The Hidden Goddess

Por KillerKnight21

21.1K 1K 144

She is beautiful She is unique A girl with special power and has a royal blood A girl named Miracle Josephine... Mais

Front Matter
Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Special Chapter: Midnight Ball
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18 (Undercover)
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44

Chapter 32

305 16 1
Por KillerKnight21

THIRD PERSON'S POV:

"They killed my parents, I will never forgive all of you!" ang sabi ni Miracle sa kanyang isipan habang pinapahirapan ang kanyang auntie at ang mga royal guards sa harapan niya.

Lingid sa kaalaman ni Miracle ay nakaabang na sa kanyang likuran ang kanyang pinsan na si Katie na may hawak na patalim, sinaksak nito ang tagiliran ng dalaga kaya napakawalan nito ang kanyang auntie at ang mga gwardya. Tinignan niya ang kanyang pinsan na ngayon ay masama ang tingin sa kanya.

"W-why? Why did you do that?" nahihirapang sabi ng dalaga habang hawak hawak ang kanyang sugat at nakatingin sa kanyang pinsan na sumaksak sa kanyang tagiliran.

"Why? You are questioning me why?" naiinis na sabi nito at pumalakpak na parang nang aasar. "Hah! Let me tell you this, my dear cousin. Everyone is in your favor! You are more beautiful, more talented, and more powerful than me!" She fixed her dress before continuing.

"You have everything you want, and that makes me so envious of you!" sigaw niya habang tinitignan at pinaglalaruan ang kutsilyo sa kamay niya na parang isang baliw.

Humalakhak siya ng sobrang lakas at muling tumingin kay Miracle. "All I wish is that........." unti unti siyang naglalakad papalapit sa kanya. "....someday I will take over your place and thanks to my mom!" she chuckled. "She planned this whole thing for me." kitang kita sa mukha niya ang galit, inggit at pagkamuhi habang sinasabi kay Miracle ang bawat salita na nanggagaling sa bibig nito.

Hawak hawak parin ng dalaga ang tagiliran nito na puno ng dugo. Hindi niya alam kung bakit siya nanghihina, sinubukan niyang patigilin ang pagdugo nito sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihan ngunit hindi niya magawa dahil sa wala na siyang lakas. Konti na lang ay mawawalan na siya ng malay ngunit pinipilit niya parin na hindi makatulog kaya wala na siyang lakas para kalabanin ang kanyang pinsan.

"Now, where was I?" sabi niya sa sarili na para bang nag-iisip. "Oh right! Since I already stabbed you and your parents are already dead, why not just kill you and reunite with them? That will make things easier, right?" sabi niya habang nilalaro ang patalim sa kanyang kamay. She gave Miracle an evil smile and continued walking towards her direction.

Nanggagalaiti sa galit ang dalaga dahil sa narinig, at dahil doon ay nawala ang kanyang pagkahilo. "You monster!" she made an ice spikes and threw it on her cousin's direction, it caught one of her arm. Lumabas ang dugo mula rito kaya nawala ang ngiti sa mga labi ng babae. Ginawa naman itong pagkakataon ni Miracle para tumakas, kahit hirap na hirap ay pinilit niya paring tumakbo, sinubukan siyang pigilan ng mga gwardya pero gumawa siya ng barrier na gawa sa ice para harangan ang mga ito.

Nakita ng magkakaibigan si Miracle na tumatakbo papalayo kaya sinundan nila ito, pinigilan din nila ang mga taong nagtatangkang pigilan sa pagtakas ang kanilang kaibigan.

Pinatulog ni Mandy ang mga gwardyang malapit sa kanya gamit ang kanyang halaman na naglalabas ng pampatulog na usok samantalang ang kanyang kakambal naman na si Mardy ay itinali ang mga gwardyang malapit sa kanya gamit ang kanyang vine plants. Sa kabilang banda naman ay nahuli si Miracle ng dalawang gwardya, hinawakan nito ang kanyang mga braso at hinila siya pabalik sa kinaroroonan ng kanyang pinsan at auntie na ngayon ay abot tenga ang ngiti pero hindi rin nagtagal iyon nang biglang matumba ang dalawang gwardyang nakahawak kay Miracle. Tinignan ng dalaga kung sino ang may gawa nito at nakita niya ang itim na usok na pabalik sa lalaking kinaroroonan nito.

"Richard." ang salitang lumabas sa kanyang mga labi habang nakatingin sa lalaking tumulong sa kanya.

Tumakbo si Richard papalapit sa dalaga at niyakap ito ng mahigpit "Thank goodness you are ok." sabi nito sa dalaga. "Richard you're hurting me." mahinang sabi ni Miracle kaya agad kumalas sa yakap ang binata. "Oh I'm sorry, where does it hurt?" sabi nito habang hinahanap kung saan banda ang masakit kay Miracle, hanggang sa makita niya ang malalim na sugat nito sa tagiliran. "You're waist is bleeding!" agad agad niyang tinakpan ang sugat ni Miracle pero napasigaw lang ito sa sakit.

"Let me do it myself. The smoke in your hands just worsens it. " sabi nito kaya napatingin si Richard sa kanyang kamay at totoo nga ang sinabi ng dalaga, lumalabas ang mga itim na usok dito na naging dahilan ng pagtaka ng binata. Hindi niya man lang naramdam na lumalabas ito sa kanyang mga kamay, tumingin siya sa dalaga nang may pagtataka sa mukha. "I think it's because of my blood." sabi nito at lumayo ng kaunti pero agad siyang pumosisyon sa depensa nang mapansin na napalibutan na sila ng mga gwardya at ng dalawang babaeng may malademonyong ngiti sa labi.

"Surrender now my dear niece, hindi mo na rin kayang lumaban." sabi ng kanyang traydor na auntie na ngayon ay nakapameywang. Humakbang papalapit si Miracle at tumingin sa kanya ng masama. "I will never surrender for the rest of my life, I will fight! I will never stop fighting you until I get my revenge!" sigaw niya kahit na nanghihina dahil sa maraming dugo na ang nawala sa kanyang katawan.

Lalapit na sana ang mga gwardya pero biglang humarang si Richard. "You will have to kill me first before you can touch her." pagbabanta nito sa kanila at pinakawalan ang dark smoke sa kanyang mga kamay. "Go and escape now Miracle, I will hold them off." bulong nito sa dalaga ngunit umiling lang ito sa kanya. "No Richard, I won't let you fight them alone, you don't know the ability of those mother and daughter." hindi pagsang-ayon ni Miracle ngunit pinilit siya ng binata at sinugurado niya na walang mangyayaring masama sa kanya. Isang luha na naging yelo ang tumulo mula sa mata ng dalaga dahil sa gagawin ng kanyang kaibigan at alam niyang delikado iyon.

Napalingon silang lahat sa likuran at para sa dalawa ay sakto lamang ang pagdating ng kanyang kaibigan. "Alex." sabi ni Miracle sa kanyang isipan. Alexander stamped his foot hard on the ground and it made a big hole, some of the guards fell but some managed to climbed up. Lumapit si Alexander kay Miracle at tumingin kay Richard na tila ba nag-uusap sa tingin, maya-maya lang ay sabay silang tumango at biglang hinila ni Alexander si Miracle pero pumiglas ang dalaga. "Wait, what are you doing Alex?" nagtatakang tanong niya rito. "Helping you to escape silly." nakangiting sabi nito na akala mo ay walang labanang nangyayari. "But you should help Richard first, you know how powerful my aunt and my cousin are!" sigaw ko sa kanya. "I will help him after you escape, so let's not waste time here, let's go." sagot nito at hinila na ang dalaga, pero bago sila umalis ay muling sinulyapan ni Miracle si Richard, isang ngiti na nagpapakitang magiging okay ang lahat ang lumabas sa labi ng binata kaya lalong napaluha ang dalaga dahil hindi niya sigurado kung makikita niya pang muli ang ngiti na iyon.

Tumakbo ang magkaibigan papunta sa pintuan at palabas na sana nang biglang humarang ang mga gwardya, napatigil sa pagtakbo ang dalawa lalo na si Miracle nang mapansin kung sino ang nasa gitna ng mga gwardya, at walang iba kundi ang asawa ng kanyang auntie. "Vector" ang pangalang lumabas sa kanyang labi, humakbang siya paharap at hinarangan ang kanyang kaibigan dahil alam niya kung ano ang kayang gawin ng kanyang uncle. "What are you doing Mira? Go and escape now, I can handle them." sabi ng kanyang kaibigan ngunit umiling iling siya dahil alam niya ring mahirap kalabanin ito.

"No you can't handle him alone Alex, you don't know his ability and how strong he is." sabi nito. The two of them looked at him in a defensive position, but the man just laughed, a deadly laugh. "Oh my dear niece, you want to escape?" inangat niya ang kamay niya at may acid na lumabas sa palad nito. "But before you do that, you are already dead." seryosong sabi nito at pinakawalan ang acid sa kamay niya papunta sa direksyon ng magkaibigan, agad na pinaangat ni Alexander ang lupa upang harangan ito ngunit nakatagos ito at papunta parin sa direksyon nila, konti na lang at matatamaan na ang binata nang biglang humarang si Miracle at ginawang ice ang acid sa harapan nito, pero lalo siyang nanghina dahil ginamit niya ang kanyang natitirang lakas upang protektahan ang kanyang kaibigan. "S-see? He's strong Alex, you can't fight him alone." nanghihinang sabi nito, inalalayan siya ni Alexander at tinignan ng masama ang kalaban.

"So you still have energy left inside you, let's see if you can survive my next blow." sabi ng lalaki at nagpakawala ulit ng acid ngunit mas marami na ngayon kumpara sa una. Sinubukang harangan ni Alexander ang acid ngunit may mga nakatagos parin kaya agad niyang niyakap si Miracle at ginawang harang ang sarili niya upang protektahan ito at dahil doon ay natamaan siya likod.

Napasigaw sa sakit ang binata na halos mapaluhod, hinawakan niya ang parte ng kanyang likod na ngayon ay nasunog dahil sa tumamang acid. "You monster!" galit na sabi ni Miracle sa lalaki, inipon niya lahat ng kanyang lakas kahit alam niyang pwede niyang ikamatay. Patatamaan na sana si ngunit hinawakan ni Alexander ang kamay niya upang pigilan siya at umiling iling ito. "Stop it Mira, you will only kill yourself." sabi nito at tumayo. "I'm ok now. I can fight him and I promise, nothing bad will happen to me." sabi nito ng nakangiti, humarap siya sa kalaban at pumosisyon ng pang atake. "But_" Hinawakan ni Miracle ang braso ni Alexander upang pigilan ito. "No buts Mira, go now." Ngumiti siya rito bago muling nagsalita. "I can handle him." paninigurado ng binata sa dalaga.

"Awwww, too much drama. Sorry to interrupt you but I'm still here weaklings..." pagsingit ng lalaki sa pag uusap ng dalawa. "....and I am going to make sure that you will die in my next blow." nakangiting sabi nito at muling pinakawalan ang acid sa kanyang mga kamay papunta sa direksyon ng magkaibigan, agad na itinaas ni Alexander ang lupa at gumawa ng harang na mas malaki at mas makapal kaysa sa una, pagkatapos ay ikinulong niya sa lupa ang ilan sa mga gwardya na nagtangkang lumapit sa kanila. "Go now Mira!" sigaw niya sa kaibigan ngunit hindi sumang ayon ang dalaga, "No Alex, I won't leave you here!" sabi nito habang umiiling at naiiyak. "Just go or I will lose here!" matigas na sabi nito kaya walang nagawa ang dalaga kundi ang sundin ito.

Tumakbo siya papunta sa malaking pintuan ng palasyo hawak hawak ang kanyang tagiliran, kahit na nanghihina ay pinilit niya parin ang sarili upang makatakas, pero bago siya makalabas ay muli siyang tumingin ng huling sandali sa kanyang mga kaibigan na isinugal ang buhay para sa kapakanan niya, tinignan niya ang dalawang magkambal na si Mandy at si Mardy na nilalabanan ang mga pinakamalakas na royal guards sa kanilang palasyo, si Richard naman ay sinusubukang pigilan ang pinsan ni Miracle na si Katie dahil walang epekto sakanya ang nakakamatay na itim na usok nito hanggat nasa anyong crystal ito habang ang ina naman nito na si Cohn ay sinusubakang makalapit sa binata ngunit hindi niya magawa dahil sa nakaharang na itim na usok sa paligid nito, at ang huli ay si Alexander na patuloy parin na nilalabanan ang uncle ni Miracle na si Vector. Mga luhang naging yelo ang lumabas sa mga mata ng dalaga, at sa sandaling iyon ay tumakbo na siya palabas ng palasyo.

"Be safe Miracle" Mandy said in her mind as well as the three boys and they continued the fight.

Dahil sa sobrang sakit ng nararamdaman ni Miracle ay tuluyan ng nabalutan ng yelo ang kanyang puso, wala na ring emosyon ang makikita sa kanyang mga mala kulay abong mga mata na unti-unting nagiging kulay asul, tanging paghihiganti na lang ang laman ng kanyang isip. "I will be back and get my revenge." sabi niya sa sarili at patuloy na tumakbo.

TOBER'S POV:

"Where are you going, Tober?" Thalia asked, "I came back here in Winterhold to get this necklace with a ring on it that I made for Miracle." I will tell her everything, my feelings for her. I was so confused before when Thalia appeared because of my memories with her, but now I realize that the person that I really love is Miracle and not her.

"I will get my heart back." I answered her. "What ridiculous answer is that, Tober? Your heart is here; it's inside you, silly. " She said this laughingly, but she stopped when she noticed that I was serious. "Wait, so you are referring to a person, am I right?" she asked. "And that person is that Beaufort girl." She suddenly became serious and took the necklace from my hand.

"Give that back to me, Thalia." I ordered, but she only hid the necklace behind her back and shook her head in disagreement. "Give it to me now. Don't make me do things that you will regret." I said, and my tone now is higher than usual. "You won't leave this school, Tober, and you will never go back there." she said stubbornly. I closed my fist and a blue flame came out of it. "Don't make me do this Thalia." I tried to hold back my anger to avoid hurting her and setting this place on fire.

"I won't give this to you, Tober. You won't see her either." She said and smirked. Her mood changed easily. What she said made me confused and, at the same time, nervous. "What do you mean by that?" I asked her, but she only laughed. "Answer me, Thalia! What do you mean my that?" I shouted at her. I grabbed her neck and pinned her to the wall. She looked at me with a fear written in her eyes. "Y-you won't s-see her because she will d-die, h-her aunt will kill her." what she said makes me angrier, I snatched the necklace from her grasp and let go. "You will regret this." I looked at her in disgust and ran outside. I took the fastest horse and went to her palace as fast as I could, but the moment that I reached the palace, it was already in chaos. I went inside and saw my friends fighting with a man, Miracle's aunt, cousin, and the guards. One of the guards tried to attack me, but I grabbed him by his neck. "Where is Miracle, your queen?" I asked but the guard just laughed like a mad man. What he did made me angry and a blue flame came out of my hand. It burned the guard's neck. I will tell you! I will tell you! " He cried out in pain. "Now where is Miracle?" I asked again, and this time he answered me. S-she already escaped; her friends helped her, and they are dealing with her aunt's family right now. Now, can you please let go of me? " I saw his motives in his eyes, but I burned him alive. I heard him scream in pain while the fire burned his flesh.

I went outside and chased her, "I hope it's not too late." Please don't make it too late for me. " I said in my mind. I saw a trace of blood with a shard of ice in it on the floor and it headed into the woods. I know that this is hers because of the shards of ice. I went to the woods and followed the blood. I became worried at the same time because I knew that she was wounded. I ran and ran until the traces of blood stopped in the middle of the forest. "No, no, no!" I started shouting because she was nowhere to be found. "Miracle! Where are you? " I tried to call her name but there was no response. "Where are you, Miracle? Please come back. " I said softly, and tears began to fall from my eyes.

I went back to the palace and helped my friends. I won't let them risk their lives. With a single snap of my finger, lightning erupted from my hands and struck the enemies, knocking them out except for the girl whose body is covered in crystal. I went towards her and threw my fireball at her, but it didn't affect her. "You can't kill me with that ability of yours." she said and smirked, and that made my blood boil even more. "I have never been defeated by anyone, even you." I said while maintaining my voice in a monotone. "You may be covered in crystal, but you're still breakable." I smirked and threw my knife at her. It landed on her stomach and small cracks appeared. That is the sign for my next move. I stretched my hand and made a lightning bolt, a very sharp one that can cut a single diamond into two.

"Do you think that could hurt me?" She said, and laughed crazily. "Oh silly, surrender now...........maybe I can take you as my lover." What she said makes me want to puke in disgust. "I can give you everything; power, fame, pleasure. Anything you_ "she stopped when the lightning bolt pierced her crystal body. "H-how did y-you?" She looked at me shockingly and cracks began to spread all over her body, but before she turned into little pieces of shards, she immediately turned herself back to normal and that is the time that I electrocuted her. She passed out. My friends also passed out because they lost a lot of energy because of the fight. I took them and placed them in the corner to gain their lost energy. I sat on the floor and took the necklace out of my pocket. "I will find you soon, Miracle. Just wait for me."

***

Sorry for the super duper ultra mega late update guys! Sobrang dami ko kasing ginawang projects and some personal stuffs. I hope you enjoy this story 😊. Be safe and stay at home.




KillerKnight

Continuar a ler

Também vai Gostar

181K 6.5K 62
[Everything is fine but you will die no matter what you do ★] [Synonym for a shitty game of luck ★] [Is there anyone who has seen an ending other tha...
175K 8.7K 50
My name is Alex Cruz, I'm a omega, so I'm just a punching bag to my pack. But Emma, Queen of werewolves Sam, queen of dragons Winter, queen of vampi...
529K 17.1K 157
Genre: Space, Doting, Farming, Time travel, Healing Synopsis: Xu Linyue from the 21st century crossing over with the heavenly space soul penetration...
208K 8.2K 49
(Male Yandere Demons x Female Reader) You are just a normal high school girl living a normal life. . . . Until your life is not normal anymore. ____...