De begrafenis van Thijs is afgelopen. Steeds meer mensen verlaten de plek, alleen ik kan geen stap meer verzetten. Ik kan ze niet meer tegenhouden, de tranen rollen al dagen lang over mijn wangen. Zelfs Domenick stuurde ik weg. Ik wou alleen zijn, in mijn gedachten praten met hem, met Thijs, waarom hij? , waarom niet ik? Was de vraag die steeds door mijn hoofd spookte. Toen ik opkeek zag ik dat iedereen al weg was gelopen. Ik ging op het bankje zitten dat tegenover Thijs' graf stond. Zijn plekje was het mooiste plekje ooit, het was vlak bij een dikke boom, tegenover een bankje waar ik op kon zitten. Opeens schrok ik op uit mijn gedachten. Ik zag dat Domenick naast mij kwam zitten. Zwijgend zaten we daar nog ongeveer een een uur. Tot Domenick zei "Amanda, we moeten naar huis. Het is al laat" ik liep zonder enige energie het kerkhof af. Thuis aangekomen liep ik gelijk naar boven. Ik plofte op mijn bed. En staarde voor mij uit. Opeens zag ik Thijs, ik stond op en rende, en rende, en rende maar hij leek steeds weer verderweg te gaan. Opeens werd ik geschrokken en huilend wakker. Het was nu een dag na de begrafenis. Hoe kan ik hem ooit vergeten als ik zelfs over hem droom? De klank van het luide piepen vulde mijn kamer "rot wekker" mompelde ik in mezelf.
______________________________
Heeyy nogmaals sorry voor het late uploaden, ik zal de komende tijd proberen meer te uploaden. Bedankt lezers die zeker zo'n 3 maand hebben gewacht op een nieuw hoofdstuk
Ps: winnie de pooh misschien niet helemaal voor onze leeftijd (maar wel de schattigste beer ooit ;) ) maar ik vond de tekst die erbij stond heel erg mooi.
Groetjes maaarrttjjeeee :)
YOU ARE READING
From bullied to loved
Teen FictionThijs de vriend van Amanda ligt in het ziekenhuis. Amanda komt hem elke dag opzoeken. Dan krijgt Amanda een ongeluk en blijft een paar weken in het ziekenhuis. Ze is er blij om want op school word ze gepest. Maar dan moet ze weer naar school. ze hee...
