The Unwanted Daughter

Chapter 6

Sarah's pov (mommy ni Abhor)

It's been months simula nung maging successful ang operation laking pasasalamat ko nga doon sa heart donor ko kasi binigyan niya ako ng pangalawang buhay. Simula noong nagising ako pagkatapos ng operation lagi lang nanjan ang pamilya ko. A part of me ay nagsasabing may kulang, maybe it was Abhor simula kasi ng magising ako ay hindi ko pa siya nakikita. Kung tutuusin ay mas maganda pa nga na ganito walang nambwibwiset saakin para hindi na ulit bumalik yung sakit ko. Having a months without Abhor is really relaxing. Sana lang hindi na siya bumalik pa dito. Siguro nandun na siya sa tatay niyang demonyo. Well mas maganda pa nga iyun magsama silang dalawa total sila din naman ang sumira sa buhay ko.

Masyadong maraming adjustment ang nangyayare bawal na ako mastress at bawal narin ako masobrahan sa emosyon ko.  Pero bakit ganun base sa nararamdaman ko parang ngayon ko lang naramdaman ang pagmamahal kahit na lagi ko naman ito nararanasan dati?

"Rosie sweetie, may problema ka ba? Napapansin ko kasi nitong mga nakalipas na araw nagiging balisa ka. Come on you can tell it to mommy para mabawasan ang nararamdaman mo"

"M-mommy... Hindi na po kaya ng konsensya ko mommy" umiiyak na sabi niya. My poor baby may problema nga siya

"Ano ba iyun? Sabihin mo kay mommy baka matulungan kita"

"Mommy bago ka operahan nakita ko si Abhor, kausap niya yung doctor mo tapos mommy may pinapirmahan siyang papeles. Noong una pinagsawalang bahala ko nalang pero nang lumapit ako ay narinig ko ang pinag-uusapan nila mommy..."

"Ano? Plinano ba niyang ipapatay ako? Well hindi siya nagtagumpay buhay na buhay ako. Kaya pala hindi siya nagpapakita kasi natatakot siya na malalaman ko ang plano niya! Kahit kailan talaga ang babaeng yun napakawalang kwenta! Hindi man lang marunong tumanaw ng utang na loob! Guards! Pag bumalik dito si Abhor wag niyo na siyan-"

"Mommy!.. Si A-abhor... S-siya ang heart donor mo.. W-w-wala kasi silang nakuha na kamatch mo at kung titingin pa sila sa ibang bansa maaaring patay kana bago pa iyun dumating. Kaya mommy... Itong puso mo ay puso rin ni Abhor"

"Nooo... This can't be... Hindi yun totoo Rosie!" Hindi ko kaya! Kaya pala ganito ang pakiramdam ko kasi this is Abhor's heart at kahit kailan ay hindi namin naiparamdan ang pagmamahal sakanya

"Mommy... Wala na si Abhor... She gave you the second chance para mabuhay ng walang galit sa puso mo. Mommy... It's my fault kasalanan ko po. Sorry... Kasi kung hindi ko pinamukha sakanya na pag nakikita mo siya naaalala mo ang nakaraan na binabaon mo sa limot edi sana buhay pa po siya. Mommy I'm sorry"

"H-ha?" Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko masyado akong nagpapadala sa emosyon ko

"Nakausap ko po ang doctor.. Sabi niya wala siyang makitang bakas ng takot sa mukha ni abhor kundi puno ito ng pagmamahal. Mommy bilang kapalit ng mga kasalanang nagawa niya. Buong tapang niya hinarap ang kamatayan"

"Nasaan siya?"