"Leoရယ္ ေလွကားေပၚကျပဳတ္ၾကလို႔တဲ့သခင္ေလး"
"ဘာ!!!!!leoေလွကားေပၚကျပဳတ္ၾကလို႔ဟုတ္လား"
"ဟုတ္ ဟုတ္ပါတယ္သခင္ေလး"
"ကားအဆင္သင့္ျပင္ထား စစ္ယြမ္"
"မမ"
"ထားခဲ့လိုက္ ကေလးဆီပဲေရာက္ေအာင္သြားလိုက္အိမ္မွာအိမ္ေတာ္ထိန္းတစ္ေယာက္ထဲရယ္"
"စစ္ယြမ္သြားရေအာင္"
"ဟုတ္ကဲ့သခင္ေလး"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"က်ိရန္ရိေပၚဘယ္လိုေနေသးလဲ"
"ျပဳတ္ၾကတဲ့အရွိန္ကအရမ္းမမ်ားတာမလို႔ႀကီးၾက္ိးမားမားေတာ့မျဖစ္ဘူး ေက်ာက္ပတ္တီးစီးေပးခဲ့တယ္ တစ္ပတ္ျပည့္ရင္ငါလာျဖည္ေပးမယ္"
"သုံးေလးရက္ေလာက္ပဲစီးလို႔မရဘူးလား ေက်ာက္ပတ္တီးက"
"ရတာေတာ့ရတယ္ ဒါေပမဲ့ ရိေပၚကငယ္ေသးေတာ့အရိုးေတြကႏုေသးတယ္"
"ေအာ္"
"ခုေတာ့ကိုက္တာခဲတာသက္သာေအာင္ေဆးတစ္လုံးထိုးေပးထားတယ္ ေသာက္ေဆးေပးခဲ့မယ္ေဆးခ်ိန္မွန္ေအာင္တိုက္ေပး လိမ္းေဆးကပတ္တီးျဖည္တဲ့ေန႕မွယူလာေပးမယ္"
"ေက်းဇူးပါကြာက်ိရန္"
"မင္းအဖိုးေျပာသလိုရိေပၚကိုဂ႐ုစိုက္အုံးအလုပ္ခ်ည္မဲမေနနဲ႕ေဟ့ေကာင္ ၿပီးရင္သူေက်ာင္းတက္ဖို႔ကိစၥတစ္ပတ္ေလာက္ေစာင့္ေစခ်င္တယ္သိတဲ့တိုင္းကေလးသဘာဝေဆာ့ခ်င္ၾကမွာပဲ"
"ေအးပါငါလဲခုပဲစဥ္းစားေနတာ"
"ေအ့ပါကြာ ေဆးထားခဲ့မယ္ အာဟာရျဖစ္မယ္ထင္တာေတြမ်ားမ်ားေကြၽး အသီးအႏွံတို႔ဘာတို႔"
"အင္း"
"ကဲဒါဆိုငါသြားၿပီေရွာင္းက်န႔္ေရ"
"စစ္ယြမ္က်ိရန္ကိုေအာက္လိုက္ပို႔လိုက္ ၿပီးေအာက္ကလူေတြအကုန္အေပၚတက္လာခဲ့လို႔ေျပာလိုက္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါသခင္ေလး"
.
.
.
.
"အိမ္မွာလူႀကီးေတြရွိေနၿပီးကေလးတစ္ေယာက္ကိုေတာင္ေသခ်ာမၾကည့္နိုင္ၾကဘူးလားဟမ္"
"......"
"ေမးေနတယ္ေလ ပါးစပ္မပါၾကဘူးလား"
"......"
