My Vampire Girl (COMPLETED)

Kabanata 16

Leave

Dahan-dahan na iminulat ko ang aking dalawang mata.  All black welcomed  my sight.  

Bumangon ako  sa paghiga, mabilis na dumapo ang kamay ko sa aking ulo dahil sa sobrang sakit nito.  What happenend ? Why it's  dark?  Saan ba ang mga tao dito? 

My eyes widened—The fire! 

Hinawakan ko ang kumot at tinanggal ito  sa pag tapak ng paa ko sa sahig, ngayon ko lang napag tanto na wala akong nakikita kahit ni isa. Agad akong napatakip sa bibig
  Uminit ang magkabilang gilid ng mata ko.

This can't  be happening.

"Eliz"

I raised  my head, nilingon  kong saan ng galing ang boses.  I knew it's Mika's voice.  Umiiyak na binato ko ang lahat ng nahahawakan ko.  I heard  foot step hurriedly come to me. Mika hold my hand to stop me throwing  things.

"AHHHHH" I shouted.

Why? Bakit nangyayari sa akin 'to!? Bakit sa lahat ng pusubulidad ang mga mata ko pa ang nabulag.  Impit akong umiyak habang yakap ni Mika. 

"Shhh... babalik ang paningin mo, Eliz" pumiyok ang boses ng kaibigan ko habang kalo parin ako.  Umiling ang ulo ko at mahigpit na kumapit sa kanya.

"Paano! Sabihin mo paano!  Kahit kailan hindi na babalik ang paningin ko" Sabay tulak ko. Wala man akong makita alam kong umiiyak siya.  Naawa si Mika sa kalagayan ko. 

I lost everything....

Nang tuluyang huminahon ay marahan na tinulak ko siya para bumitaw sa yakap.Ibinaba ko ang paa ko sa sahig. My muscles  still weak. 

Bumagsak ako sa kama. Pinilit kong tumayo kahit na ang hirap. Bulag na ako, ano pa ang saysay ko sa mundo.  Hindi ko ininda ang ilang ulit na pag bangga ko sa ilang kagamitan sa loob ng kwarto. 

"Elizabeth, you need to rest" aniya.

Kinapa ko ang  mga nahahawakan ko.  Nang makapa ko ang malaking bintana ay inilabas ko ang aking ulo.  Ramdam ko ang presensya ni Mika sa likod. 

"Leave me alone Mika.  Wag kang mag alala, I won't  end my life even I wanted to"

"Promise me"

"Promise " I replied. 

Rinig ko ang pagbukas sirado ng pinto.  Itinukod ko ang siko sa railings. Kahit na wala akong nakikita alam ko na umaga ngayon.  Ang init ng araw ay humahalik sa katawan ko. 

After  that accident I don't  know what happen next.  Did I able to save him?  How cruel  life is.  Kung kailan handa akong ipag laban ang pag-ibig ko sa binta. Hiningi nito na sana namatay nalang ako. 

Hindi ko alam kong ilang oras akong nakatayo sa bintana.  Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko bago muling kumapa sa dingding.  I need to talk to Mika. I have so much questions to ask. 

Nang makapa ko ang door knob ay pinihit ko ito upang tuluyang bumukas ang pinto.  Sobrang hirap sa akin ang ganitong sitwasyon.  Iyong tipong wala kang makita kahit maliit na liwanag.

Pakiramdam ko bumalik ang mga ala-alang nilimot ko kay tagal na.  The night they treat me as a pig.  Locking  me to the cold dark jail.  Tutoring  me like a toy.