Αν φτάσουμε τα 250 σχολια σας υπόσχομαι σπόιλερ στο επομενο.. ♥♥
Αρης
Εχω νευριάσει τόσο πολυ... Το μονο που με κραταει ειναι να μην ξεσπάσω και με δει η Αλεξα...
Πως εχουν τα μουτρα μετα απο τοσα χρόνια και έρχονται εδώ...
Το μονο που με πειράζει ειναι η προδοσία...
Οποιος με προδώσει θα το πληρώσει ακριβά... Και ισως χάσει και την εμπιστοσύνη, αγάπη, προσοχή που του δινω.
Η Αλεξα κοιτούσε σοκαρισμένη..
Μαλλον θυμήθηκε ποιοι ειναι αυτοι...
Και το διαπίστωσε με την απάντηση μου στην ερώτηση της.
Μαμα:Αγόρι μ-
Έκλεισα τα ματια μου σφιχτά.
Αρης:Μην τολμήσεις... ΚΑΤΆΛΑΒΕΣ? ΜΗΝ ΤΟΛΜΉΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΑΠΟΚΑΛΈΣΕΙΣ ΕΤΣΙ! ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΟΥ!
Ανοιξα τα ματια μου και ειδα τον αδερφό μου αμίλητο να κάθεται πισω...
Εχω νευριάσει παρα πολυ μαζι του..
Μαπμπα:Πως μιλας ετσι παιδι μου....μετα απο τόσο καιρό μας βλέπεις και συμπεριφέρεσαι ετσι?Είμαστε γονείς σου!
Γέλασα..
Αρης:Αυτο το αξίωμα το χάσατε οταν με παρατήσετε και πήρατε μόνο τον Μίλτο μαζι σας .
Μαμα:Ο Μίλτος ομως ξερει γιατι φύγαμε για αυτον τον πηραμε μαζι μας.
Τοτε για πρωτη φορα ένιωσα καποιος σαν να με καρφώνει δυνατα..
Ο ίδιος μου ο αδερφός ηξερε... ΉΞΕΡΕ! Και.. Δεν το πιστεύω!
Τον κοίταξα και με κοίταξε.
Αρης:Αυτο που σιχαίνομαι είναι η προδοσία... Δεν το περιμενα από εσενα Μίλτο... Από εσας αντιθετα... Ολα τα περίμενα..
Μίλτος:Μην μιλας ετσι για αυτούς! Δεν ξέρεις τι εχει γίνει! Είναι γονεις μας και πρέπει να τους σέβεσαι..
Αρης:Το μονο που δέχομαι ειναι να σέβομαι τα ατομα που με σέβονται... Οχι τα ατομα που με παράτησαν..
Τους κοίταξα με μισος, και έφυγα γρήγορα απο εκει ανεβαίνοντας γρήγορα στο δωμάτιο μου.
Κοπανησα την πόρτα και έκατσα στο κρεβάτι...
Πέρασα τα δάχτυλα μου μεσα απο τα μαλλια μου.
Πηρα ενα τσιγάρο και το εβαλα στα χείλη καπνίζοντας το.
Κάποιος το πηρε αποτομα και το πέταξε κατω.
Αρης:Τι κανείς γαμωτο?
Αλεξα:Σου κανει κακο.. Οτι και να έγινε δεν πρέπει να καταστρέφεις τον εαυτο σου!
Αρης:Τι σε νοιάζει ρε γαμωτο...?οτι θέλω θα κανω...
Τι ?οχι... Οχι.. Δεν το ειπα αυτό..
Γύρισε να φύγει..
Σηκώθηκα και την τράβηξα κοντά μου..
Αρης:Συγνωμη... Συγνώμη... πληγωνω τα άτομα που με αγαπάνε...
Ειπα και ένωσα τα χείλη μας.
Ξαπλωσαμε στο κρεβάτι...
Τα πανέμορφα γαλανά ματια της με κάρφωσαν.
Αλεξα:Δεν θα σε ρωτησω τι εγινε.. Ξερω οτι ισως εισαι ακομα νευριασμένος ...μα σε παρακαλώ... Τα παραγματα ίσως να μην ειναι οπως φαίνονται... Ακου τι εχουν να σου πουν..
Αρης:Οχι... Οχι Αλεξα δεν το δέχομαι αυτό!
Αλεξα:Σε παρακαλώ ...υποσχέσου το μου...
Εσφιξα το σαγόνι μου.
Μονο για σενα καρδια μου.
Αρης:Εντάξει..
Χαμογέλασε μα στο δευτερόλεπτο χαμσουριθηκε.
Χασκογελασα.
Αλεξα:Ευυ μην γελας! Τοσο περπάτημα που καναμε σημερα με ξεθεοσατε!
Αρης:Μπορω να σε ξεθεοσω και με αλλα πράγματα...
Είπα και χαμογέλασα πονηρά..
Αλεξα:Ιιι μωρη ανώμαλη σουπιά!
Ειπε και με χτύπησε στον ώμο.
Αρης:Και τωρα νομίζεις πως πόνεσα?
Αλεξα:Ειχα καποιες ελπίδες.
Σηκώθηκε και πηγε στην ντουλάπα μου.
Πηρε μια μπλούζα δικια μου και πηγε στο μπανιο να αλλάξει .
Μεχρι να επιστρέψει αλλαξα και εγω και κάθησα στο κρεβάτι..
Ειχε ζέστη μιας και ο Ιούνιος ειχε μπεί..
Υστερα απο λίγα λεπτα εμφανίστηκε μπροστα μου.
Ειχε κάνει εναν πολύ πρόχειρο τα καστανοξανθα μαλλια της ενω η μαύρη μπλουζα μου της έφτανε μέχρι του μοιρους της, αφήνοντας τα καλλιγραμα ποδια της σε κοινη θεα.
Αχ μωρο μου μη τα κανείς αυτα..
Ηρθε γρήγορα και ξάπλωσε διπλα μου.
Την φίλησα στο μέτωπο, και αφού μας σκεπασα, εκλεισα τα φωτα.
Μαζεύτηκε σαν μια μπαλα,και τυλιξα το χερι μου γυρω απο την λεπτή μεση της.
Αλεξα:Καληνύχτα Άρη μου..
Αρης:Καληνύχτα μωρο μου.
{…}
Αλεξα
Ανοιξα αργα τα ματια μου καθώς οι πρωινές ηλιαχτίδες με τυφλώναν.
Γυρισα και τον κοιταξα.
Χαμογέλασα.
Τι γλυκούλης που ειναι μωρε που κοιμάται...
Κάθησα στο πλάι. Με το ενα χερι στήριξα το κεφάλι μου και με το αλλο χερι αρχισα να χαϊδεύω και να παιζω με τα καστανοξανθα μαλλια του.
Πως γίνεται ενας άνθρωπος να ειναι τοσο όμορφος.
Αφου του χαιδεψα για κάμποση ώρα τα μαλλια αποφάσισα να σηκωθώ.
Δυο χερια με τράβηξαν ξανα πίσω και με ξάπλωσαν στο κρεβάτι.
Αρης:Που πας εσύ?
Αλεξα:Δεν ξερω απλα ηθελα να σηκωθώ...
Αρης:Τωρα που δεν έχουμε σχολειο θα κάτσουμε εδω και θα κοιμηθούμε...
Αλεξα:Θελω να σηκωθώ..
Ειπα και πηγα να εφαρμόσω την επιθυμία μου μα ανέβηκε επανω μου...
Αλεξα:Σηκω ρε μπαμπουινε απο πάνω μου ...
Αρης:Ιι εγω μπαμπουινος? Με πληγώνεις..*πιάνει το μερος της καρδιάς του*...
Αλεξα:Νιε... Πληγωνω τα ανύπαρκτα αισθήματα σου... Σήκω ρε χοντρέ από πάνω μου..
Αρης:Αυτο είναι ψεμα... Κοιτα αυτους τους κοιλιακούς *Τεντώνεται και δείχνει με τα χερια το σωμα του*
Του ρίχνω μια απαλή μπουνιά στην κοιλιά..
Με κοίταξε και άρχισε να με γαργαλάει ..
Αλεξα:Αχχαχα.. Δεν... Αχαχχα.. Μπορω... Σε...ΧΑΧΑ.. παρακαλω... Άσε... Χαχαχ.. Με!
Αρης:Αντε επειδη ειμαι καλος ανθρωπος...
Είπε και σταμάτησε να με γαργαλάει...
Πηρα μια βαθια ανασα.
Αλεξα:Παμε κατω για πρωινό.
Αρης:Δεν θα σαι καλα μου φαίνεται!
Αλεξα:Μου υποσχέθηκες...
Αρης:Αντε πάμε...
{…}
Καθήσαμε στο τραπέζι... Μαζι με τους υπόλοιπους...
Ο Αρης ηταν νευριασμένος μα του έπιανα το χερι και χαλαρώνε..
Αχ ρε Αρη...
Αρης
Μαμα:Δεν νομίζεις πως πρέπει να μιλήσουμε ?
Ακούστηκε ξαφνικα η φωνη της.
Αρης:Αντε έλα...
Ειπα λίγο σφιγμένα...
Μπαμπα:Δεν νομίζεις πως, είναι οικογενειακή η συζήτηση ?
Αλεξα:Να φεύγω εγω..
Ειπε και πηγε να σηκωθεί...
Αρης:Κατσε κατω..
Της ειπα και κάθησε ξανα στη θέση της.
Αρης:Άντε...
Μαμα:Πριν λιγα χρόνια... Ειχα... Καρκίνο...
Είπε και πηγε να μου κάτσει το λουκάνικο στο λαιμό.
Ειχα πολυ αδυναμία στους γονείς μου αλλα απο εκείνη την ημέρα τους μισω!
Μαμα:Ο αδερφός σου το εμαθε γιατί μας ειχε ακούσει που το συζητουσαμε με τον πατερα σου. Ετσι για να γινω καλα επρεπε να φύγω στο εξωτερικό... Αρχισα τις χημειοθεραπείες και ευτυχώς κατάφερα και τον ξεπέρασα πέρσυ... τον τελευταίο ενα χρονο παραμείναμε Αμερική γιατί επρεπε να φέρουμε ξανα στα ίσια της την εταιρία μιας και ξόδευα πολλα λεφτα για τις θεραπείες μου... Δεν ηθελα να σε στεναχωρήσω...
Δεν το πιστεύω...
Σηκώθηκα γρήγορα και αφου πήρα την ζακέτα μου βγήκα γρήγορα απο το σπίτι...
Ενιωσα ενα άγγιγμα στον ώμο μου που με έκανε να χαλαρώσω.
Κατευθυνθήκαμε προς το πάρκο και καθήσαμε σε ενα παγκάκι.
Με κοίταξε και με αγκάλιασε σφιχτά.
Αλεξα:Δεν θα σε ρωτήσω αν είσαι καλα γιατι δεν είσαι... Το μονο που θα σου πω ειναι πως θα το ξεπεράσεις...
Αρης:Μετάνιωσα πολυ Αλεξα!...
Είπα και ενα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο μου.
Άπλωσε το χερι της και με τον αντίχειρα της μου το σκούπισε..
Αρης:Τελικα ειχαν δικιο... Και αυτοί και ο Μίλτος εχθές.. Τους συμπεριφέρθηκα τοσο σκατα, ενω οι ιδιοι δεν μου ειπαν τιποτα για να μην με στεναχωρήσουν..
Αρη:Πηγα να χασω τη μαμα μου.. Την γυναίκα που με στήριζε τοσα χρόνια...
Αλεξα:Μην το σκέφτεσαι αυτο... Ειναι πάλι κοντα μας και υγιης.. Η κ. Μαρια είναι σκληρό καρύδι..
Μου ειπε και με ξανά αγκάλιασε..
Αλεξα:Θα τους ζητήσεις συγνώμη και ολα θα φτιάξουν...
{…}
Καθήσαμε κάμποση ωρα στο παρκο..και τελικα αποφασίσαμε να επιστρέψουμε πισω..
Φτάσαμε ξανα εξω από τα σπίτια μας.
Έσκυψε και με φίλησε..
Αρης:Ντύσου και στολισου... Θα ερθω κατα τις 10...
Αλεξα:Που θα με πας?
Αρης:Θα σε πάω σε κλαμπ γατακι...
Ειπε και μου έκλεισε το ματι.
Χευυ
Τι κανετε? 💘
Ελπίζω να ειστε καλα.. 😍😍
Ερώτηση 1
Συναισθήματα? 😍
Ερώτηση 2
Τι νομίζεται πως θα γινει? 😄
Τα λεμε στο επομενο.. ♥♥♥
ΒΒ σοκολατιτσες μου 🍫♥