[Chapter 6]
Habang nagkaklase yung teacher namin pasimple akong tumitingin kay Raven, ang sungit ng mukha nya habang naka-focus lang sa lecture.
Tsk, nakakainis! Mahal kita, Raven! Kung alam mo lang, matagal na! I-I mean hindi naman nawala ang feelings ko para sa'yo eh. Hays Garnett ano ba?!
Napahinga ako ng malalim at napasandal sa upuan, mahal ko si Raven.
Pero paano si George?
Si George ang unang umamin sa akin na gusto nya ako at sinabi nya sa akin na hihintayin nya ang magiging sagot ko. Hays!
BREAKTIME
Habang nag-aayos ako ng gamit napatingin ako kay Raven na dire-diretso lang sa paglabas ng classroom. Tss!
"Nag-away ba kayo?"- Hazel ask
Tumingin ako sa tatlo at umiling lang, lumapit naman sila sa akin.
"Bakit parang warla na naman kayo ni Raven?"- Elisha ask
"Ewan ko sa kanya."- i said
"Hay nako, para na talaga kayong mag-jowa girl."- Ami said
Napahinga nalang ulit ako ng malalim at hindi na nagsalita. Pagpunta namin sa canteen napa-tingin agad ako sa gilid sa pwesto nila Raven. Medyo nainis ako dahil kasama nila sila Sarrah and take note katabi pa nya si Sarrah.
Tumingin sa akin si Raven, napa-rolled eyes naman ako sa sobrang inis at hindi nalang sila pinansin.
"Sa labas nalang tayo kumain."- aya ko sa tatlo
"Bakit naman?"- Hazel ask
"Ah umiiwas ka sa kanila girl? No way! Dapat tapatan mo sila ngayon."- Elisha said
"Garnett."
Napalingon naman ako, si George.
"Oh George?"- i ask
"Kumain kana ba?"- he ask
Napatigil at napatingin ako kila Raven, nakatingin sya sa amin. Napalunok ako, gantihan lang tayo dude.
Ngumiti ako kay George.
"Tara sa labas nalang tayo kumain."- aya ko kay George.
Ngumiti lang si George at tumango. Tumingin naman ako sa tatlo, sinenyasan nila ako na gorabels na. Siguro parang nagegets rin nila yung ginagawa ko.
Habang papalabas kami ni George ng canteen tumingin ulit ako saglit kay Raven, hindi naman na sya nakatingin sa amin.
Tss?
Habang naglalakad kami napapasimangot ako, hindi ko alam pero nababatrip ako ngayon.
Ganito ba talaga ang pakiramdam kapag inlove ka? Hindi ba kapag inlove ka dapat masaya ka?! Pero hays ..
Oo. Masaya ako dahil yung lalaking gusto ko, gusto narin ako pero bakit naman ganun? Kung kailan nangyari na 'yon, parang hindi ko na alam ang gagawin ko? Hays!
"Garnett?"
Natauhan naman ako at biglang napa-tingin kay George.
"O-Oh? May sinasabi kaba?"- i ask
Ngumiti naman sya at umiling. May naalala naman ako bigla.
"By the way, kumusta na ang Mama mo?"- i ask
"Ayun, okay naman na sya."- nakangiti lang sya ng matipid, hindi ako sanay. Feeling ko ang lungkot nya, ramdam na ramdam ko 'yon.
"Eh ikaw? Kumusta kana?"- marahan na tanong ko sa kanya.
Napaseryoso naman sya bigla at marahan na yumuko, pero pinilit nya paring palitan iyon ng isang matipid na ngiti at tumingin sa akin.
"Ayos lang ako."- pagkasabi nya nun umiwas agad sya ng tingin mula sa akin.
Napalunok at napahinga ako ng malalim bigla. Nakakaramdam ako bigla ng awkward ngayon. Ewan! Hindi ko alam.
Nung nasa labas na kami napatingin agad ako doon sa nagtitinda ng kwek-kwek, napapatiklop ang kamay ko. Kailangan kong mag normal react, ayokong maging awkward kay George.
"A-Ah ayun oh! May kwek-kwek doon George."- i said.
"Gusto mo doon nalang tayo kumain?"- he ask
Napangiti naman ako at agad tumango sa kanya.
(RAVEN POV)
Habang nag uusap sila pasimple akong tumitingin.
Kabadtrip! Kabadtrip talaga tong lalaking 'to. Sinabihan ko na sya kanina na huwag syang lalapit kay Garnett pero ngayon? Tss fvck! Sinasadya nya talaga.
Tss, oh well? May gusto nga pala sa kanya si Garnett. Tsh!
Hanggang sa papalabas sila ng canteen, patingin sa akin si Garnett nang umiwas na ako ng tingin.
Maya-maya pagka-labas nila tumayo ako.
"Oh? Saan ka pupunta?"- Sarrah ask
"Ahm sa labas nalang ako kakain."
"What?! You invite me na sabay tayong kumain dito tapos biglang sa labas ka kakain?"- Sarrah said
Napapasigh ako, kabadtrip naman talaga oh.
"Ah basta sa labas ako kakain."- i said, pagkasabi ko nun lumabas na agad ako ng canteen. Nakita ko agad sa hindi kalayuan yung dalawa na naglalakad.
Marahan akong naglakad na medyo mabilis, hindi sa nag-sstalk ako .. pero hays, oo parang ganun narin yun.
Bakit? Masama bang i-check ang ginagawa ng future wifey ko?! TSSSHHH baka kung anong gawin pa-fall ng George na 'yon eh.
Nakita ko silang pumunta sa nagtitinda ng kwek-kwek. Aba?! Dapat ako ang nandyan! Kumuha ng cup si George tapos binigay nya sa wifey ko, WOW! PA-FALL EFFECT 'YON HA?!! Nakaka-isa kana, TOL!
Tumusok si George ng kwek-kwek tapos lagay sa baso ni Garnett. Napapanguso na ako sa sobrang inis, dalawa na!
Napatayo na ako ng diretso habang pinapanuod sila. Okay, kumakain silang dalawa ngayon. Ningingitian ni Garnett si George pero si George hindi ngumingiti. Okay! Okay yang ginagawa mo! Huwag kang ngingiti! Dahil panget yang ngiti mo!
Napasalubong naman ako bigla ng dalawang kilay.
Marahan na pinunasan ni George ang gilid ng labi ni Garnett.
Napapatiklop ang dalawang kamay ko.
Sa hindi ko na matiis, hindi na ako nagdalawang isip na maglakad papunta sa kanila.
Napatingin agad sa akin si Garnett at halatang nagulat.
(GARNETT POV)
"Wait."- George said
Nagtaka naman ako, medyo nagulat ako nang biglang hawakan ni George ang gilid ng lips ko.
Pinunasan nya ng marahan yun habang nakatingin sa mga mata ko. Nakatingin lang rin ako sa kanya. O-Omg???
Napatingin ako bigla sa bandang likuran ni George, halos manlaki ang mga mata ko nang makita ko si Raven na masama ang awra habang papalapit sa amin.
Napansin 'yon ni George kaya lumingon sya tapos tumingin sya sa akin at lumayo na agad. Napalunok ako at agad lumipat ng pwesto palapit kay Raven.
"R-Raven."- pagpigil ko agad sa kanya
"Why?"- he smirked
"Please?"- pakiusap ko, alam ko kasing susugurin nya na naman si George. Tsk!
Sumeryoso ang mukha nya.
"Bakit? Kayo lang may karapatan kumain ng kwek-kwek?!"- pagalit nyang tanong.
Medyo nagulat ako dahil expect ko na magagalit sya dahil sa nakita nya. Alam nyo naman? Madali syang magalit kahit na sa kaliit lang na bagay. Tss!
Tumingin ng matalim si Raven kay George, lalapit sana sya kay George pero hinawakan ko agad ang braso nya.
Tumingin sya sa akin.
"Kakain ako ng kwek-kwek ano ba?"- he said
Napalunok ako, marahan ko syang binitawan. Tumabi sya kay George tapos bumili agad ng kwek-kwek, habang kumakain si Raven tinititigan nya si George, si George naman kumakain lang ng seryoso.
"Ah Garnett, mauna na ako."- paalam sa akin ni George.
"Oh? Bakit mauuna ka? Bakit hindi mo hintayin si Garnett?"- napa-tigil ako sa tanong ni Raven, ano bang problema ng lalaking 'to?!
Tumingin si George sa kanya.
"Sorry pero hindi naman ako yung tipo na pinipilit ang sarili para sa taong gusto nya."- George said
Napangise si Raven.
"You're so weak."- Raven said and smirk
Tsk naman oh.
"Weak na ako kung weak, at lease hindi ako desperado kagaya mo."- George said
Nawala ang mga ngise ni Raven, halatang badtrip na badtrip na. Tumingin ulit sa akin si George.
"I'm sorry."- mahinang sabi sa akin ni George at agad nang umalis.
Napahinga ako ng malalim. I feel so guilty. Hays!
"Tss akala mo kung sino."- Raven said
Lumingon ako kay Raven at lumapit sa kanya.
"Ano bang problema mo? ha?!"
"Kailangan pa bang itanong 'yan?! Siya! Siya ang problema ko!"
"Si George ang problema mo?! Bakit? Ano bang ginagawang mali ni George sa'yo? ha?!"
Napatigil sya at napasalubong ang dalawang kilay.
"You know what?! You're so slow! Hindi ba matalino ka?! Bakit ba napaka-slow mong babae ka ha?!!"
Napatigil ako bigla nang sumigaw sya sabay tapon nya ng pagkain nya.
"Ok fine! I'm jealous!"- he said
Oh come on!
"Sa ganung kababaw lang na dahilan, Raven?!"
"Mababaw? Mababaw lang ang tingin mo sa nararamdaman ko?! Alam mo yung pakiramdam na parang mas special pa ang tingin mo sa kanya kaysa sa akin?! Alam mo yung pakiramdam na nasasaktan ako sa tuwing magkatabi kayo habang naglalakad?! Sabay kayong kumain?! Magkausap kayo na kayong dalawa lang?! Na makitang yakap-yakap mo sya?! Binibigyan mo sya ng isang ngiti na kahit kailan hindi mo naipakita sa akin!"
Napatigil at napalunok ako, h-hindi ko na alam ang sasabihin ko.
Napatigil sya bigla at napalunok.
"A-Ahm ... I-I'm s-sorry .."- he said, napailing sya at agad umalis mula sa harap ko.
Agad ko naman syang sinundan.
"Raven wait!"- hinawakan ko ang kamay nya, huminto naman sya sa paglakad at lumingon sa akin.
Kung kanina puno ng galit ang mga mata nya, ngayon .. punong-puno ito ng mga luha.
"R-Raven---"
Inalis nya ng marahan ang kamay ko.
"I-Im sorry .. I-I'm sorry dahil ngayon ko lang narealize na ... n-na tama ang sinabi ni George, n-nagiging desperado na ako sa taong wala ng nararamdaman para sa akin."- he said
Nagulat ako sa sinabi nya.
"I'm sorry.."- pagkasabi nya nun tumalikod na ulit sya, hindi ko alam pero pinigilan ko ulit syang maglakad at agad akong pumunta sa harapan nya.
Hinawakan ko ang magkabilang pisnge nya.
I kissed him ..
After a seconds idinilat ko ng marahan ang mga mata ko habang papalayo mula sa kanya, nanlalaki ang mga mata nya habang nakatingin lang sa akin.
Napalunok ako, a-aaminin ko na, sasabihin ko na.
"M-Mahal kita .."
Nasabi ko na ..
S-Sa wakas nasabi ko na ..
Napapasalubong ang dalawang kilay nya.
"I love you .. ahm no. I-I'll still love you, Raven."
Unti-unting nawawala ang kunot sa noo ni Raven.
Huminga ako ng malalim.
"K-Kaya .. huwag ka ng magselos o magalit kay George d-dahil .. ikaw ang mahal ko."
Ang tahimik nya, nakatingin lang sya sa akin.
"Raven? A-Ano ba? Sabi ko mahal kita!"
Bigla nya akong hinila at agad niyakap ng sobrang higpit.
"I love you too .. so much, Garnett."- he whispered
Unti-unti akong napapangiti. Feeling ko maiiyak ako na ewan, sobrang saya ng nararamdaman ko ngayon. Yung ramdam na ramdam mo na totoong mahal ka ng isang tao? Heto yun eh, ang saya lang rin dahil dati ako lang ang nagmamahal sa kanya, pero ngayon .. mahal na rin nya ako.
DISMISSED
Habang nag-aayos ako ng gamit ko kahit hindi ako nakatingin alam kong papalapit sa akin ngayon si Raven.
"Garnett si Raven."- Hazel said
Napalunok ako ng simple at nag-kunwaring wala akong alam.
"Oh?"- i ask, tapos tumingin ako kay Raven na saktong nandito na sa harap ko.
"A-Ahm .. papasok kaba ngayon sa restaurant?"- he ask
Ngumiti ako at tumango, whoaaaaa bakit parant naiilang ako? At pati sya?
"K-Kung ganun ihahatid na kita."- sabi nya habang kumakamot sa noo nya.
Tumingin naman ako sa tatlo, halatang kinikilig. Tssh! Hindi pa pala nila alam na official na kami ni Raven.
"S-Sure, no problem."- i said
Pagkasabi ko nun nagpaalam ako sa tatlo, habang naglalakad kami ni Raven medyo awkward.
"G-Gusto mo bang kumain muna bago tayo pumunta sa restaurant?"- he ask
"Ahm kahit hindi na, hindi naman ako gutom eh."- i said
Ngumiti naman sya at tumango. Natahimik na ulit kaming dalawa.
Habang naglalakad nagbabanggan ang dalawang kamay naming dalawa at dahil doon unti-unti kong nararamdaman na hinahawakan na ng marahan ni Raven ang kamay ko.
Ang bilis ng tibok ng puso ko, alam kong hindi na bago 'tong ginagawa nya sa paghawak sa kamay ko. Pero gosh! Sobra akong kinakabahan ngayon at the same time sobra akong kinikilig na ewan.
Hanggang sa nahawakan nya na ang kamay ko, napapangiti ako ng pasimple.
"I like this."- he whispered, tumingin ako sa kanya, nakatingin pala sya sa akin.
"What do you mean?"- i ask
"I mean, mas gusto ko ngayon na magkahawak ang kamay nating dalawa. Dahil sa wakas, may totoo naring dahilan kung bakit hawak ko ang kamay mo ngayon at kung bakit hawak mo ang kamay ko."
Ngumiti ako.
"At ang dahilan na 'yon .. ay mahal kita."- pagpatuloy ko sa sinabi nya
Napangiti sya ng malapad.
"Mahal din kita."- he smiled
Napapangiti ako ng malapad, gossshhhh ngayon ko lang kasi nakita si Raven kung paano ako ngitian ng ganito eh. Yung tipong mahahalata mo rin sa mukha nya na kinikilig sya? Huhu!
Natawa naman sya bigla ng konti.
"You know what? This is so cheesy."- he said
"Ganun talaga, kapag inlove ang isang tao magiging keso ka."- i said
Napapa weh di nga look sya.
"Sus kunwari ka pa, alam mo bang nagiging corney kana rin?"- pang aasar ko sa kanya
"Ha? When?"- he ask, kunwari pa sya
"Gusto mong i-rewind ko sa'yo yung pagda-drama mo kanina?"- i laugh
Napatingin sya ng diretso sa akin.
"No."- he said, hahahahaha!
"Hahahaha!"- i laughed
"Tss, kasalanan mo kung bakit ako nagiging corney."- he said
"Bakit kasalanan ko?"- natatawa parin ako
Napa-tsk sya, 'yan na tinotoyo na sya, pero hays! Hindi nya parin binibitawan ang kamay ko, mas lalo nya pang hinahawakan ng mabuti. Yieeeeeeee!
"Ang ayoko sa lahat ay ang napaka-slow."- he said
Ano daw?
"Ha? Ako slow?"
Tumingin sya sa akin.
"Oh? Hindi ka slow nyan?"
Napapasalubong na ako ng dalawang kilay ko, ano daw?? Ano na ba pinag uusapan namin ngayon? Haha!
"Ano bang sinasabi mo dyan?"
Huminto sya bigla sa paglalakad at bigla akong hinalikan.;Halos manlaki ang dalawang mata ko.
Humiwalay rin sya sa akin agad.
"B-Bakit mo ginawa 'yon?!"- tanong ko at tumingin sa paligid, my god! Buti at walang tao dito sa labas ng gate.
"Remember this, every slow .. I'm gonna kissed you."- he said seriously tapos hinila nya na ako at nagpatuloy na sa paglakad.
Napangiti ako.
You said it again, my heart's in motion (you said it again)
Every word feels like a shooting star
Watching the shadows burning in the dark
And I'm in love, and I'm terrified
For the first time and the last time
In my only life, life, life
In my only life
[Featured Song: Terrified
Song by Katharine McPhee]
To be continued ...