TAMING THE BRAT

Chapter 12

Isang linggo na ang nakalipas magmula ng magumpisa ako sa pagtatrabaho sa Azqueta Corporation. Isang linggo narin akong nililigawan ni Zyro.

At sa loob ng mga araw na iyon masasabi kong napaka- sweet niyang manliligaw. Pero kung minsan sumosobra na siya dahil sa sobrang seryoso niyang manligaw.

Bakit ko nasabi iyon? Una ay dahil oras oras niya akong binigyan ng bulaklak. At literal iyon. Minsan ay siya mismo ang nagdadala Ng bulaklak at madalas ay pinapadeliver.

Iba pa yung mga binibigay niya sa umaga sa binibigay niya sa gabi.
Pangalawa, palagi kaming kumakain sa labas at sa dinner palagi niyang nirerentahan ang buong restaurant para daw masolo niya ako. Paiba ibang resto pa naman kami ng lugar kumakain sa bawat gabing nagdaan. At aksaya iyon ng pera. Yes I like expensive things but to rent a whole restaurant just to have a fancy dinner is over the top. Sinabihan ko naman na siya na wag na niyang rentahan pero matigas ang kaniyang ulo.

-

Hapon na ngayon, narito ako sa desk ko at tinatapos ang dapat kong tapusin, dahil i-print and zerox ko pa ito. Nang natapos ay nagtungo ako sa may zerox-han na medjo tago ang pwesto kaya hindi mo agad makita ang tao roon.

Pagkatapos ng ginagawa ko ay aalis na sana ako pero may biglang humapit sa akin.Saka isinandal ako sa pader. Sisigaw na sana ako pero hindi ko nagawa dahil tinakpan ng taong humapit sa akin ang bibig ko.Kinabahan naman ako bigla dahil gabi na at ako nalang ata ang nasa departamento namin

"It's me baby" ani ng isang pamilyar na tinig, nang makilala ko na kung  sino iyon ay nakahinga ako ng maluwag. Inalis naman niya ang kamay niyang nakatakip sa aking mga labi.

"Damn you!" Inis na saad ko rito habang magkasalukbong ang aking kilay.

"No cursing baby" aniya pero tinapunan ko lamang siya ng masamang tingin.Natawa naman siya sa naging reaksyon ko.

"Pinakaba mo ako alam mo ba yon?ha!" Inis na sabi ko sakaniya.

"I yield, I'm sorry." Aniya na hindi mapigilan matawa.

Seriously ever since that day he started to court me. Madalas na siyang ngumiti at tumawa kapag kasama niya ako.

At napakagwapo niya pa naman lalo na kapag ngumingiti siya. Hindi kinakaya ng puso ko.

"Ano na namang pakulo ito Zy?" Tanong ko sakaniya.

"Nothing much, I just felt like doing it?" Aniya, napaismid naman ako at naibaling sa iba ang tingin.

"Why did I even expect that you have a normal answer?" Naibulaslas ko sa aking sarili.
Itinulak ko siya ng katamtaman lamang ang distansya namin sa isa't isa.
Mahirap na at baka matukso pa akong halikan ang gwapong uncle na ito.

Funny thing is, ever since that we live in harmony together. The age gap that we have never crossed my mind. I even forgot that he is my bodyguard most of the times, because he is more like a companion and suitor to me.

"I miss you" he said.

"Crazy, we are just 8 floors apart ,then 9 hours without seeing each other and you missed me?" Di makapiwalang saad ko rito.

"Yeah, 8 floors felts like 8 miles, and 9 hours felts like 9 years." He said, then he cares my face. It's burning with blush.

Arghh,one thing I hate about him? Is that he really knows to makes my heart flatter and jumps in kiligness is that even a word?

"You're exaggerating" I blurted

"I am not, and I mean what I've said. Not seeing you just for an hour or a minute or even a second makes me miss you." He said.