MARRIED TO A GAY BILLIONAIRE (GAY SERIES#1)

•CHAPTER 35•

CHANTAL P.O.V

After that scene earlier, the part that i confess to fraser tumakbo na agad ako di ko kayang marinig ang sasabihin niya tungkol sa confession na ginawa ko kanina the important is nasabi ko na sa kanya na mahal ko siya, bat pa ako mag aantay nang sagot niya kung alam ko naman na di ako ang mahal niya. Ang gusto ko lang ngayon ay umuwi di ko kayang makita siya ngayon nasasaktan ako at the same time nahihiya rin. Eh te-text ko nalang siguro si beshy na mauna na akong umuwi sa kanila.

Nandito ako sa cottage namin ni fraser and ni ready ang mga gamit ko na dadalhin ko pauwi, nang tapos na ako sa lahat ay lalabas na sana ako ng makasalubong ko si miko actually nasa tapat siya ng pintuan ng cottage namin naka tayo.

"What are u doing here?"- tanong ko sa kanya at pasimple kong pinunasan ang iilang luha na nasa mata ko baka magtaka siya kung bat ako umiiyak.

"I followed u, ang tagal mo kasing bumalik nung nag paalam ka kanina na mag c-cr then pagpunta ko don wala ka so i conclude na baka pumunta ka dito sa cottage niyo, what happened at may dala kang maleta?"- he explained at the same time he asked me.

"I'm going home"- simpleng sagot ko

"Why? You said na may 2 days pa kayong natitira to stay here?"- takang tanong niya

" miko its a long story,pwede ba tumabi ka na dyan at gusto ko nang umuwi!"- i frustratedly said at tumabi naman ito kaya pinagpatuloy ko na ang paglalakad ko pero ilang segundo lang ay may humawak sa kamay ko.

"What now miko?!"- singhal ko sa kanya

"I will drive you home"- he seriously said

"No thanks, i can take care of myself"- sabi ko at akmang tatalikod na

"No i insist!"- he insisted

Bumabyahe na kami ngayon pauwi i have no choice kundi ang sumama nalang sa kanya kesa naman magpumilit pa ako na wag na at tsaka gusto ko nang umalis sa lugar na yun i'm not ready to face him,fraser. Tahimik lang kaming bumabyahe i know this is a long ride sasakyan lang gamit namin compare sa airplane na makakauwi agad. Mukhang napansin nitong kasama ko na tanghali na huminto muna siya para bumili ng pagkain.

"Chantal kumain na muna oh may binili ako dito"- sabi niya saakin pero tinignan ko lang yung pagkain inabot niya at muling humarap sa may bintana

"Thanks but i have no appetite"- sabi ko after i said that ay di na siya nagpumilit na bigyan ako nang pagkain, he knows na wala ako sa mood ngayon. At malungkot ako.

"I know you're not in the mood right now chantal but may i ask ano bang nangyari doon sa beach kanina?"- biglang tanong ni miko usasiro rin to eh ayoko pa nga mag kwento

"Nothing"- simpleng tugon ko

"Share it with me i'm all ears when it comes to you, makikinig ako"- malambing na sabi niya.

"I confess my feelings for him earlier"- panimula ko

"And then?"- tanong niya

"I didn't wait for his respond i know that he had no feelings for me, and that's too impossible naman na magka feeling siya sakin he has boyfriend, the one he loves."-mapait na sabi ko and lumabas nanaman yung walangyang luha ko

Napansin ko na tinigil niya muna ang sasakyan sa may tabi ng kalsada

"Sorry for asking chantal, fuck this curiosity of mine!, shh please stop crying nasasaktan ako pag nakikita kang umiiyak chantal"- he apologized at pinapatahan ako.

"Its okay, wag mo nalang akong pansinin magiging ok rin ako"- mahinang sabi ko at nginitian siya ng pilit. Makikita ko sa mga mata niya ang pag aalala.