"Πρέπει να με αφήσεις να παω " του ειπε καθως τον κρατουσε σφιχτα απο τους ωμους
"Ποιος σου ειπε πως μπορεις να φύγεις απο μενα; "
"ο στιβεν..."
τα φρύδια του εσμιξαν
"ο στιβεν; τι;"
δεν απάντησε. Γυρισε στα πλαγια το κεφαλι της αγκαλιαζοντας το σφιχτό χερι του που ειχε τεντωθεί φυλακίζοντας την,ενω οι φλεβες του ειχαν βγει έξω τονιζοντας περισσότερο την αδρεναλίνη που ειχε μεσα του,αγγιξε απαλα τις φλέβες του επεξεργάζοντας τες..
"ειναι για καλο μπραιαν,πρέπει να με...
"τι σου ειπε ο στιβεν;σε αγγιξε;"
"οχι αλλα θα.."
"εξήγησε μου"
"εγω θελω να σε προστατεύσω ,ο στιβεν μου ζητησε να...να..
"να; ΤΙ ΣΟΥ ΖΗΤΗΣΕ; ΘΑ ΚΑΝΩ ΦΌΝΟ ΞΑΝΑ"
"οχι!! οχι θα στα πω ολα "
σηκωθηκε καθιζοντας και πιανοντας του τα χέρια
"εγω...βγηκα εξω εντάξει;"
"Ναι;αυτο το ξερω συνέχισε "
τα χερια της είχαν ιδρώσει και ειχαν παγώσει σε επικυνδινο σημειο
"καθώς εφευγα εγω..να ..ενοιωσα κάποιον να με πετάει στο τοιχο "
"ο στιβεν σωστά;"
"ναι,μου ειπε πως εγω ειμαι η αιτία με λιγα λογια που σε έβγαλαν απο το κύκλωμα,εγω φταιω που έγινες ετσι,επισεις ειπε..."
"τι ειπε;"
"ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ ΠΟΥ ΠΕΙΡΑΝ ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΉ ΣΟΥ,ΑΠΑΛΛΆΞΟΥ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΊΣΑΙ ΕΛΕΎΘΕΡΟΣ ΞΑΝΑ"
"ξέρεις πολυ καλα πως ολα αυτα ειναι ασυναρτησίες,ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΤΑ ΠΆΝΤΑ,ΕΓΩ ΜΠΗΚΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ,ΔΙΆΛΕΞΑ ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΎΝΘΩ ΑΠΟ ΟΤΙ ΜΕ ΈΠΝΙΓΕ "
"θελει να με κανει δικια του"
τα ματια του ανοιξαν διαπλατα
"ΤΙ ΕΊΠΕΣ;"
"ναι μπραιαν ,ειμαστε πολλες ωρες εδω,μου εδωσε μονο εικοσιτέσσερις ώρες "
σηκωθηκε ανοίγοντας αγανακτισμένη την ντουλαπα της,φορεσε ενα κοντο νυχτικο βαζωντας το ενω ετρεμε μπροστα του, οταν ενοιωσε το χερι του να αγγίζει το μπουτι της φτάνοντας μεχρι πολύ ψηλα,εκεινη ασυναίσθητα αναστεναξε και αγγιξε το χερι του το οποίο ηταν περασμένο γύρω απ'τη κοιλιά της
"μη το κάνεις αυτο,στη σκέψη πως θα αντιδρας ετσι εξαιτιας του με τρελαίνει "
"δεν θα κανω κατι τετοιο "
"και γιατι;"
"δεν τον αγαπαω "
πηγε να περπατησει οταν την έσπρωξε με την πλατη στον τοίχο κολλώντας επανω της
"που νομιζεις οτι πας;"
εγδαρε με τα νύχια της τον τοίχο παλεύοντας για ανασα καθως εκεινος της κατεβασε αργα το φερμουάρ στη πλατη της..
"θελω να σε σωσω δε θα περασω εγω καλα ,εγω...για σενα δε ξες τι θα περασω πως θα μου φερθεί "
"ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ; ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΣ ΕΜΕΝΑ; ΠΟΙΟΣ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΜΟΙΡΆΖΟΜΑΙ ΟΤΙ ΜΟΥ ΑΝΉΚΕΙ ΓΑΜΩΤΟ; ΘΑ ΑΦΗΝΑ ΕΓΩ ΝΑ ΣΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ;" την γυρισε κοιτάζοντας τα βουρκωμένα της ματια και τα σκουπισε
"δεν θέλω να το κανω μπραιαν σαγαπω"
της κατεβασε τις ραντες του φορεματος ανεβαζοντας την στον τοιχο και σφίγγοντας την επανω του σύρθηκε εντονα στο σωμα της
"μονο σε εμενα θα δινεσαι"
"μονο σε σενα θελω "
(•••••)
περασε το σκοτεινό κατώφλι αντικριζοντας το πονηρο βλεμμα του,μπήκε σοβαρή μεσα βγαζωντας το παλτό της και τον κοιταξε ψυχρά..
"μμμ καλη αρχη εκανες ,λοιπόν;"
κάθησε στο καναπε κρατωντας την ανασα της και κοιτάζοντας τον θυμωμένη
"ποια ειναι η αποφαση που πειρες; θα τον σωσεις; θα κάνεις αυτο που επρεπε να κανεις καιρο τωρα ή να σε σκοτωσω για να καθαρισει ο τόπος;" της ειπε γεμάτος ειρωνια,αναψε ενα τσιγάρο και αφησε τον καπνο να πεσει στο πρόσωπο της κανοντας την να βηξει δυνατα
σηκωθηκε αγανακτισμένη σπρώχνοντας τον πισω στο καναπε γεματη θυμο
"θα σου ελεγα να με σκοτώσεις,για να καθαρισει ο τοπος οπως λες και εσυ, αλλα σκεφτομαι και το παιδι που εχω μεσα μου,καθως εσυ δεν νοιάζεσαι αν του κανεις κακο"
"δεν έχει σημασια,Να ευχαριστείς που δεν υπάρχει πιθανότητα να μείνεις εγκυος "
η ανασα του βάρυνε,ενω το μαλλι του ηταν βρεγμένο απ'τον ιδρωτα ,εκλεισε τα ματια του καθως οι εικονες έπεφταν μπροστα του σαν κεραυνός,η σκεψη να σκοτώσει τον εκανε να το ζητάει περισσότερο,εσφιξε τις γροθιές του βγαζωντας εναν λυγμό αγανάκτησης....
"δεν πιστεύω να μίλησες "
"οχι δεν το εκανα..."
"καλο κοριτσι,ισως δε πονεσεις τοσο,οχι πως θα λυπηθω το κλαμμα σου,μας εκανες πολλα και πρεπει να τιμωρηθείς"
"ξες,δεν εμαθα να κλαιω,κατι τετοια ατομα της σειρας σου δε αξίζουν ουτε μια σταγονα δακρυ,και εμενα δεν θα με νοιαξει ουτε ο θάνατος σου"
"δεν μπορεις να ξέρεις ομως ποιος πεθαινει στο τέλος κουκλα,εχω ακουσει και εχω μαθει στην ζωη μου πως αυτος ο τρόπος ειναι ο χειρότερος για να σκοτωσεις μια γυναίκα,οσες βιασα με καποιο τροπο δεν υπήρχαν την αλλη μερα"
θα σε τελειωσω!!!θα περασουν τα καταλληλα λεπτα και τοτε θα εισαι νεκρός απ'τα χερια μου,δε θα υπάρχεις πια..
"βιασες γυναικες;ΓΙΑΤΊ;"
"γιατι ετσι νοιωθω πιο δυνατός και οι πολλες ερωτήσεις δε μου αρεσουν"
"ΚΆΘΑΡΜΑ!!! ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΔΎΝΑΜΗ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΊΣΕΙΣ ΕΝΑΝ ΣΩΣΤΌ ΑΝΤΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΖΕΙΣ ΜΕ ΑΔΥΝΑΜΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΔΥΝΑΤΟΣ ΑΛΛΑ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΑΞΙΟΛΎΠΗΤΟΣ,ΑΝ ΕΙΧΑ ΕΥΚΑΙΡΊΑ ΘΑ ΣΕ ΣΚΌΤΩΝΑ"
"εσυ εισαι δυνατή γυναικα ομως αρα τι περιμενεις; βγαλε τα ρουχα σου εκτος αν θες να το κανω πρωτος"
σηκωθηκε όρθιος μπροστα της βγαζωντας την μπλούζα του ,εκεινη κοιταξε το κενό με ψυχραιμια οταν το χερι του επεσε στην ζώνη του....αμεσως εκλεισε τα ματια της σφιχτα..
που εισαι; βοήθησέ με...
μολις εβγαλε την ζώνη του, ενα δυνατο χερι την τράβηξε πίσω με φορα,γυρισε έντρομος κοιτάζοντας τον μπραιαν,τα ματια του ειχαν γυαλίσει επικυνδινα ενω ενα δακρυ κύλισε στο ζεστο μάγουλο του .
"τι ετοιμαζόσουν να κανεις στη γυναικα μου;" εβγαλε την μπλουζα του πλησιαζοντας τον επιθετικά
"ΣΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΓΥΝΑΙΚΑ ΡΕ!!!" χτύπησε με δύναμη το στήθος του που εκείνη εκλεισε τα ματια της σφιχτα
"μονη της αδερφέ μου "του ειπε παγωμενος
"ΜΗ ΜΕ ΞΑΝΑΠΕΊΣ ΕΤΣΙ ΨΕΥΤΗ,ΕΧΩ ΠΕΘΑΝΕΙ ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΑΚΟΥΣ; ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ ΕΙΜΑΙ ΝΕΚΡΌΣ "
στις λεξεις του η ψυχη της πονεσε,και στη σκεψη η καρδιά της έπαψε να χτυπά..
"μην κοιτάς δε θέλω να δεις ποιος πραγματικά ειμαι" της ειπε κοιτάζοντας την ικετευτηκα
"μην τον σκοτώσεις!! σε παρακαλω "
"ΜΗ ΚΟΙΤΆΣ "
εκεινη υπακουσε καθως εκλεισε τα ματια της ενω εκεινος σηκωσε την ζώνη του χτυπώντας τον με δυναμη,εβγαλε μια κραυγή ικετευοντας τον μα εκεινος ειχε θολώσει,ηθελε να τον σκοτώσει αργα στη σκεψη πως ηθελε να κάνει κακο στην μοναδική γυναικα που αγαπουσε τοσο
"ΝΑΙ ΡΕ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΚΑΘΑΡΜΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΝΟΙΆΣΤΗΚΕ ,ΤΟ ΜΌΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΡΩΤΉΣΑΤΕ ΗΤΑΝ ΑΜΑ ΣΚΟΤΩΣΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΝΟΙΑΖΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ...
"μπραιαν!!σταματα παμε να φύγουμε δεν αντέχω να ακουσω αλλο ποναω"του ειπε καθως ξέσπασε επικυνδινα
"σε ικετεύω "
"ενω εκεινη,κοιτα ποσο με αγαπησε,ποσο αγνη ειναι,με εκανε να αλλάξω ,δεν μου αξίζει μια τετοια γυναικα αλλα ξερω πως την θες πολυ και ανακατευτικες αρκετά στη ζωη μας"
τα χερια της εδεσαν στην μέση του κανοντας τον να ηρεμήσει και να αφησει το όπλο που ετοιμαζόταν να σηκωσει
"παμε να φύγουμε ερωτα μου,μην λερώσεις τα χερια σου με αιμα"
τον επιασε αγκαλια βαζωντας ξανα το οπλο στη θεση του,ενω ο στιβεν σηκωσε το δικο του οπλο στοχευοντας τον πισώπλατα.....