_________________________________
❥ 'yak diyorsun'
_________________________________
Ben bir adam tanıdım lise yıllarımda.
Nasıl güzel bir adam, öyle böyle değil. Gözleri aşka adanmış gibi. Dudakları, dudakları... beni böylesine yakanı.
Bu adam nasıl korkak. Sevmekten, sevilmekten korkuyor. Güzel bir adam ama, çok güzel.
Lise son, sene 2008. Geldi bir gün, "olmuyor." dedi. Olmuyormuş. "Bitsin." dedi. Bitsin dedim. Sen nasıl istersen diyemedim. Sen iste, ölürüm senin için, diyemedim. O gitti, kal demedim. O kalmadı, gitme demedim. Sadece, bitsin dedi... ben de bitsin dedim.
Oysa şimdi olsa, tutar elini söylerim aklımdan ne geçiyorsa. Dilimin ucuna gelenleri, ok gibi saplarım, kıyamam geçerim önüne. Yeter ki kalsın, hep burada.
Ben bir adam gördüm lise yıllarımda. Nasıl naif, nasıl zarif, öyle böyle değil. Yanakları al al, dudakları ondan da kırmızı.
Şarap bulanmış nefesine. Akıyor her güldüğünde, ve ben sarhoş.
Geldi bir gün, "uzun zamandır hoşuma gidiyorsun." dedi. Gidiyormuşum hoşuna. "Olalım mı" dedi. Güldüm. Güldü. Sarhoş oldum yeniden. "Olalım"dedim. Uzun zamandır uçuşuyor kalbimde kelebekler.
Gösteremediğim cesareti, gelip o gösteriyor. Olalım diyorum. Oluyoruz. Sanıyoruz ki, bitmeyecek. Bir gün gelip bitsin demeyecek.
Ben hâlâ ona sarhoşum. 8 sene geçiyor. Ben hâlâ bir ona, hep ona. Geçirdiğim 4 seneyi unutamıyorum. Beraber kütüphaneye gidiyoruz, o kitapları okuyor ben onun yüzünü ezberliyorum. Sanki biliyorum gideceğini.
8 sene de olsa, unutamıyorum kokusunu, avuç içleri diyorum. Vanilya kokuyor. Dudakları şarap. Aklıma geldikçe gülümsüyorum, sonra o da gülüyor. Hayal bile olsa, öpüyorum gülüşünden. Yeniden sarhoş olmuşum.
Uyanıyorum onunla uyuduğum uykudan. Gecemi adadığım geliyor, uyandırıyor beni. Meğer hâlâ rüyadayım. Uyan diyor, ben yokum. Uyanıyorum, boş karanlık bir oda. Işık yok, olsa da ben zaten onsuz karanlık.
Dur diyorum, durmuyor. Kal diyorum, kalmıyor. Seni hâlâ diyorum, gülüyor. Seviyorum. 4 sene sonra neden gittin diye soracak oluyorum, belki üzülür. Soramıyorum. Uyanıyorum onsuz uyuduğum uykudan.
Lisenin üçüncü senesi 2007. Bana hayatını anlatıyor. Dinliyorum yorulmadan, hoş, o da yorulmadan anlatıyor. Belli dolmuş, belli çok yorulmuş.
Bakıyorum dudaklarına, şarap kokuyor. Gözlerine bakıyorum, gece. Gülüyor, dudağının üstündeki ben çarpıyor gözüme. Öpüyorum. Yeniden gülüyor, yeniden öpüyorum.
Uyuyor omzumda, kirpikleri elmacığına düşüyor. Kıskanıyorum elmacıklarını, sayıyorum kirpiklerini. 1, 2... daha iyi ezberleyebilmek için. Öpüyorum avuç içlerini, vanilya.
Uyanıyor, bakıyor gözlerimin içine. Adeta ruhuma. Giriyor zihnime. Telaşa kapılıyorum, kendine rastgelecek diye. Onunla dolup taşıyorum. Kalbim yetmiyor onu sevmeye. Daha çok, pek çok ve fazla geliyor o benim kalbime.
Oluşturduğum albüm, yalnız o. Lise yıllarım da o, bu yaşlarım da. Şiir gibi, okuyorum. Her bir zerresinde bulduğum kafiyeler yüzümü güldürüyor. Kayboluyorum, kimse bulmasın.
Dizlerine başımı koyuyorum. Ondan ötesi yok. Sanki gökyüzünü izliyorum yakamozun altında. Yüzü gökyüzü, dizleri bahar bahçe. Elleriyle saçlarımı dağıtıyor, sonra ruhumu.
Allak bullak oluyorum. Sanki, saçlarımın arasına bir gezegeni saklıyor. Öyle derin işliyor kendini bana. Öyle enfes.
Aldığım her nefeste, vanilya geliyor burnuma. Derine iniyor. Daha derine, her seferinde saç teli olmak istiyorum. Geziyor tellerimde. Gezdiriyor beni de, kendi güneş sisteminde.
Biraz sonra o da uykuya dalıyor. Buluşuyoruz. Sonra 2008 sabahı geliyor. Buruşturuyor bizi kağıt gibi, rüyalarda. Katlıyor, dörde ve sonra ikiye. Yıpranıyoruz çokça. Sonra 2008 gecesi, onu göremem bir daha sanıyorum.
Sonra her gece rastgeliyorum. Unutmaya izin vermiyor geceler. Yakıyorum bir sigara. Üflüyorum, her nefes o. Aldığım ve verdiğim her nefeste o.
Hayatıma bakmaya çalışıyorum, olmuyor. Her yerde karşılaşıyorum. Dalgada saçları, güneşte gülüşü. İzin vermiyor geceler. Git diyorum, gitmiyor. Kalma diyorum, kalıyor. Yapma bana bunu diyorum, gülüyor. Unutmaya izin vermiyor, gece gibi olanım.
8 sene geçiyor, sene 2016. Bir yaz günü, çalıştığım bara geliyor. Dinliyor beni, ona yazdığım besteyi. 8 sene sonra diyor, gülüyor. Neden geldin diyorum, öpmek istiyorum. Özledim diyor, utanıyor. Eğip kafasını, çok özledim diyor. Kirpikleri yine orada, elmacığının üstünde.
Sonra bakıyor gözlerime, adeta ruhuma. Evlendin mi diyor, kafa sallıyorum. Sevgilin var mı diyor, kafa sallıyorum. Öpüyor, karşılık veriyorum.
Ben, yine sarhoş oluyorum. Onun şarabında boğuluyorum. Ayrılıyor dudağımdan, bakıyor yeniden bana. Unuttun mu beni diyor. Kafa sallıyorum, ne mümkün diyorum. Armağan ediyor tebessümünü.
Olalım mı diyor yeniden. Olalım diyorum 8'i unutarak. Yeniden cesareti o gösteriyor, ben sarhoşum çünkü. Bitsin diyor, bakıyorum gözlerine. "Bu ayrılık" çıkıyor şarap bulanmış tanelerinden. Gülümsüyorum, gülümsüyor. Öpüyorum beninden.
4 sene geçiyor, sene 2020. Uyanıyorum uykudan, yanımda hâlâ o. Gülüyorum. Hâlâ uyuyor çok sevdiğim. Pek güzel, hep güzel. Olalım diyorum, ses vermiyor. Uyuyor sarhoşluğum. "Sonsuz" diyorum, sarılıyorum. Yeniden buluşuyoruz rüyada.
Seneler geçiyor, ben hâlâ hep onda, tek onda. Baekhyun diyorum, öpüyorum avuç içini. Hep taze vanilya kokusu. Gece gülüşlüm, pek güzel.
Yakıyorum bi' sigara, sarhoşluğum bakıyor güzel gözleriyle. Chanyeol diyor, atıyorum sigarayı. Tek diyorum saçlarını öperek, tek zaafımsın.
➸ son
________________________________
"İzin Ver, Soluklanayım Dudaklarında."
__________________________________
***
Nasıl buldunuz?