Botlarımı da giyindikten sonra evden çıktım.Sade giyinmiştim bu gün.Bütün siyah,bilmiyorum bu renk beni güçlü hissettiriyor.Bu gün en çok ihtiyacım olan şeyi..
Bir kaç dakika sonra kafeye gelmiştim.1-2 masada insanlar dışında gözlerim yine onunla buluşmuştu.Gözleri uykusuzluktan kızarmış,saçları hafif dağınık,kıvrımları göz okşuyor.
"Merhaba"
"Uyuyamadım"
"Uyuyabilirdin"
"Gizemli tavırları bırak,dökül hemen"
O sırada garson bir şey isteyip-istemediğimizi sorduğunda sıcak çay istemiştik.
Garson gittikten sonra etrafı inceleme şansımı kullanmıştım.Hoş bir yerdi.Hava yağmurlu olduğu için ayrı bir hava katıyordu.Loş ışıklarla döşetilmiş,duvarda eski olduğu bilinen gazete kağıtları,posterler yapıştırılmıştı.
"Ben sana yalan söyledim Emre"
"Ne yaptın?"
Alt dudağımı ısırdım
"Üzgünüm,yalan söyledim"
Eğer soru sorarsa işler daha da zorlaşacak dedi içimdeki ses.Bu yüzden soru sormasına fırsat vermeden konuşmaya başladım
"Seni asla unutmadım.Başta doğruyu söylemek istemiştim ama sonra.."
Kısa bir soluk aldım,nasıl söyleyeyim şimdi?
"Sonra ne?"
Sesi o kadar kısık çıkmıştı ki,fısıltıyla konuşsa daha iyi olurdu.
"Kendimi sana kaptırdım,kaybettim.Yolumu bulmak için seni yok saymak istedim.Olmadı,yapamadım.Bu yüzden notlarımı zayıflatmaya çalıştım.Sonra da taşındık.Sanki ben asla aşık olmamalıyım sözünü vermiştim"
"Benimle oynadın"
"Emre be-"
"Sikeyim,seni cidden sevmeye başlamıştım.Çocukluktan beri,ve benimle yine oynadın!"
Cevap vermeme bile gerek kalmadan hışımla olduğu yerden kalktı
Sanırım boka batmıştım.Tamamıyla
♡