Α:τι εννοεις θα φυγεις για Αμερικη;
Ε:μολις τελειωσω το σχολειο φευγω.
Α:δεν μπορεις να με αφησεις. Οχι παλι.
Ε:μου αρεσει εκει. Εκει ειναι η ζωη μου, εκει ειναι το μελλον μου.
Α:οχι Κατερινα, η ζωη σου ειναι εδω μαζι με τους γονεις σου, τον ξαδερφο σου, τους φιλους σου, εμενα. Αλλα εδω δε σκεφτηκες τους υπολοιπους, εμενα θα σκεφτεις;
Ε:σε παρακαλω Αρη ακουσε με. Εζησα στη Νέα Υόρκη για 1 χρονο και την αγαπησα τη πολη. Το σχολειο τελειωνει και μαζι του τελειωνει και αυτος ο κυκλος της ζωης μου και ξεκιναει ενας αλλος. Για αυτο θελω να κανω μια πραγματικη καινουρια αρχη. Θελω να φυγω και να σπουδασω μακρυα απο εδω, να ζησω καπου αλλου.
Α:δεν ειναι αναγκη να φυγεις απο τη χωρα για να το κανεις αυτο ομως. Μπορουμε να περασουμε μαζι σε μια σχολη εκτος Αθηνων, μπορουμε να ζησουμε μαζι, να ειμαστε μονοι μας.
Ε:αυτο ακριβως ειναι το προβλημα Αρη, δε θελω να φυγουμε μαζι. Θελω να φυγω οσο πιο μακρυα απο εδω και να με αφησεις ελευθερη.
Α:αυτο θελεις πραγματικα;
Ε:ναι.
Α:καλως, καλη νεα αρχη Κατερινα.
Πηρε το μπουφαν του απο το κρεβατι μου και εκλεισε με δυναμη την πορτα πισω του. Ενιωσα τα ματια μου να βουρκωνουν και πηγα στο μπανιο για να ριξω νερο στο πρόσωπο μου. Δεν θα κλαψω, δεν πρεπει. Ηταν ο μονος τροπος για να σταματησει ολη αυτη η κατασταση. Επεστρεψα στο δωματιο μου και ξαπλωσα.
Χ:Κατ;
Ε:περνα.
Χ:τι εγινε; μεχρι κατω ακουγονταν οι φωνες σας.
Ε:φευγω για Αμερικη, μονιμα.
Χ:γιατι;
Ε:γιατι πρεπει Χρηστο. Γιατι αυτο πρεπει να κανω.
Χ:για ποιο πραγμα μιλας;
Ε:τιποτα. Απλα ειμαι πολυ πιεσμενη εδω και μετα απο οτι εγινε θελω χρονο.
Χ:θες χρονο; αληθεια; περασαμε 1 μηνα σε εκεινο το κωλονοσοκομειο. Ο Αρης, εμεις ημασταν συνεχεια εκει για σενα. Πηγαμε να σε χασουμε 2 φορες και σχεδον καταρρευσαμε. Ξερεις τι πιστευω εγω; οτι φοβασαι. Φοβασαι να αντιμετωπισεις οτι συμβαινει στη ζωη σου και απλα φευγεις. Αλλα δεν θα μπορεις να τρεχεις μακρυα για ολη σου την υπολοιπη ζωη Κατ. Καποια στιγμη θα πρεπει να σταματησεις γιατι αν δε το ξερεις η ζωη ειναι γεματη προβληματα που πρεπει να αντιμετωπισεις και να λυσεις. Και δυστυχως εχεις μονο μια ευκαιρια σε αυτη.
Ε:ναι φοβαμαι οπως ολοι μας αλλα αυτο δε σημαινει οτι τρεχω μακρυα απο τις ευθυνες μου αν αυτο εννοεις. Αυτο που κανω ειναι να θελω να παω να σπουδασω σε ενα καλυτερο πανεπιστημιο, να ζησω σε μια χωρα με περισσοτερες ευκαιριες και να ζησω μια ωραιοτερη ζωη. Γιατι εγω εκει ειμαι χαρουμενη, εκει νιωθω ο εαυτος μου και εφοσον εχω την ευκαιρια να παω θα το κανω.
Χ:ειναι δικη σου επιλογη, απλα δε περιμενα οτι θα μας ξεγραψεις παλι τοσο γρηγορα.
Μου ειπε και εφυγε κι αυτος απο το δωματιο. Δεν θελω να γινουν ετσι τα πραγματα και για αυτο φευγω. Θα καταλαβουν οτι ηταν καλυτερα ετσι. Εκλεισα τα ματια μου και επεσα για υπνο.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
You Changed Me!!
Fanfiction"ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΠΟΥΣΤΗ ΛΟΓΟ ΤΟΝ ΑΦΗΣΕΣ ΝΑ ΣΕ ΑΓΓΙΞΕΙ;" μου φωναξε και αρχισε να με πλησιαζει. "Δεν σε αφορα το τι κανω Αρη. ΠΑΡΑΤΑ ΜΕ!" Φωναξα και πηγα να φυγω αλλα με αρπαξε απο το χερι και με κολλησε στο τοιχο. Ηταν τοσο κοντα μου, που ενιωθα την ανασα...
