-Hopeloos.

Hoofdstuk 35: Wat?

Vanaf dat moment, was alles zwart.

Ik kneep mijn ogen bij elkaar. Een fel licht maakte me wakker, maar ik draaide me om.

Ineens drong het tot me door. Mijn ogen sprongen ogen. Het felle licht brandde op mijn netvlies. Ik kwam omhoog en wreef in mijn ogen. Waar was ik? Ik was in een enorme kamer, met een grote witte kast. lichtblauw behang, met donkerblauwe ruitjes. ik lag ik een groot, 2 persoons bed. Ik keek naar de rechter zijde van het bed. Daar stond een bord met een tosti. Ja, dacht het dus effe niet dat ik dat ging eten. Voorzichtig liet ik mijn benen uit het bed zakken en stond op. Ineens vielen mijn 2 blote benen op. OKE, WAAR WAS MIJN BROEK NAARTOE? Ik trok mijn sweater naar beneden. Wacht.. Eens even... Ik droeg geen sweater. Wat gebeurde er? waar was ik?! Half lopend, half rennend ging ik naar de deur toe, ik draaide de knop om. Op slot.

Ik draaide me om, en rende naar het enorme raamdeur, dat eindigde op een terrasje. Ik probeerde de deur open te maken maar, Ook op slot! Een beetje paniekerig keek ik door de kamer heen. Daar lag mijn rugzak op de grond. Ik zakte op mijn knieën en trok er een hoop kleren uit. Op de bodem van mij rugzak lag mijn iPhone. Snel griste ik hem eruit. Ik klikte op de ontgrendel knop. Leeg.

'AHW KOM OP!' Riep ik. Ineens hoorde ik iemand op de deur kloppen. Ik sprong onder het bed. Ik hoorde het slot klikken, en de deur open gaan. Met een stokkende adem lag ik onder het bed.

'Kom onder dat bed uit.' Mijn hart begon sneller te slaan. 'Keeeeeeeellyyyyyy' ik hoorde voetstappen steeds dichterbij komen.

Ineens werd mijn lichaam heftig over het tapijt heen gesleept. Het brandde! 'LAAT ME MET RUST!' Met veel tegenstribbelen werd ik onder het bed vandaag gesleurd. 'AAHHH!' Ik werd aan mn arm omhoog getrokken, en ineens werd ik heftig gekust. Ik duwde hem van me af. Met mijn handen op zijn gespierde borstkast keek ik recht in zijn groene ogen. Hij had een brede kaaklijn, een zwarte kuif, en een glad geschoren gezicht.

'Wat is er?' Vroeg hij aan me. Met Nog steeds een hart, dat klopte als een bezetene keek ik hem als een zombie zonder gezichtsuitdrukkingen aan. Hij ging met zijn rechter hand door mijn haar heen. 'Kelly, wat is er?' Ik vond geen woorden, en zat in een staar momentje. Wie was hij, waar was ik? Waarom kuste hij mij en hoe kwam ik hier?

Ineens lagen zijn handen op mijn billen. Hij kuste mijn nek. Nog steeds stond ik stijf naar niks te staren. Hij zat met zijn handen onder mijn sweater en klikte mijn bh los. Snel duwde ik hem van me af. 'Wat doe je?!' Riep ik luid. Geschrokken stapte hij naar achter. 'Hetzelfde als wat we gisteravond deden.'

'..gisteravond..?' Hij kwam dichterbij. 'Ja, gister eergister. De hele week al.' Ik kreeg ineens een hoest aanval. 'UCHEUCHEE.' Ik ging hoestend op het bed zitten. 'Wat hebben wij deze week gedaan?!'

Hij ging naast me zitten. 'Ik heb je,' hij hij kuste me op mijn wang, en fluisterde in mijn oor: '..Alle hoeken van deze kamer laten zien..'

Geschrokken sprong ik naar achter. Ik viel van het bed af en kroop haastig naar de deur. Ik trok me er aan op, en wou hem snel open maken, maar werd weer naar achter gesleurd. Ik belande op het bed, en de jongen sprong op me. Hij begon me te zoenen, terwijl ik hem van me af probeerde te duwen. Hij pakte me vast, en we rolde om. Nu lag ik boven op. Hij kwam omhoog om me weer te zoenen, maar ik duwde hem weer naar beneden. Hij haalde zijn wenkbrauw op, en lachte speels naar me. 'Oehhw, she likes it rough.' Ik sprong van hem af, en ging op de grond staan. 'Nee, wat.. Wie ben jij?' Vroeg ik aan hem. Hij ging rechtop zitten, en ik zette een stap naar achter. 'Ik ben je vriendje.'

Misterieus keek ik hem en, en zette weer een stap naar achter. 'Nee niet waar.' Hij stond op, en hoe dichter hij naar me toe liep, hoe verder ik me naar achter bewoog. En uiteindelijk, stond ik tegen de muur aan. 'Oh Jawel.' Hij pakte mijn pols vast, en draaide hem om. 'Kijk.' Ik keek naar mijn pols. In sier letters stond er een 'L' op mijn pols getatoeërd. 'Das de eerste letter van mijn naam. Ik. Lucas Je vriendje dus.'

'WHAT THE FUCK.' Heftig begon ik over mijn pols heen te wrijven, in de hoop dat het stift was. Hij deed zijn boxershort een stukje naar beneden, en ja hoor. Daar stond een K getatoeërd. 'Nee..' Zei ik zachtjes. 'Ja.' Antwoorde hij blij. 'Nee, dat kan niet. Ik ken je niet eens!' Hij begon te lachen en zette zijn hand naast mijn hoofd tegen de muur aan. Bijna huilend stond ik tussen hem en de muur ingeklemd. Hij keek me diep in mijn ogen, en opeens.. verdween zijn glimlach.

'Je weet het echt niet meer he...'