Mahal Kita Pero...

Manhid Ka

Pinagmamasdan ko siya ngayon habang hawak ng isang dalaga ang kamay niya. Pinagmamasdan ko siya ngayon habang unti-unting nabibiyak ang puso ko sa bawat daliring nakalapat sa palad ng kanyang kasama. Ang sakit-sakit palang makita na may kasamang iba ang taong naging malapit na sa puso mo. Siguro, sadyang selfish lang talaga ako.

                “Uy! Okay ka lang? Bakit tulala ka?” tanong niya sa akin. Hindi ko maiwasang hindi mapatingin sa manipis at palaging nakangiti niyang labi.

                “Grabe naman ‘to. Kapag tulala, hindi na okay? Anong klaseng logic ‘yan,” pambabara ko. Napansin kong tumingin ang kasama niya sa akin at pawang natawa rin. Ito na siguro ang pinakamatagal na sandali sa buhay ko. Wala akong ibang magawa kundi sumama sa kanila, kahit pa alam kong sobrang sakit na sa mata. Wala e. Side effect na siguro ng pagiging in-love ang pagiging tanga.

                Nakaupo kami sa loob ng jeep ngayon. Papunta kami sa pinakamalapit na mall sa school na papasukan naming for college.  Sa sitwasyon namin ngayon, I wonder kung anong pwedeng ilagay ko sa blog ko mamaya pag-uwi namin.

                Si Sean kasi. Apat na taon na kaming magkakilala simula noong middle school. Pareho kami ng pinasukang school. Same section. Same track ng course noong senior years namin. Ngayon, magkaklase pa rin kami, pero parang ang laki ng agwat namin sa isa’t isa. Tapos na rin ang klase kaya naghahanap na kami ng papasukan sa susunod na school year.

                “Salamat talaga, Clein sa pagsama samin. Baka kasi hanapin si Andrea kapag hindi mo sinabing kasama mo siya. Salamat ha?” bulong niya habang mas malakas na tumibok ang puso ko kesa sa vibration ng sounds sa jeep na sinasakyan namin.

                Ganito naman ang role ko kina Sean at Andrea. Sa tuwing lumalabas sila, kailangan kasama ako, kasi kung hindi, hindi papayagan si Andrea ng parents niya. May tiwala sila sa akin, dahil alam nilang magkababata kami. Magkapitbahay lang kasi kami at alam ng parents niya na okay akong kasama ng anak nila.

                Si Sean, gusto si Andrea. Si Andrea gusto si Sean. Ako, gusto ko si Sean, pero gusto niya si Andrea. Medyo masakit lang na mukhang third wheel lang ako sa buhay nila. Pero wala e, pareho ko silang mahal bilang kaibigan, kaya sinusuportahan ko pa rin sila. Sabi nga nila, ganito talaga ‘pag tanga, lahat gagawin para sa mahal. Ang sakit ring maging martyr no? Sabi nga ng kaibigan ko, ang tunay na pagmamahal, nagpapalaya.

                 “Sabi pala ni Ma’am Kahabagan, may practice raw for graduation lahat ng Seniors bukas. Half day lang ‘yon. Saan niyo plano pumunta? Samahan ko na kayo,” bilin ko.

                Nakakainis rin ‘tong katangahan ko e. Ako pa ang ‘date coordinator’ nila. Ako pa nag-vo-volunteer sumama sa kanila kahit ang sakit-sakit na. Masakit, pero wala akong choice. Mahal ko sila pareho. Buti pa ‘tong kapitan sa jeep, kahit matigas, alam kong hindi aalis kahit gaano ko katagal hawakan. Samantalang si Sean, mukhang iiwan na lang ako agad para kay Andrea.

                “Manuod na lang tayo ng movie,” sagot ni Andrea. Sa lahat ng kaibigan ko, siya ang pinakamalapit dahil bukod sa magkapitbahay kami, para ko na rin siyang bunsong kapatid. Basta, sa sobrang tindi ng friendship namin, lahat kaya kong ibigay para sa kanya.

                “Sige. Panuorin nating ‘yung story na galing sa website na Wattpad. Mukhang uso sa inyong mga babae ‘yon. Tama ba?” tanong ni Sean.

                Hindi ako fan ng gano’ng story. Pero, kung ‘yon ang gusto ni Andrea at Sean, sasama na lang ako. “Mukhang interesting mga story mula r’on. Tara, try natin!” masiglang sagot ko kahit wala namang kasiglahan sa araw na magkakasama kaming tatlo.