Ms. Wave Diego

Chapter 3

"Wave pov"

"Good morning ma'am." Bati sakin ng nakasalubong kung maid sa may sala.

"Where's mom?" I asked, instead of greeting her back.

"Nasa kusina po ma'am." Magalang na sagot nito. Hindi ko alam kung naiinitan ba siya or ano dahil sa pinagpapawisan siya at namumula din ang mukha niya. Naka yuko ito pero nakikita ko naman ang mukha niya. Maayos kasing nakapusod ang buhok niya sa taas.

Hindi kona ito pinansin pa at dumeretso na sa kusina kung saan niya tinuro si mommy.

Papunta na sana ako ng opisina pero naisip kung daanan muna sila dito sa bahay, tutal malapit din naman dito yung building ng company namin.

Nakita ko itong busing busy sa ginagawa niya kaya hindi niya namalayan ang pagpasok ko.

Punong puno pa ang apron nito ng harina. Mukhang nag babake siya.

I hug her from the back and kiss her head.

"Good morning mom." Ani ko. Mukhang nagulat pa ito pero ng maramdaman niya sigurong ako ito ay mabilis siyang humarap sakin at yumakap ng mahigpit.

"Baby! Why you didn't call me that your coming? I missed you honey." She said while hugging me tight.

"M..mom. i might die, if you don't released me." Nahihirapang ani ko sa kaniya. Para naman itong nagsisi sa ginawa at binitawan ako ng mabilis.

"Omgod baby! Im so sorry. Are you hurt? Where? Do you want me to bring you......

"Mom, im ok. Masyado ka na namang o.a." I interrupt her while smiling. Masyado na naman kasing lumalabas pagka o.a nitong mama ko. Kala mo naman ikakamatay kona yung yakap niyang mahigpit.

"Im sorry baby. Mommy just missed you so much." May bahid ng lungkot na sagot nito saka yumakap ulit sakin, but this time is yung dina nakakasakal. It's hug full of loved and cared of a mother.

I hug her back while caressing her hair.

"I missed you too mom." I said back. Naramdaman ko namang parang nababasa na naman ang balikat ko kung saan ang mukha niya nakadantay. Hayst.... Umiiyak na naman po ang nanay kung o.a.(-_*)

"Mom, your crying na naman." May pag aalalang saad ko before kissing her head again.

"No baby. Mommy's not crying. Im just happy that your here." She denied.

"Ohh. Di pala ako inform na nakaka iyak na pala ngayon ang pagiging masaya." Natatawang sagot ko na dahilan upang makatanggap ako ng palo sa braso mula sa kaniya.

"Kahit kailan talaga napaka ano mong bata ka." Natatawang sagot nito saka kumalas sa yakapan portion namin at nagpahid ng luha.

"Umupo kana nga dun at ihahanda ko lang tong binake kung pancakes. Ipapadala ko sana sa office mo but you're here na pala, kaya dito mo nalang kainin." She said before turning her head to her work a while ago.

"Mom. Dadalhin ko nalang po, nagmamadali din kase ako. Talagang napadaan lang ako dito para makita ka." Malungkot na tugon ko.

Humarap naman itong nakasimangot sakin na parang ayaw ako nitong pa alisin.

"Mom. Im sorry, i need to go. I have an argent meating, so before 10am, i need to be in my office." Malungkot na sabi ko pa saka yumakap ulit sa kaniya.

"Tsk. Bakit ba kase, pinapasok kapa ng daddy mo jan sa trabahong yan. Di na tuloy kita nakakasama ng matagal." Madrama nitong sagot na nagpangiti sakin. Ito na naman po siya sa kadramahan niya.

"He had no choice mom." Sagot ko naman para hindi siya magtampo kay Daddy.