Тэр бүсгүй...
Гомдлын нулимсаа галзуу инээдээрээ нууж, зүрхний цохилтоо чанга хашгираанаар далдална.
Нэг
Хоёр
Гурав'Нэрийг минь дуудаач..."
Нэг
Хоёр
Гурав"Жошуа... Миний тайвшрах эм, эцсийн найдвар."
Түүний гар хоолойг минь багалзуурдаж, харц нь сүнсийг минь сордог...
Хайр гэх солиорлоор намайг өвтгөж өөртэйгөө гинжилнэ.
"Б...би гуйя, намайг явуулаач."
Нэг
Хоёр
Гурав"Би чамд бүхнээс илүү хайртай.."
Сүүлчийн тамир, эцсийн амьсгалыг минь сорж байхдаа хэлдэг түүний үгс.Түүний зөвшөөрөлгүйгээр цохилох эрхгүй зүрх, урсах эрхгүй нулимстайгаар амьдрал гэх амьсгалж буй өдөр бүрийг үднэ.
YOU ARE READING
Papillon
FanfictionТэр бүгд... Хайр, донтолт, шаналал, харуусал, өш хонзон, дурсамж, зовлон... Би зүрхнийхээ гүнээс түүнийг хайрлаж, Бодлынхоо алсаас үзэн яддаг.