Second Chance to Love

Prologue:

Prologue :

Ronalyn was 8 years old... And...

" Mom! NO! Please don't go! Wag niyo po kaming iwan! Mommy! Sasama po kami ni Rance!"

Nagmamakaawa niya sa mommy niya hawak niya ang braso ng kapatid na si Rance na umiiyak. 

" Baby... Just... Just go back to your Daddy... " Umiiyak na sabi ng Mommy niya hawak hawak ang 2 maleta. 

Kakatapos lang kasi ng away ng Mommy at Daddy niya. At nauwi ngayon sa paglalayas ng Mommy niya.

" But Mom... We need you ni Rance. Mommy... please... Kung si Daddy po ulit ang dahilan nitong pag alis niyo ... Napapag-usapan din po ulit  ninyo ito diba? ... Para magbati ulit kayo ni Daddy... Kiss na lang ulit kayo para okay na lahat"  naluluhang sabi niya. Batang bata pa siya kaya ito lang ang alam niyang isipin o sabihin.

Ngumiti lang ng Pilit ang Mommy nila sabay hinawakan silang dalawa ni Rance sa pisngi.

" Just a kiss can't heal a heart baby... Remember, I really love you my Angels... I really do. Rona ... Please promise me, Take care of yourself and Rance for me? "

Napatingin lang siya sa Mommy niya... Hinalikan sila ng mommy nila sa Noo nila at ngumiti ng pilit. 

" Good bye Angels... " naiiyak na ani ng Mommy.

" Bakit kailangan mong umalis? Bakit mo kami iiwan? Mahal niyo naman ang isa't-isa ni Daddy diba? "

" Maiintindihan  mo din anak... at tanggapin mo nalang ang katotohanan kung kinakailangan..". sabay tumalikod na at sumakay na din sa kotse sabay pinaharurot.

Napaupo nalang siya at Niyakap niya ang kanyang umiiyak na kapatid. 

---------------------------------------------

" Daddy... let's eat lunch na po. " Pero wala pa siyang naririnig na sagot dito.

" Daddy... Let's eat na po. Bawal pong pag antayin ang pagkain. Da-daddy" 

Sa walang sumasagot, Napagpasyahan nalang niyang pumasok nalang. Kasi nagbabakasakaling natutulog lang ang Daddy niya. 

at sa hindi niya inaasahang makita ang mga di dapat niya makita.

" Da-daddy... Who is she? Wh-why are you kissing... Da-daddy? "

" Ro-Rona! I told you to knock first! " Suway ng daddy niya,

" Who is she Dad?... Is she your ... Mistress? " Naluluha niyang sabi.

Pumasok sa CR ang babaeng kahalikan nito dahil sa hiya.

" Baby... Let me explain... She is your tita-"

" I'm not an idiot Dad! Tama nga si Mommy! You're not Faithful! I hate you Daddy! I HATE YOU!!! " pasigaw niya sabay nagmamadaling tumakbo na siya.

Naririnig niya pa ang pahabol na sigaw nito.

" Baby! Where are you Going?! Come back! "

Sa kailangan na niyang ilabas ang lahat ng galit niya... Tumakbo siya ng tumakbo... At nang mapagod ay pumasok na siya ng Simbahan at doon na inilabas ang lahat na gusto niyang ilabas kanina pa. 

Iyak lang siya ng Iyak. Wala siyang paki-alam kung may makakita man sa kanya, basta ang gusto lang niyang gawin ay umiyak ng umiyak. 

Suddenly... May naupo sa tabi niya, at kanina pang nakatingin sa kanya. Sa sobrang naiirita na siya rito, hinarap niya ito.

" What's your problem?! kanina ka pa ah! Leave me alone! " singhal niya rito.

Pero seryoso pa ring nkatingin sa kanya ito. Saka ini'abot sakanya nito ang puting panyo, tinaasan lang niya ito ng kilay.

Ngumisi lang ito saka pinahid naman nito ang mga luha niya sa pisngi gamit ang puting panyo.

" Bakit ka umiiyak? May problema ka ba? Pwde nating pag-usapan.. Ku-kung gusto mo... andito ako... Pwdeng makinig sayo... tahan ka na. Tahan na."

Ayun talaga ang pinaka ayaw niya. Kapag pinapatahan siya ng Mommy niya, mas naiiyak siya. Sa hindi na niya kaya ang nararamdaman, niyakap na niya ito at napahagulgol na ng tuluyan. Biglang nagulat ito sa ginawa niya at agad namang nawala ang pagkagulat nito. Mas kailangan niya ng karamay ngayon... 

Naramdaman niyang marahang  hinahaplos nito ang likuran niya. Sabay sabing...

" Sige lang... Iiyak mo lang yan... hanggang sa um-okay kana. "

Mas hinigpitan niya ang yakap dito at umiyak lang ng umiyak.

------------

At ilang araw pang lumipas... Mas marami pa siyang nalaman tungkol sa ama nila. Nalaman niyang, Maraming babae ang kanilang ama at may mga anak ito sa ibang babae niya. Hindi na ito nakayanan ng kanilang ina kaya umalis na lang ito. Hindi sila dinala paalis kasama nito kasi hindi kaya ng ina nilang buhayin silang magkapatid dahil wala itong maibigay sa kanila. Kaya iniwan nalang sila sa ama nila dahil ito ay mayaman at kaya silang buhayin nito kahit mag isa pa. 

 

And there it is... kaya Lumaki na siyang walang Ina at malaki ang galit sa Ama. Ganun din naman ang kapatid niyang si Rance, pero kung mag uusap ang ama at si Rance may halong Plastikan na iyon. Habang siya, hindi ma'atim na kausapin at tignan sa mata ng maayos ang Ama dahil sa malaking kasalanan nito sa kanila ng Ina niya. 

--------------------------------------------------------------------

 

That's all for now. Prologue pa lang po yan. Next pa po ang Real estado nila XD 

And sa next pa Ang POV ng mga Characters. Alam kong Masyadong dramtic ang storya pero try pa rin ninyong basahin Please? 

Salamat.

Saemat.

Selamat.

Xie Xie.

Arigato Gozaimasu.

Thankies!

Thank you!