•တံခါးပိတ္သံေတြဟာ ေဝးဖို႔သပ္သက္မွမဟုတ္တာ•
အသည္းကြဲတဲ့အခါ လူေတြ ဘာလုပ္တတ္ၾကလဲ။
ဆူးလ္ဂီကေတာ့ အိပ္ပါတယ္။
အိပ္မေပ်ာ္ရင္ အိပ္ေဆး ေသာက္ၿပီးေတာ့ကို အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ အိပ္ပါတယ္။
"ဆူးလ္ဂီ ဘာလုပ္ေနတာလဲ ေဆာင္းဟာ"
"သူ အိပ္ေနတာ"
-
"ဆူးလ္ဂီေရာ"
"သူအိပ္ေနတယ္"
-
"ဆူးလ္ဂီကို မေခၚလာခဲ့ဘူးလား"
"အိပ္ေပ်ာ္ေနလို႔ဟ ဆူးလ္ဂီက"
"သံုးရက္လံုး သူအိပ္ေနတာလား ေဆာင္းဟာ"
"ေအး ဟုတ္တယ္။ စားၿပီး အိပ္ ႏိုးလာရင္ စား ၿပီးရင္ ျပန္အိပ္လုပ္ေနတာ"
ဂ်ူဟြၽန္း စိတ္မပူဘူးလို႔ေျပာရင္ လိမ္ေနတာပါ။
ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ အိပ္ေနတာလဲ။
"တစ္ခုခုျဖစ္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား ေနေရာေကာင္းရဲ့လား"
"ေကာင္းပါတယ္ အားရိွေအာင္ အိပ္ေနတာတဲ့ သူေျပာတာဘဲ"
ေဆာင္းဟာ ဟာ ဂ်ူဟြၽန္း ေမးခြန္းေတြအေပၚ သိပ္အာရံုမရိွေနပါ။
သူဖတ္ေနတဲ့ စာအုပ္အေပၚမွာသာ အလံုးစံုအပ္ႏွံထားသည္။
"နင့္အခန္းေဖာ္ ဒီလို ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြလုပ္ေနတာကို စိတ္မပူဘူးလားေဆာင္းဟာ"
မျဖစ္သင့္ပါ။ေဆာင္းဟာ အဲ့ေလာက္ ဘာလို႔ ေအးေဆးေနတာလဲ။
ဆူးလ္ဂီ တစ္ခုခုျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။
"သူထူးထူးဆန္းဆန္းလုပ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး သူအသည္းကြဲေနတာေလ ဂ်ူဟြၽန္း။အျငင္းခံလိုက္ရလို႔"
ဒီတစ္ခါ မလံုမလဲ ျဖစ္သြားသူဟာ သူမကိုယ္တိုင္။
"အသည္းကြဲရင္ ကုစားတဲ့နည္းက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မတူဘူးေလ ဂ်ူဟြၽန္းရဲ့။ ဒါသူ႔ ကုစားနည္းေနမွာေပါ့။အေျခအေနကေတာ့ မဆိုးပါဘူး အိပ္ေနတာကလြဲရင္ အေကာင္းဘဲ။နင္စိတ္ပူရင္ သြားၾကၫ့္ေလ ငါ့လာေပါက္ေပါက္ေဖာက္မေနဘဲ"
-
မေနႏိုင္ဘဲ ဆူးလ္ဂီ အခန္းထဲ ေရာက္လာျပန္သူဟာ ဂ်ူဟြၽန္း။
ၾကားခဲ့သၫ့္အတိုင္း အိပ္ေနတာပါ။ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ကို။
YOU ARE READING
Memorable Moments From A Blank➪
Fanfictionဘယ်တော့မှ ထပ်မဖွင့်ဟဖြစ်တော့မယ့် ၀န်ခံချက်တွေ
