13
"Morris!" She giggled when Morris welcomed them. Kaagad siyang lumuhod at niyakap ang aso. "I missed you, Morris!"
The cute samoyed barked and kept on brushing its head on her body.
"He still likes you." Teagan commented.
Tiningalaan niya si Teagan. "Anong ibig mong sabihin?"
Itinayo naman siya ni Teagan. Hinawakan niya ang kanyang baywang gamit ang isang braso. Hinawi niya ang tumatakas ng buhok.
"Bago mabura ang alaala mo, madalas mong kasama si Morris. He's like your bodyguard that time."
Ngumiti naman si Juniel. "Talaga? Kaya pala magaan din ang loob ko sa kanya."
Pinisil ni Teagan ang kanyang baywang at iginiya siya papunta sa kusina ng bahay. Nakasunod sa kanila si Morris.
Marami silang pinag-usapan ni Teagan habang kumakain. Tungkol sa kani-kanilang pamilya at trabaho.
"Damn. Nakakatamad pumasok sa trabaho. Wala ka na sa building." Nakangusong sabi ni Teagan habang inihahatid siya sa kanyang unit.
Dalawang araw na lamang sila sa Alpha Tech at babalik na sila sa kanilang opisina sa may Las Piñas. Ibig sabihin din niyon ay sa bahay nila sa Muntinlupa na rin siya uuwi.
Nginitian niya si Teagan, paano parang bata kasi siya dahil sa nakanguso niyang mga labi.
Naningkit ang mga mata ni Teagan, "You like it, don't you? Parang masaya kang aalis ka na." Mas nanulis pa ang kanyang nguso.
Oh! Why so adorable?
Sa sobrang pagiging adorable ng kaharap ay nilapitan niya si Teagan, tumingkayad pa siya at hinalikan ang pisngi. "Ang cute mo po kasi, Chairman."
"Cute? Tss!" Sumimangot naman siya.
Tumigil na sila paglalakad ng nasa may harapan na sila ng kanyang unit. Nilingon niya ang kasama. "Thank you, Teagan. I really enjoyed this day." Sinserong sabi niya.
Itinuro naman ng hintuturo ni Teagan ang sarili niyang labi. "Kiss ko. Ayoko ng smack. I want a passionate and longer one."
Napakurap-kurap naman si Juniel sa tinuran niya.
"Ayaw mo? You're not really thankful then. Makaalis na nga." Akmang aalis na siya pero napigilan niya si Teagan sa pamamagitan ng paghawak sa kanyang braso.
Ipinatong niya ang dalawang kamay sa malapad niyang balikat. Tumingkayad si Juniel upang abutin ang kanyang maninipis at mapupulang labi.
Umigkis paikot ang mga braso ni Teagan sa kanyang baywang. Nakapikit nang mariin ang dalawa habang nagpapalitan nang matatamis at maiinit na halik.
Isang di mapaliwanag na init ang nararamdaman ni Juniel habang ginagalugad ni Teagan ang kanyang bibig. Nagbubungguan na ang kanilang ilong ngunit walang gustong tumigil sa kanila.
Isinandal pa siya ni Teagan sa pintuan ng kanyang unit. "Damn, so soft. So delicious." Napapaos na sabi ni Teagan sa pagitan ng kanyang mga halik.
Napaungol naman si Juniel nang maramdaman niya ang marahang pagkagat ni Teagan sa kanyang labi. Sa kagat na iyon ay nabalik siya sa katinuan. Kusa na siyang lumayo. Bahagya niyang itinulak ang lalaki.
Kapwa nagtataas-baba ang kanilang dibdib. "O-Okay na ba 'yon?" Nauutal na tanong niya.
Paano, pagkatingala niya ang medyo namamaga at mas lalong pumulang labi ni Teagan ang kanyang nakikita.
Kumurba ang dalawang labi ni Teagan, at Mapang-akit niyang kinagat ang ibaba niyang labi. Tumango-tango naman si Teagan.
Malalim siyang huminga. "G-Good night then."
"Can I sleep with you?" Natigilan siya sa pagbukas ng pintuan.
"H-Hah?"
"Let me sleep with you. Promise, I'll just cuddle you."
Tinantiya niya kung nagsasabi ng totoo si Teagan. Baka mamaya gapangin siya ng lalaki at di siya makapalag. Lalo na at matindi ang epekto ng lalaki sa kanya.
Teagan is a temptation. A walking sex god.
"Okay. Pero, wala kang damit?"
"I'll just take a shower in my place then I'll come down here." He placed a kiss on her forehead and left.
Kaagad na rin siyang naghilamos at nagpalit ng komportableng damit. Isang spaghetti strap na pang-itaas at dolphin shorts.
Kaya naman todo kunot ang noo ni Teagan at napapapikit nang mariin sa tuwing makikita ang ayos niya.
"Tangina!" Mura niya.
"Hoy, bakit ka nagmumura?" Sita naman niya habang naghahanda na sa pagtulog.
Itinuro ni Teagan ang kanyang suot. "Ganyan ba talaga ang suot mo pagtulog? Di ka naman ganyan dati nung binabantayan kita ah."
"Anong problema mo? Eh sa ito ang available sa mga gamit ko eh. Bakit ba? Naaakit ka?" Pang-aasar niya pa.
"Fuck! Oo! Tinitigasan pa nga ako- Aray!"
Hinagisan niya ng isang unan si Teagan. "Bastos! Doon ka sa sofa! Baka mamaya marape mo pa ako!"
"Hell no! I will not force you, Juniel. Kapag sinabi kong cuddle lang, iyon lang. Kahit pa, mukha kang nakakatakam ngayon magtitiis ako." Padabog na humiga sa kama si Teagan.
Nakaawang naman ang kanyang bibig habang tinititigan ang ngayon ay nakadapang si Teagan.
Di na lamang niya pinansin ang lalaki. Hinagilap niya ang isang remote controller at pinatay ang ilaw ng kwarto at natira na lamang ay ang lamp shade sa may night stand.
Dahan-dahan siyang humiga sa tabi ni Teagan. Medyo malayo siya sa kanya ngunit buong ingat pa rin siyang humiga upang di magising ang katabi.
Patulog na sana siya ng bigla ba namang lumapit sa kanya si Teagan at ikinulong siya sa kanyang mga braso.
Ang kanyang noo ay nakapatong na ngayon sa dibdib ni Teagan.
"Dito ka nga. I told you that I want to cuddle you."
"Sorry na po."
Niyakap lamang siya ng mahigpit ni Teagan at hinalikan ang kanyang bumbunan.
And the two of them went to dreamland.
-
"Ayoko! This is so painful!" Eksaharadang wika ni Gigi habang nag-aayos na sila ng kani-kanilang gamit.
Aalis na kasi sila sa Alpha Tech.
Kinurot naman ni Juniel sa tagiliran si Gigi at napahiyaw siya sa sakit. "Ikaw talaga! Ang harot mo!"
Umasim ang mukha ni Gigi at nagdadabog na nilalagay ang gamit. "Tss! Buti ka pa nahanap mo ang love of your life dito. Kami kasi!" Pinagdikit niya ang mga daliri at inilapit sa nakaawang na bibig. "Nganga!"
Umiling-iling na lamang si Juniel. Sumenyas siya sa mga lalaki na buhatin at ibaba na ang kani-kanilang mga gamit.
Dumating naman sa kanilang floor ang assistant ni Chairman na si Gil.
"Miss Basco, the Chairman wants to see you."
Nagtinginan naman silang magkakasama. Tinarayan niya ng tingin si Gigi dahil nahuli niyang binubuka ang bibig ngunit walang boses na kinakausap siya.
'Gustong makaiskor!'
Sumunod naman si Juniel kay Gil. Huminga siya nang malalim bago pumasok sa opisina ni Teagan.
Pagkapasok niya ay seryosong nagbabasa ng kung ano sa kanyang monitor si Teagan.
"Busy?" Bungad niya.
Nilingon siya ni Teagan. Nawala ang pangungunot ng noo niya. Tumayo siya at lumapit sa kanya.
"Naayos niyo na ba ang mga gamit niyo?" Masuyo niyang tanong.
Tumango naman siya. Medyo mamimiss niya si Teagan sa trabaho, iyong pagkain nila sa rooftop at kung anu-ano pa.
Magkikita pa naman sila, iyon nga lang di na madalas katulad ng dati.
"When will I see you?"
"Ah, sa event na siguro." Tugon niya.
"Ang tagal naman. Di ko kaya. Can I visit you? Sa opisina mo o kaya sa bahay niyo?" Nagsusumamo ang kanyang tono.
"You are too clingy, Chairman." Natatawang sabi ni Juniel. Ipinaikot niya ang kanyang mga braso sa baywang ni Teagan. "Yes, you may. Just inform me when." Ipinatong niya ang pisngi sa may dibdib ni Teagan. She wants to hear his heartbeat.
"I'll see you everyday." Yumakap din pabalik si Teagan at inamoy-amoy ang kanyang buhok.
Tumingala si Juniel. Matamis na ngiti ang nakaguhit sa kanyang mga labi. Maging ang mga mata niya ay nakangiti. "Everyday?"
Masuyong iniipit ni Teagan ang ilang hibla ng buhok sa tenga ni Juniel. Nakatitig lamang siya sa kanya, malambot ang titig.
"Why?" Tanong niya.
"Ganito ka rin kalambing noon. You'll hug me, then give me your sweetest smile. When things are getting harder for me, you make it lighter." Nakangiting sabi ni Teagan at namumungay pa ang mga mata.
"I did?" Tumango-tango si Teagan. Huminga nang malalim si Juniel. "Bakit kasi hindi ko maalala? This is so frustrating."
He leaned down and kissed the tip of her nose. "Don't be. I'm happy, you're here. That's enough for me already."
Niyakap niyang muli si Teagan. "Pero sana, maalala ko lahat." Mahinang sabi niya.
Araw ng Linggo at mahimbing pang natutulog sa kanyang higaan si Juniel.
Sa katunayan nga niyan ay malapit ng mag-alas onse ng umaga. Napuyat kasi siya kakaplano ng mga gagawin para sa icocovet nilang event.
Sunud-sunod na katok ang nagpamulat sa kanyang mga mata.
"Hija, bangon na." Boses ng kanyang ina.
"Five minutes, Ma!" Sigaw niya.
"Juniel, alam ko na iyang five minutes na iyan. Get up now. Someone's already preparing our lunch." May himig na pananabik sa boses ng ina bago narinig ang papalayong hakbang niya.
Someone?
Napabangon tuloy siya. "Nandito na si Papa?" Tanong niya.
Kaagad siyang umalis sa kama, naghilamos, at nagtuloy-tuloy sa pagbaba.
Naaamoy niya ang masarap na pagkain na nagmumula sa kanilang kitchen area. Kaya naman doon siya dumiretso.
"Pa! How's your- What the hell?!" Nagulantang siya nang madatnan niya si Teagan na seryosong naghihiwa ng mga rekados.
Lalo naglaway ang kanyang bagang dahil sa nadatnang eksena. Lalong gumwapo sa kanyang paningin si Teagan habang suot sa may baywang ang apron at nakarolyo hanggang siko naman ang kanyang sleeves ng kanyang itim na dress shirt.
"Oh my goodness! Daniella Juniel! What are you wearing?"
Nanlaki ang kanyang mga mata. Bigla niyang naalala na sobrang iksi ng kanyang cotton short at isang oversized shirt ang kanyang suot kaya nagmukhang wala siyang suot na pang-ibaba.
"Ma, bakit siya?" Pambabalewala niya sa kanyang ina at tinuro si Teagan.
Nangunot ang noo ng kanyang Mama. "Anong bakit siya?"
"Bakit siya ang nagluluto ng tanghalian?"
Napatingin silang dalawa kay Teagan, na ngayon ay nakalapit na sa kanya.
Di niya inaasahan ang sunod niyang ginawa.
Pumunta si Teagan sa kanyang harapan, at dinampian siya ng halik sa noo at ilong. "Good morning."
Napatikhim naman ang kanyang ina. "So sweet. Oh sige na, babalik muna ako sa may garden." Tinapik ng kanyang ina ang kanyang hita. "You brat, change your clothes later."
Both of them giggled. Nang makaalis ang ina ay muli niyang hinarap si Teagan. "How come you are here?"
Ngumiti lamang si Teagan. Inayos niya rin ang iilang hibla ng kanyang buhok. "You look more adorable with your morning face. Gutom ka na ba?"
Napahawak siya sa kanyang tiyan. "Kind of. Lalo na ang bango nang niluluto mo."
"I brought waffles for you." Pinangko siya ni Teagan at iniupo sa isa sa mga high chair.
Todo asikaso si Teagan sa kanya. "Medyo matagal pa 'tong niluluto ko. Kainin mo na muna 'yan."
Pansin ni Juniel ang kakaibang aura ni Teagan. Masyado siyang seryoso. Nawawala ang kapilyuhan niya. Lalo na sa kanyang suot, paanong hindi siya inaasar ngayon ng binata?
"May problema ka ba?" Tanong ni Juniel bago isubo ang waffle.
Bumuntong-hininga si Teagan at umiling. Pero iba ang sinasabi ng mga mata at kilos niya.
Isang waffle ang kanyang inubos atsaka uminom ng isang basong tubig.
Nilapitan niya si Teagan, hinawakan niya ang lalaki sa magkabilaang balikat. "Come on, you can tell me."
Hinapit ni Teagan ang kanyang manipis na baywang. She felt his chin resting on top her head, smelling her scent. "Namiss kita."
Pero hindi nakuntento si Juniel sa isinagot ni Teagan. "Yun ba talaga? I know there's more, Teagan."
"It's just a family problem."
Mukhang hindi na niya mapipilit pa talaga si Teagan na magsabi sa kanya kaya hinayaan na lamang niya.
Gabi na nang kinailangang umalis ni Teagan. Inihati ni Juniel si Teagan hanggang sa labas kung saan nakagarahe ang sasakyan niya.
Magkahawak ang kanilang mga kamay. "Salamat sa pagbisita."
Hinarap siya ni Teagan. Hinawakan niya ang magkabila niyang pisngi at masuyong hinalikan ang kanyang noo.
"I'll see you on the event. Alright?"
Tumango si Juniel.
Pinanood niya ang papalayong sasakyan ni Teagan.
"Why do you look so sad?" Mahinang tanong niya sa sarili habang umiihip ang malamig na hangin.
Nakikita niya sa rearview mirror ng kanyang sasakyan ang nag-aalalang mukha ni Juniel.
Nang makalayo ay itinabi niya ang sasakyan at hinampas nang malakas ang steering wheel.
"Bullshit!"
Sumagi sa isip niya ang pagdating ng di inaasahang bisita sa kanyang opisina.
Abala si Teagan sa kanyang laptop at sa isang katerbang mga papeles na nangangailangan ng kanyang review. Habang busy sa pagbabasa ay marahas na bumukas ang kanyang pintuan.
Ilang segundo lamang ay bumagsak siya sa kanyang inuupuan.
"Alodia! Stop!" Boses ni Galen ay kanyang narinig. "You are pregnant for Pete's sake!"
"You jerk! Layuan mo si Juniel!" Sigaw ni LA na may nag-aalab na mga mata. Sa tabi niya ay si Galen na alalang-alala sa kabiyak.
Pinunasan ni Teagan ang gilid ng kanyang labi dahil sa dugo.
"I won't LA. Buntis ka, umuwi ka na lang." Maangas niyang sinabi.
Papatayo pa lamang siya pero tila may sumakal sa kanya kaya bumagsak siya sa sahig.
"Shit! Sweetheart, calm down. Please." Pagsusumamo ni Galen.
Iyon pala ay ginamitan siya ni LA ng kanyang angking kakayahan upang mahirapan sa paghinga si Teagan.
'Fuck!' Mura ni Teagan sa isip.
Tinignan niya mata sa mata si LA at pinilit magsalita.
"Ma..hal ko siya. H-Hindi ko na ulit gagawin ang isang.. maling desisyon. Ang hayaang kalimutang mahal ko siya..at minamahal ni..ya ako." Hirap niyang saad.
Tila nahabag si LA sa hitsura at sinaad ni Teagan kaya't hinayaan niya ang lalaki.
Umubo-ubo si Teagan at nakatayo na. "Man, tame the future queen."
"Kasalanan mo kung mawala nang tuluyan si Juniel sa'yo, Teagan. Kaya kung ako sa'yo iwan mo siya sa kahit anong paraan. Doon mo lang masisigurong ligtas siya. Once the council has decided, no one can defy them." Tumalikod na si LA.
Naiwan namang umiiling si Galen. "Wrong move, Teagan. I am not sure what's going to happen. Maraming gustong saktan si Juniel ... at ikaw. The council, traitor and the new enemies. Think about it." Sabi ni Galen at pumunta sa may pintuan.
"I thought you'd help?"
"I said that, only if you wait for the right time fucker."
He was left inside his room with tears on his eyes and balled hands.
Humigpit ang hawak ni Teagan sa steering wheel habang mabagsik ang titig.
"Poprotektahan ko siya, sa kahit anong paraan. Mananatili siya sa tabi ko."
—