"HIJA, PASENSYA KA NA TALAGA. Nakikiusap ako sayo, wag ka nang magsampa ng kaso. Ako na ang bahalang dumisiplina sa anak ko," mangiyak-ngiyak na pakiusap sa kanya ng ina ni Macky, si Mrs. Ritual, pagdating nito sa barangay hall. Ang anak nito ay nakaupo sa katabing bangko, nakatingala habang nakasandal ang ulo sa pader.
"Mr. And Mrs. Agustin, nakikiusap ako, wag na kayong magsampa ng kaso. Bata pa ang anak ko at nag-aaral. Masisira ang kinabukasan nya," naninikluhod na sabi nito sa mga matulang n'ya.
"Kailangang matuto ng leksiyon ang anak ninyo, misis," seryosong sagot ng ama niya. "Paano kung nagawan niya ng masama ang anak ko at nabalda ko ang anak n'yo, papayag din po ba kayo sa pasensya?"
"Wala namang mangyaring masama," anang ginang sa kanila.
"Pero muntik na po," aniya. Naaawa siya sa ina ni Macky dahil muka naman itong mabait, pero kailangang maturuan ng leksiyon ang binata.
Kaharap nila ang Barangay Captain na nakakasakop sa village, ang presidente ng homeowners at ang head ng security.
"Nakikiusap ako. Patawarin n'yo na ang anak ko," humarap si Mrs. Ritual sa ina niya, "Bilang isang ina, alam kong mauunawaan mo ako."
"Bilang isang ina rin, alam kong mauunawaan mo kung bakit hindi ko mapapalampas ang muntik nang gawin ng anak mo sa anak ko," malumanay pero may diing sagot ng ina niya.
"Ipapadala ko na lang sa Baguio si Macky, wag niyo na lang s'ya sampahan ng kaso. Sisiguraduhin kong hindi na gagambalain ng anak ko ang anak n'yo, Mr. And Mrs. Agustin," anito, may luha na sa mga mata.
Biglang bumukas ang pinto at pumasok doon ang isang lalaki. Naka-formal attire ito pero ang suot na kurbata ay magulo na, halatang hinuhubad pero hindi na nagawang alisin.
"Dad," anang ina ni Macky, biglang kinabakasan ng takot ang mukha nito.
"Anong kalokohan na naman ito, Macky?" dumadagundong ang boses na sabi nito. Tiningnan lang ni Macky ang bagong dating, tumiim ang bagang pero hindi nagsalita.
"Kailan ka ba talagang magtitinong bata ka? Hindi mo na ba talaga ako bibigyan ng kahihiyan? Wala ka nang ginawang mabuti! Lahat na lang puro gulo!" Namumula ang mukha nito sa galit.
"Dad, wag dito. Sa bahay na lang natin pag-usapan," anang asawa nito.
"Isa ka pa!" Baling nito sa asawa, itinaas ang kamay at dinuro nito si Mrs. Ritual. "Kaya tumitigas ang ulo ng anak mo, lagi mong kinakampihan! Parehas kayong mag-ina na wala ng naidulot na maganda sa pamilyang ito!"
Pumatak ng luha ni Mrs. Ritual kasabay ng panginginig ng mga labi. Lalo naming umigting ang bagang ni Macky kasabay nang pagkuyom ng kamay nito.
"Ibinibigay ko naman lahat ng gusto mo! Lahat ng luho! Gadget, mamahaling damit, pati kotse. Pero hindi ka maalam makontento!"
“Hindi iyon ang kailangan ko sa inyo,” sagot ni Macky habang direktang nakatingin sa ama.
“At sumasagot ka pa!” anang ama nito na inundayan ng suntok ang anak.
“Dad!” ani Mrs. Ritual na kaagad nayapos ang anak. Ihinarang ang katawan sa planong gawin ng asawa.
Hinigit nito palayo ang asawa at nang mabitawan ni Mrs. Ritual si Macky ay binigyan nito nang nagbababalang tingin ang asawa, “Tumigil ka. Kung hindi, parehas kayong makakatikim ng anak mo!”
Sa kabila ng pagluha ay napilitang lumayo si Mrs. Ritual.
"Katatapos lang ng huling gulong ginawa mo. Lagi ka na lang nakikipagbasag-ulo. Noong nakaraan, mga lalaki ang kaaway mo, kaaareglo ko pa lang, kababayad sa hospital bills nila kahapon! At ngayon naman, nambastos ka na nga ng babae, nakipagbasag-ulo ka na naman! Hindi ka na talaga nahiya? Hindi ka ba talaga maalam rumespeto?" Hinawakan nito ang leeg ng damit na suot ni Macky, pilit itinatayo ang anak pero nanatiling nakaupo lang ang binata, sinalubong ng galit din na tingin ang ama.
"Dad, sa bahay na lang, please," pakiusap ng ina ni Macky sa basag na tinig pero mistulang walang narinig ang asawa nito.
Napatingin siya sa mga magulang. Nakita niya nang magkatinginan ang dalawa. Kilala niya ang uri ng tingingang iyon, alam niyang may napagpasyahan na ang mga magulang. Maging siya ay nakapagpasya na rin.
Kasabay ng awa, nakaramdam din siya ng pang-unawa para kay Macky. Ngayon niya naunawaan kung bakit gan'on ito sa labas ng bahay.
"Excuse me po," ani Cheryl.
Lumingon sa kanya ang mga naroroon, maging ang mga magulang niya ay nakatingin din sa kanya. Tinanguan niya ang mga ito at binigyan ng payak na ngiti, alam niyang nagkaunawaan na silang mag-anak. Hindi nila kailangang mag-usap. Tinginan pa lang ay alam na nila ang ang nasa puso ng bawat isa.
Tumingin siya sa ina ni Macky, "Maipapangako n'yo po ba na hindi na ako gagambalain ng anak ninyo?"
Tumango ang ginang sa kanya, nagpahid ito ng luha, biglang nabuhayan ang mukha.
"Lulumpuhin ko na 'yan kung sakaling gagawin ulit ang katarantaduhang ito," sagot naman ng ama nito.
"Hindi na po kami magsasapa ng kaso kung ganon," anang ama niya. "Pero aasahan ko ang pangako ninyo na hindi na lalapit kailan man ang anak n'yo sa anak namin."
"Hindi na talaga. Ipapatapon ko sa Baguio iyang tarantadong 'yan," anang ama nito matapos bigyan ng galit na sulyap ang anak. Si Macky naman ay nanaliting tahimik pero bakas ang galit sa mukha habang nakatitig sa ama.
"Salamat," anang ina ni Macky, lumapit ito sa kanya at hinawakan ang kamay niya. "Ako ang humihingi ng paumanhin sa ginawa ng anak ko." Pinahid nitong muli ang mga luhang naglandas sa pisngi.
Lumapit din ito sa mga magulang niya at nagpasalamat, muli rin itong humingi ng pasensya. Matapos maidokumento ang nagyari at magpirmahan ng kaukulang papel hinggil sa gulo kanina ay tumayo na silang mag-anak at lumabas ng silid. Paglabas nila sa pasilyo ay nadatnan nila roon si Marson, nakaupo sa bangko katabi si Euan. Bukod sa plaster sa may kanang kilay ay hindi mahahalatang napa-away ang binata, hindi katulad ni Macky na may pasa na sa may panga at sa gilid ng kaliwang mata.
“Salamat sa pagtulong mo sa anak ko,” anang ina niya.
“Wala pong ano man. Kahit sino naman po ang makakita noon ay sinisigurado kong gano’n din ang gagawin,” ani Marson matapos tumayo nang makalapit na sila. Pagkatapos nitong tanggapin ang pakikipagkamay ng ama niya ay bumaling ang binata sa kanya at ngumiti.
Wala siyang maapuhap na sabihin dito kaya ngumiti na lang siya.
“Okay ka lang ba?” tanong ng binata sa kanya.
Huminga siya ng malalim bago tumango, “Salamat sa pagtulong kanina. At pasensya na rin kung nasugatan ka pa.”
“Kasama na napagkasunduan sa loob ang pagpapatingin mo sa ospital,” anang ama niya.
“Hindi na po. Malayo po ito sa bituka. At mas malala pa po rito ang inaabot ko kapag naaaksidente sa basketball. Simpleng sugat lang po ito.”
“Miss.”
Nilingon niya ang tumawag sa kanya, si Macky, pero hindi siya umalis sa pagitan ng mga magulang. Humakbang ito palapit, iniwan ang mga magulang na kasunod nitong lumabas sa silid.
“Sorry,” anito habang nakatingin sa mga mata niya. Kanina nang pumasok sila sa opisinang iyon ay blanko ang reaksyon nito, na napalitan ng galit nang dumating ang ama. Pero ngayon, napalitan iyon ng pagsisisi. At ang sincerity sa mga mata nito ay waring nagbigay ng ibang aura sa lalaki.
Hindi sumagot si Cheryl pero nginitian niya si Macky. Ilang minuto pa itong tumayo sa harapan niya, sa wari’y may kung anong gustong idagdag sa sinabi pero halata sa mukha ang pag-aalangan.
“Tayo na, Macky,” anang ama nito na dire-diretsong lumakad sa pasilyo matapos silang tanguan. Ang ina naman nito ay lumapit kay Marson at sinabing pupunta ito sa bahay nina Marson para humingi ng despensa at para masamahan na rin ito sa ospital.
“Pasensya na kung mali ang paraan ko para mapansin mo,” ani Macky bago tuluyang tumalikod sa kanya. Napakunot-noo naman si Cheryl dahil sa sinabi ng binata.
************************
Author's Note:
Please watch out sa kasunod na kwento ng story na ito. Trilogy po ito.
Ang kasunod na kwento ay:
SPICY SIZZLING LOVE (Book 3) - Sherwin and Aileen
Posted at completed na po ang Book 1 - My Sweet Surrender
You can also follow me on my Facebook Page:
DEANDRA PAIGE