*Winter POV*
"Rose!!!!!!!!!!!" Nagimbal kami sa isang sigaw na nanggagaling kay Florence..di kalayuan sa pwesto namin ni Ace.
Agad kaming nagpunta doon at agad na pinatay ni Ace ang mga papasugod pang kalaban.
"Wag kang bibitaw Rose in please" umiiyak na sabi ni Florence..nang makarating kami sa pwesto nila..nakarating narin ang mga kasamahan namin upang tulungang patayin ang mga paparating na kalaban.
"H-ha ha a-ano ba k-kayo g-guys s-sugat l-lang toh m-malayo pa s-sa b-bituka" nahihirapang sabi nito..nagawa pa niyang tumawa..
"Winter please use your healing power..please heal her" nagmamakaawang sabi nito.
Tumango ako..I position myself para pagalingin si Rose.
Nagpalabas ako ng healing power ko but hindi ito tinatanggap ng katawan niya.
"It's no use Florence hindi tinatanggap ng katawan niya ang healing power ko" nag-aalalang sabi ko dito.
Bakit ayaw?
"Bakit mo ba kasi sinangga yung espada para sakin yun tatama" naiiyak na sermon ni Florence kay Rose.
"M-mahal k-kita eh!! H-hindi k-ko h-hahay-yaang m-masaktan ang m-mahal k-ko. " Nakangiting sabi nito.
Tuluyang napaiyak si Florence sa narinig.
"A-alam ko n-namang m-masaya ka n-na s-sa p-piling ni V-victoria s-so I'll t-take the r-risk..m-masaya a-akong m-makita k-kang m-masaya sa-sakanya, o-o-okay na ako m-makita k-ka lang m-masaya*cough* *cough* *cough*"nahihirapang sabi nito sabay ng pagubo nito ng dugo.
"Wag mo kong iwan please, Mahal Kita kaya't wag kang bibitaw please nagmamakaawa ako" umiiyak na sabi ni Florence.
"N-no, y-you don't n-need to l-love me d-dahil l-lang sa m-mahal k-kita..m-masaya akong m-makitang masaya k-ka s-sakanya..ba-bantayan k-ko na-nalang kayo s-sa t-taas" nakangiting sabi nito..pumipikit pikit na Ito.
"Please don't close your eyes Rose please" naiiyak na sabi nito..
"M-mahal k-ko k-kayo guys" Sabi nito samin..napansin ko naman ang iba na nakatingin na samin at gumawa ng pansantalang barrier si kuya Ezekiel.
Tumingin naman siya kay Florence sabay sabing;
"I love you" huling sabi nito saka pumikit..
Napahagulgul naman kami.
Rose bakit mo kami iniwan..
Ang sakit sobrang sakit..ang makitang sa harap mo mismo namatay ang iyong kaibigan.
But I know si Florence ang mas nasasaktan sa aming lahat.
*Crack*
Nagkakaroon na ng bitak ang barrier na ginawa ni kuya Ezekiel dahil ginigiba na ito ng mga halimaw na dala ng mga kalaban.
Hanggang sa nagiba na nga ito kaya't kinalaban na namin ang mga halimaw na ito.
Napatingin naman ako kina Florence na ngayon ay yakap parin si Rose..ginawan ko sila ng matibay na barrier para hindi sila magalaw ng mga kalaban.
Gosh..masyadong marami sila.
Saan ba sila nakakuha ng ganitong karaming tauhan?
Napatingin ako sa mga kasamahan ko.
Nakakalungkot man pero maraming nasawi sa amin..kumukunti nalang ang bilang namin dahil pinasali na nila ang ibang mga malalakas na tauhan na kasapi ng kadiliman.
Ilang sandali lang nakaramdam kami ng pagyanig napatingin naman ako kay Vince ngunit nagkibit balikat lang ito.
Hanggang sa may nagsilabasang mga higanteng lobo.
Wolf ?
Kalaban ba sila o Hindi?
Biglang may lumapit sakin na lobo ang laki niyo at puting puti ng balahibo nito.
Yumuko ito sakin.
"Princess sorry for being late" Sabi nito.
"Trigo is that you?" Nagtatakang tanong ko dito.
"Yes your highness I'm your legendary pet" Sabi nito.
Natuwa naman ako dahil sa wakas ay may tumulong saamin..
"Go save everyone Trigo" Sabi ko dito.
Yumuko ulit ito bago tumakbo at tinulungan ang isang estudyanteng pinagtutulungan ng mga kalaban.
Walang awa nitong pinagkakagat ang mga kalaban, pinuputulan ng ibat-ibang bahagi ng katawan. Brutal din ang legendary pet kong ito.
Pinalabas ko ang lahat ng element power ko at pinatamaan ang isang kumpol ng kalaban na papasugod na sakin.
Bigla naman itong naging abo..as much as I want to help everyone kailangan kong ireserba ang aking enerheya dahil hindi pa nagpapakita ang dark king at dark god especially that Murk Dragon.
Pinalabas ko ang mga dragon ko at pinatulong sa mga kasamahan namin.
"Release me Child, your heart is the key" Sabi ng isang tinig sa aking isip..
"Who are you?" Naguguluhan kong tanong dito.
"The person that you all been waiting for" Sabi nito.
Naguguluhan man ay pinilit ko nalang intindihin ito.
Napatingin naman ako sa kalangitan ng makitang tatakpan na ng buwan ang araw.
Matatakpan na ng kadiliman ang liwanag.
Habang nakatingin sa kalangitan isang nakapangingilabot na tawa ang aming narinig.
The Dark King and Dark God has finally come.
______________________________________________
Bitin ba? Hintay ulit sa susunod na update..
Thanks for reading..have a nice day.
Ms. Winter Rose