You Changed Me!!

#32

Αρης(POV)
Ανοιξα με δυσκολια τα ματια μου και κοιταξα το ασπρο δωματιο του νοσοκομειου στο οποιο βρισκομουν. Η μνημη μου ειναι θολη και δε μπορω να θυμηθω πως κατεληψα εδω. Πηγα να σηκωθω αλλα ενιωσα ολο μου το σωμα να ποναει και τα καλωδια απο τα μηχανηματα με εμποδισαν να σηκωθω. Η πορτα ανοιξε και ειδα τον γιατρο να μπαινει στο δωματιο.
Ε: τι εγινε;
Γ:ηρεμησε, ειχες ενα αυτοκινητιστικο ατυχημα αλλα δε χτυπησες σοβαρα.

Αμεσως θυμηθηκα τι συναιβει και τις φωνες της Κατ διπλα μου.
Ε:που ειναι η Κατερινα;
Γ:η κοπελα που ηρθε μαζι σου δεν ηταν τοσο τυχερη.
Ε: ειπα που ειναι η Κατ;
Γ: η κοπελα υπεστη σοβαρο χτυπημα στο κεφαλι και στην σπονδυλικη στηλη. Εχει ηδη υποβληθει σε ενα χειρουργειο και συντομα θα γινει και το δευτερο μαζι με τον αλλο οδηγο που συγκρούστηκε το οχημα σας. Δυστυχως ομως δεν εχει καθολου επαφη με το περιβαλλον και οι πιθανοτητες ειναι ελάχιστες, λυπαμαι.
Ε:τι στο διαολο λες; Ποσο καιρο ειμαι εδω;
Γ: βρισκοσουν σε κομμα για 10 μερες.
Ε:10 μερες;
Μ: αγορι μου.
Ε:μαμα;
Μ:ανησυχησα παρα πολυ. Μου ειπε με βουρκωμενα ματια και με πλησιασε αγκαλιαζοντας με.
Ε: πρεπει να δω τη Κατ.
Γ: δε γινεται να σηκωθεις. Πρεπει πρωτα να σου κανουμε καποιες εξετασεις.
Ε:θελω να την δω.
Μ: δε μπορεις να κανεις κατι αυτη τη στιγμη και πιστεψε με δε θα τη βοηθησεις αν πάθεις κατι αλλο.

Ξανα ξαπλωσα χωρις να ακουω τι μου λεγανε. Η αγαπη μου κινδυνευει και για ολα φταιω εγω. Επρεπε να την ειχα ακουσει.
Γ: θα σε αφησουμε να ξεκουραστεις και θα ερθω μετα να σου κανω τις εξετασεις.

Εφυγαν και αφαιρεσα τον ορο και τα υπολοιπα καλωδια απο πανω μου. Σηκωθηκα και ενιωσα εναν οξυ πονο στη περιοχη του θωρακα μου. Σηκωσα την μπλουζα και ειδα τα ραμματα που μου εχουν κανει. Ανοιξα τη πορτα και βγηκα στο διαδρομο ψαχνοντας για το χειρουργικο τμημα. Ανεβηκα στον πανω οροφο και βγαινοντας απο το ασανσερ τους ειδα στο δωματιο αναμονης. Η Χρυσα, η Βιολετα, ο Σταυρος, ο Χρηστος και οι γονεις της ηταν ολοι εδω σε αθλια κατασταση απο την αυπνια και κοκκινισμενα ματια απο το κλαμα, περιμενοντας νεα απο τον γιατρο. Τους πλησιασα και γυρισαν να με αντικρισουν.
Σ: σηκωθηκες. Μου ειπε ο Σταυρος και ηρθαν ολοι να με αγκαλιασουν.
Χ:μας τρομαξες.
Α: συγγνωμη για ολα. Που ειναι η Κατ;
Π(μπαμπας Κατ): την εχουν στο δωματιο 312. Αυριο θα γινει το επομενο χειρουργειο.
Α: θελω να τη δω.
Β: δε θα σου κανει καλο.
Α: δε με νοιαζει.

Εφυγα απο εκει και βρηκα το δωματιο της. Ανοιξα την πορτα και ειδα το μωρο μου ξαπλωμενη σε ενα νοσοκομειακο κρεβατι, με γαζες και σωληνακια σε ολο της το σωμα. Εκλεισα τη πορτα και τη πλησιασα καθως καθισα στη καρεκλα διπλα απο το κρεβατι της.
Ε: σε παρακαλω μωρο μου ανοιξε τα ματια σου. Συγγνωμη για ολα, απλα ανοιξε τα ματια σου. Αυριο ειναι το δευτερο χειρουργειο και αυτη τη φορα θα ειμαι μαζι σου. Ξερω ποσο δυνατη εισαι, μην αφησεις τη κατασταση να σε ριξει. Δε θα αντεξω να σε χασω.

Εφυγα απο το δωματιο της και επεστρεψα στο δικο μου. Δεν ηθελα να μιλησω σε κανεναν. Καθισα στο κρεβατι αλλα μπηκε στο δωματιο ο γιατρος.
Γ: ελα για τις εξετασεις σου.

(....)
Βρισκομαστε εξω στον χωρο αναμονης μαζι με την οικογενεια του αλλου οδηγου και περιμενουμε τον γιατρο να ερθει. Εδω και 2 ωρες γινεται το χειρουργειο της Κατ αλλα κανενας γιατρος ή νοσοκομα δεν εχει σταματησει να μας ενημερωσει. Ολοι ειμαστε σε πολυ ασχημη κατασταση καθως απο οτι μας ενημερωσαν υπαρχει ενα μεγαλο ποσοστο αποτυχιας. Ειδαμε τον γιατρο να μας πλησιαζει και σηκωθηκαμε ολοι.

Χ: πως ειναι η αδερφη μου;
Γ: εχω ασχημα νεα...
Π: σε παρακαλω πες μου πως ειναι το κοριτσακι μου.
Γ: πεθανε...