My Vampire Girl (COMPLETED)

Simula

Simula

Marahan na ibinaba ko ang yosing hawak ko bago bumoga ng usok.

This is crazy, wala na ba akong mapapala sa mundong 'to? I mean I'm leaving for 200 years for heaven sake!

Ilang beses ko narin bang sinubukan mag paka matay pero agad din naman gumagaling. Hayop na buhay 'to oh!

I get my leather jacket and wore it. Gusto ko yata ngayon uminom ng Dugo.

I lick my upper lip while imagining my fangs dig on humans neck. Pwede din naman kong bampira 'di ako ganon ka choosy.

Lumabas na ako sa madilim kong bahay. This house is really strong! Imagine ilang dekada na ang lumipas buhay parin.

I don't need car or any vehicle , I can use my vampire speed para mabilis maka rating.

Dumaan ako isang madilim na eskeneta papunta sa malapit na bar. Ayaw ko kasing dumaan sa maraming tao nauuhaw ako lalo sa dugo.

I can't take risk on that situation . Hindi dahil takot akong mamatay. Ayaw ko lang katakutan ako kong sakali.

"T-tulong" Na bigla ako ng may babae na gumapang malapit sa paanan ko. "A-ang baby ko"

Umiiyak ito sa aking harapan. Kumunot ang noo ko ng e abot n'ya ang isang sanggol.

"What the s—"

"Andito kalang pala! Pinapahirapan mo talaga akong babae ka! Ngayon 'di lang sampal at suntok ang makukuha mo mas lala pa doon" sabat ng isang adik na lalaki.

Muli akong tumingin sa babae. Her face became horror. Halatang takot na lapitan siya nito.

Sumalubong sa akin ang maamo n'yang mata. Wari'y may gusto sabihin.

Argh! Why do I care? I should have my dinner tonight.

"At nag hanap ka pa ng kasama. seguradong masarap kayong dalawa sakali"

Pervert mouth need to be punished. How can he molested this woman? Halata naman siguro na inayin ang gusto niya e rape.

Well, what would I expect. Boys and their libodo.

"P-please " She pleaded "Kahit a-anak ko nalang"

What!? magiging babysitter pa ako sakali. Kainis maka alis na nga!

Akmang tatalikod ako ng biglang umiyak ang bata. I simply took a glance at the baby.

And when his eyes open our eyes suddenly met. It was breathtaking moment.

Hindi ko akalain na ganitong klaseng bata ay may angking ka gwapuhan kahit ito'y sanggol pa.

I gulped twice and tried to averted my gaze but there's any power forcing me to look at the baby boy eyes.

Stupid! He's still a baby Eliza! Baka makain mo lang 'yan.

Inihakbang ko ang paa ko papaalis. I should not waste any time for this nonsense things.

Medyo malayo na ako sa kanilang pwesto. Ramdam ko parin ang tingin nilang dalawa sa aking likod.

Isang hakbang ay napa tigil ako ng malakas na sigaw ng babae.

"AHHHH"

Sa isang iglap ng aking mga mata'y sinasakal ko na pala ang lalaking tangkang pantayin ang babae.

Mula sa tsokolate kong mga mata ay bigla itong nag iba ng kulay. Pula.

Rumehistro sa mukha ng mayakis ang takot at panganba.

Good, dapat matakot ka sa kagaya ko.

"Parang awa mo na waaag" Pilit na pumipiglas ito sa kamay ko " Wagg—argh—"

Without any hesitation I dig my sharp fangs on his neck. The smell of his blood makes my nerves happy.

Nang tuluyan itong nawalan ng buhay ay saka kulang s'ya binitawan.

A smirk form into my lips. Delicious.

I turned my head on the woman. Umiiyak parin ito habang akay ang anak. I didn't mind changing my form.

Lumapit ako sa pwesto nito. I squated to make myself level on her. Imbes na matakot ay isang ngiti ang tumakas sa labi n'ya.

I don't get it? She should be afraid of me, especially she saw what I can do.

Sumimangot ako wala sa oras.

"Dapat takot ka" matigas kong sabi.

"Bakit ako matatakot sa taong tumulong samin ng anak ko" isang malambot na kamay ang humawak sa aking ulo "Kahit na gusto mong umalis tinulongan mo parin kami. "

"I never help you" I lied.

Tumawa ito ng marahan . " Mamatay na ako ngayon nakaka lungkot man na isipin na kailang kong iwanan ang anak ko. Panatag ang loob ko kung sakaling nasa poder mo siya"

Ano daw?!

Sabi ko na nga ba! Magiging baby sitter ako ngayong araw.

"Promise me, you'll  going  to protect him..."

Sumulyap ako ulit sa bata ganon nalang ang gulat ko ng tumingin s'ya sakin pabalik at ngumiti.

Do I have any choice?

Tumango ako bago kinuha ang bata sa kanyang bisig. Sa huling sandali ay hinalikan ng babe ang kanyang anak.

Mayron din s'yang ibinigay na kwentas palatandaan sa kanyang ina. Tuluyan ng binawian ng buhay ang babae.

This is the world,life is unfair sometimes but we have to be strong . We must survive from cruelty.

Yakap ko ang bata sa aking bisig. Medyo na iilang ako sa bawat titig nito.

"Wag mo akong titigan ng ganyan bubwit! Iwanan kaya kita sa kombeto para hassle free ako"

Nanatiling ganon parin ang kanyang reaksyon. Ako nama'y napa simangot.

This is Crazy! Bakit ba kasi ako pumayag na amponin ang isang 'to! Wala akong choice kundi alagan ang isang bubwit.

Good Job Elizabeth! Di ka nga naka ranas magka nobyo naging yaya ka naman ng isang bata sanggol.

I hate my life....

🐰

I'm so excited to release this story. Even tho, 'di ganon ka rami ang supporter ko at least I write what's on my mind.

SEE YOU NEXT UD, DIAMONDS ❤