa bir elbiseyi alırsa Burak hayatta giydirmez.Demedi demeyin.

"Nasıl duruyor Ada ? "

"Bilmem.Bence sen bunu alma ya."

"Niye ya kötü mü durdu ? "dedi dudak bükerek.

"Yok, hayır ım şey.. bence bunu alırsan Burak sana bu elbiseyi hayatta giydirmez.Elbise kalır öyle"

"Kim demiş giydirmez diye ? Bal gibi de giyerim."

"Ben diyorum. Giyemezsin ! " dedi, Burak.

"Siz nereden çıktınız ? " diye yanıtladı onu Yankı.Şuan tam olarak Burak , Miran ve Batuhan karşımızda duruyorlardı.Batuhan bizim sınıftandı.Burak ve Miran'ın yakın arkadaşıydı.O üçü hep beraber takılırlardı.Düşüncelerimi bölen Burak'ın sesi oldu.

"Onu giyemeyeceğini biliyorsun değil mi Yankı ? "

"Seni ilgilendirmez.Giyeceğim.Hatta bir daha söylüyorum.Gi-ye-ce-ğim.Üstümde bile kalabilir."

"Kapa o çeneni Yankı.Gir şu kabine çıkar o üstündekini."dedi Burak.Daha fazla dayanamayarak olaya el attım.

"Hey hey sakin olun ya " Burak sinirli bir ifadeyle bana döndü.

"Ada sen karışma" dedi, bana bakarak.

"Tamam ya" diye mırıldandım.Tam arkamı dönüp kabine girecektim ki Miran'ın bana baktığını gördüm ve kafamı çevirip ne var dercesine baktım.2-3 dakikalık bakışının ardından bana laf attı.

"Bunları giyince daha da çirkinleşmişsin.Bence sen de git üstünü değiştir."Batuhan da kafasını sallayarak Miran'ı onayladı.Burak ve Yankı elbiseyi tartışırken Miran'a cevap verdim.

"Sana ne ya ben de bunları alıcam."

"Şimdi de çok konuşmaya başladın." dedi gıcık bir ifadeyle bana bakarak.İlla sinir edecek işte.

"Bir sus ya Batuhan sen de bana destek çıkacağına onaylıyorsun onu.Ne biçim arkadaşsın sen be "

"Doğruya doğru bücür.Üstündeki etek çok kısa."

"Dilin fazla uzadı senin hadi seni mi bekliycez ? "dedi, ve bir iki adımda yanıma yaklaşıp beni kolumda tutarak kabine soktu.

"Ne yapıyorsun sen ya ? " dedim kabininin içine Miran tarafından fırlatılmadan önce.

"Etraftakilerin seni böyle görmelerine izin veremem çirkin.Göz zevklerini bozarsın insanların"

Sinir olmuş bir şekilde kapıyı vurdum ve onu umursamadan üzerimi değiştirip kıyafetlerimi giydikten sonra çıkardıklarımı elime aldım ve kabinden dışarı çıktım.Etrafa bakındığımda Yankı da suratında üzgün bir ifadeyle elindekilere bakıyordu.Ona seslendim;

"Yankı, ben bunları alıyorum haberin olsun." dedim. Göz kırparak.Ardından yakınlarda bir görevli göremeyince kasaya doğru yürümeye başladım.Elimdekilerin parasını ödeyip poşetlerimi aldıktan sonra bizimkilerin yanına döndüm.

"Hadi gidelim artık ben çok yoruldum " dedim.Muzip bir tavırla.

"Tamam gidelim bücür babamın araba bizi aşağıda bekler."

"Yaşasın Mehmet Amca" diyerek önden önden yürümeye başladım.Bir süre sonra yanımda Batuhan'ı görmemle ona döndüm ve gülümsedim.O da kolunu omzuma atarak karşılık verdi.Aradan bir kaç dakika sonra Batuhan'ın kolları arasından sıyrılmıştım.Çünkü şuan Miran tam olarak Batuhan'ı kolundan tutarak götürüyordu.Onlar önden giderken en son Miran'ın Batuhan'a sert bakışlarını gördüm. Onları umursamadan arkama döndüğümde Burak ve Yankı'nın gülüştüğünü gördüm.


***


Eve vardığımda direk odama çıkıp üzerimi değiştirdim ve kendimi yatağa bıraktım.Bugün olanları düşünürken mesaj sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.Telefonu elime aldığımda kimden geldiğine bakmamla şoka uğradım.Çünkü mesaj Miran'dan gelmişti.


Yazarlardan:Merhaba arkadaşlar ilk bölümümüze ilginizden dolayı teşekkür ederiz.İkinci bölüm için de aynı şeyi umuyoruz.Olaylar gelişecek merak etmeyin.Takipte kalın.Görüşürüz :))

KOŞULSUZ Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora