Mischievous Bella

Chapter 2: Enigmatic Personality?

Bella's

5:45 am

Two weeks before school and yet I'm still at my house, astonished. i have a lot of problems pero parang gusto ko ito lahat kalimutan. I decided na mamili sa mall mamaya ng mga kailangan ko. Pero imbis na magayos ako ng sarili, im gazing at my ceiling and querying how will my life go if Mom and Dad didn't die? Mamomroblema ba ako ng ganito?

I need you, Mom

I need you, Dad

I miss you two.

How I wish na sana andito kayo sa tabi ko at pinapangaralan ako, perversely ang trahedyang nangyari when I was six years old ang nagpabago ng ikot ng mundo ko, and I had no other option kundi maging self-sufficient at individualistic.

°°

"Dad, what's happening, where's Mom?

"Bella anak, basta sumama ka nalang kila' Manang Celia, delikado rito."

"But Dad, this is our house, Bakit may ibang tao sa labas? Bakit delikado? Who are they po ba?
inosenteng tanong ng paslit na Bella.

Ngunit wala nang naisagot pa ang lalaking Salazar nang maalala kung paano binaril ang kanyang asawa sa staircase ng sarili nilang pamamahay, Hinalikan ng Ama ang kanyang anak sa noo at tuluyang pinaalis kasama ang magasawang Celia at Kiko.

I-i love you Dad, Be careful! - sigaw ng paslit habang kasabay na tumatakbo kasama ang mag asawa.

I love you too Anak, Mahal ka namin ng Mom mo! - tugon ng Amang Salazar

Nang makalayo na sila ay Isang malakas na putok ng baril ang kanilang narinig na sinundan naman ng dalawa pang putok.

"MOM! DAD! MANANG WE HAVE TO GO BACK, BAKA KUNG ANO NANG NANGYARI SA KANILANG DALAWA"

"Hindi na tayo maaring buma- BELLA!" - sigaw ng matanda ng makawala sa kanyang bisig ang paslit na si Bella.

Naluluha at humahangos na nakarating sa mansyon si Bella nagtago siya sa madilim na bahagi ng pasilyo kung saan tanaw niya ang duguan niyang amang duguan. Masaganang tumulo ang kanyang mga luha, walang siyang ibang magawa kundi umiyak.

°°

Tatlong katok sa'king pinto ang nagpabalik sakin sa wisyo.

"Bella, hija handa na raw ang sasakyan mo sabi ni Kiko, nakaluto na rin ang agahan mas mabuti sigurong kumain ka muna bago umalis." - saad ni Manang Celia

Nginitian ko na lamang ito senyales na narinig ko ang sinabi niya. Hindi ko namalayan ang oras at mag aalas siyete na pala kailangan ko nang gumayak sa pag alis.

Napagdesisyonan ko kasing mamili ng ilang gamit at mag ikot sa mall, sabado naman ngayon at wala akong inaasahan na schedule para sa araw na ito.

°°

Nasa tapat ako ng aking Human size mirror sa'king kwarto, sinisipat ang aking suot. Nang masigurado ko'ng maayos na ang lahat ay kinuha ko na ang aking Mini Prada bag at tumungo na sa garahe. Btw im wearing a simple Green cropped top at Fade blue na baggy jeans and a pair of white sneakers, My hair is sleekly tied into a ponytail at nakalabas ang eyebrow range bangs ko.

Inabutan ko roon ang apat ko'ng bodyguards at pinagbuksan ako ng pinto wearing their fake smiles, alam kong kinamumuhian ako ng mga tao sa paligid ko kung kaya't alam ko kung peke ang pakikitungo nila sa'akin o sincero talaga.

From my property, we drove heading to the Mall, along the way you can see towering structures na masasabi mo'ng matibay at reliable talaga kahit na nasa rooftop ka pa at biglang lumindol.

Minutes after, we finally reached the Herita Malls, one of the bodyguards opened the door for me at nilagpasan ko lang ito at dumiretso sa opening.

While on the cashier's lane, pinagtitinginan ako ng mga tao. Well hindi na bago sa'akin 'to, Isa akong Salazar. Kapag naman sasalubungin ko sila ng tingin ay bigla ang mga ito na iiwas o kaya'y ngingiti ng peke.

Ngunit isang lalaki ang nakapukaw ng atensyon ko, he was staring intently at me as if he was examining my soul. At di gaya ng iba nang sinalubong ko ang tingin nito'y hindi ito natinag, he was testing me, i know that for a fact. Kung pagbabasehan ko ang itsura nito, sigurado kong he was around my age. Maputi, Messy hair, (ma'am next na po) May katangkaran, He has this intimidating look on his face, i can't deny na may itsura siya, (excuse me ma'am?) deep brown eyes. (ma'am okay lang po kayo?)Nakakalunod na parang gugustuhin mong lumapit sakanya at titigan ito ng malapitan.

He arked a smirked at me, yung nakaloloko na tila ba may nakakahiya akong ginawa.

"MA'AM OKAY LANG BA KAYO?"- said by the clerk which was practically yelling at me.

Doon ko napagtantong kanina pa pala ako tinatawag nito at pinagtitinginan na ako ng mga tao, I quickly settled my basket sa tapat ng cashier at sinuot ang tinted black Chanel shades ko.

nakakahiya i said to myself.

After getting the receipt ay umalis na ako kaagad roon, sinalubong ako ng mga bodyguards ko sa labas ng stall ng Daiso. I wore my conventional famous poker face kahit na alam ko ang kahihiyang nangyari kani kanina lang.

°°

I decided to eat since inabot na ako ng alas sais ng gabi dito sa pamimili ng gamit sa eskwelahan at ng ilang damit at personal na gamit.

I chose to eat at Le Cinq, isang five-star Michelin restaurant. It has always signified my choice.

While consuming the meal that I bought, hindi ko matanggal sa isip ko ang lalaking nakatitigan ko kanina, he has this cold and enigmatic aura na makakapag hantong sayo sa curiosidad, i haven't noticed him before and well, that's expected kasi i do not pay that much care when it comes to strangers. They're just a bunch of insecure people who thinks my life is flawless and looks at me with eyes full of jealousy and catastrophe, I'm the type of person who would never pay any kind of interest sa mga tao sa paligid ko particularly and primarily when it comes to my so-called devotees and enthusiasts.

Im not a celebrity para magkaroon ng fans pero tignan mo sila, kulang nalang ay lumuhod sa harap ko mapansin lang sila, pagbubulungan pa ako at sasadyaing iparinig sa'akin na ako ang pinag uusapan nila. They don't love me tho, my fans? naawa lang sila dahil sa sinapit ng pamilya ko at naiingit dahil marami akong salapi.

nagagawa nga naman ng pera.

Mabilis ko ng tinapos ang kinakain ko at binayaran ito, cost me 5,125 pesos for my dinner not bad. I'm planning to go home after this, pagod narin ako matapos ang araw na 'to.