Katrina Kalif as Abrianna Del Fuego in multimedia---->>>>
Adore you- Miley Cyrus-->>>>>
Chapter 3
Kumakain sina Rian kasama ng mga kaibigan nang biglang naghiyawan ang mga estudyanteng babae dito sa loob ng cafeteria.
"Kyaahhh!"
"Oh my God, girls!"
"Why his here? Ang gwapo-gwapo talaga niya! My god!"
"Ang hot niya, grabe. Ano kaya ang pakiramdam na mayakap ang katawang na 'yan."
"At ang yummy pa! Ang sarap lang niya, grabe!"
"Ehhh!"
"May artista ba?" Mika sabay tingin sa kanila.
Kibit balikat na sinagot nila Rian ito dahil maging sila, hindi nila alam kung ano ang nangyayari. "Iwan," aniya.
Napatingin na lang din sila sa entrada ng cafeteria. And there, he saw Logan roaming the room with his two bodyguard. Bakit kaya nandito ito?
Tss! Hindi talaga nakapagtataka kung bakit ang daming nagkakandarapa na mga babae rito. Wearing his business suit now, he looks like a Greek God from the olympus. Nagsusumigaw sa ka gwapuhan at kakisigan ang lalaking ito. Sa tangkad nito na six feet and two inches at katawang mala adonis? Talagang papangarapin ng kahit sinong babae na kahit mapansin lamang nito. Kahit hindi ngumingiti at nakakunot ang noo, hindi pa rin nakabawas sa kagwapuhan nito iyon. Yuyuko na sana siya para ipagpatuloy ang pagkain nang napatingin ito sa kanilang deriksyon. Shit! Shit! Shit! Oh! God please, huwag sana dito. Abot langit na pakiusap niya sa itaas.
Ngunit, mukhang hindi niya ata swerte ngayon dahil narinig niyang nagsalita si Naveen.
"Oh my God, sissies! Be prepare dahil papunta dito sa atin si Mr. Yummy!" pabulong na sabi nito na kinikilig pa.
Nangunot naman ang noo niya sa sinabi nito. Tss! What she said? Mr. Yummy? Pati kaibigan niya pinagpantasyahan na rin ito. Iba talaga kamandag ng lalaking ito.
"Hi girls!"
"Shit!" mura niya sa pakabigla nang marinig ang malamig na boses nito. Nandoon na naman ang pamilyar na kaba sa kanyang dibdib. Oh! stop it Abrianna! Kastigo niya sa sarili. Nanatili siyang nakayuko.
"H-hello po, Sir," sabay-sabay na sabi ng mga kaibigan na nauutal pa at titig na titig rito. Tsss! Halata masayado ang mga gaga.
"Hi, baby!" anito saka siya hinalikan sa pisngi.
What the hell! Tinawag na nga siyang baby sa harapan ng mga kaibigan, hinalikan pa siya sa pisngi at dito pa talaga sa maraming estudyante. Hindi siya nakakilos agad at parang umurong ang dila sa matinding pagkagulat.
"Oh my god! Sila ba ni Abrianna?"
"Kapal talaga ng babaeng 'yan! May tinatago rin palang landi sa katawan. "
"Nasa loob din pala ang kulo ng babaeng yan, e."
"Ang swerte naman ni Abrianna. Iba talaga pag maganda, noh? Nagkakagusto sayo lahat."
"Sinabi mo pa. Kaya nga maraming nanliligaw sa kanya dito, eh. Kahit naman kasi sino, magkakagusto talaga sa kanya, bukod sa napakaganda na ang bait pa."
Natauhan si Rian nang marinig ang mga bulungan ng mga babaeng estudyante sa paligid.
"Sorry, baby. Nabigla pa ata kita," bulong nito sa kanyang tainga.
Nagsitayuan ata lahat ng balahibo niya sa katawan sa pagka dikit ng labi nito sa kanyang tainga. At ang gago, hindi pa nakuntento dinilaan pa nito. Buwesit! Nagsimulang mamuo ang inis niya rito. Talagang sinusubukan siya nito!
Napatingin siya sa mga kaibigan na alam niyang nasaksihan ang ginawa nito. Hindi nga siya nagkamali dahil ayon, parang namatanda. Shocks are written to their faces. Nakanganga pa.
"W-what are you doing, Logan?! Are you crazy?!" bulong niya rito sa nagtitimping inis.
Ano ang tingin nito sa kanya? Na katulad siya ng mga kababaihan na narito na tumitili at nagkakandarapa rito? Gustong-gusto niyang bigwasan ang mukha nito para alisin ang ngiting sumilay. Nakakabuwesit! Urgh!
"What? And yes, I'm crazy for you, baby," maang-maangan at nakangiti nitong sagot habang titig na titig sa kanya.
Nakakaasiwa ang mga titig nito.
Lintik! Is he checking on her body? Pervert! Sigaw ng isip niya. Sumusobra na talaga ito. Nababastusan na siya sa mga pinaggagawa nito. Gustuhin man niyang sigawan ang pagmumukha nito, ngunit ayaw niya rin gumawa ng gulo at mas lalong mapahiya. Tss! Ayaw o gusto mo lang talaga ang ginagawa niya? Kastigo ng kabila niyang isip.
"Don't you know that staring is rude, Mr. Montefalcon!?" galit niyang saad.
"Tss! Let's go, baby," sabay lahad ng kamay nito. Binaliwala lamang nito ang kanyang sinabi.
"Can't you see? I'm eating Mr. Montefalcon. And I don't want also to go with you!" Tanggi niya at hinarap ang paggkain nang sa ganun umalis na ito.
"You will go with me willingly? Or I'll carry you to go with me? You choose, baby." Nakita niya ang nakakalokong ngiti nito.
Matalim na mga tingin ang ibinigay niya rito. Kung nakakamatay lang sana ang mga tingin niya, nakabulagta na ang lalaking ito. E, di masaya na sana siya. Buwesit!
"Buwesit ka talaga lalake ka!" gigil niyang sigaw.
At ang gago tumawa lang. Ang sarap! Ang sarap, sarap lang talaga pumatay. Kung hindi lang siya magkakasala. Padabog na tumayo siya. Hindi niya rin inabot ang nakalahad nitong kamay. Manigas ka gago!
Nagpaalam siya sa mga kaibigan na hanggang ngayon nakatanga lang na nakatingin sa kanila. Ang sarap lang sabuyan ng tubig ng mga ito para matauhan.
Nanguna siya sa paglalakad papuntang car park. Bahala ito sumunod sa kanya. Buwesit ito! Inis na inis pa rin siya lalong-lalo na sa sarili dahil napapayag siya ng gagong hudas na ito.
"Rian!" narinig niyang may tumawag sa kanya.
Tumigil siya sa paglalakad at lumingon sa pinanggalingan ng boses. Nakita niya si Kurt na papunta sa deriksyon niya. Ngunit, bago paman siya malapitan nito ay kinabig na siya ni Logan ng mahigpit. Tiningala niya ito at pinandilatan. Nagpupumiksi siya pagkakahawak nito sa kanyang baywang.
"Stay! Kung ayaw mong may mangyaring masama sa lalaking iyan," bulong nito sa kanya.
Naglapat ang mga ngipin niya sa sinabi nito.
"K-kurt, bakit?" kinakabahan niyang tanong rito nang makalapit sa kanila.
Napansin niyang tumingin ito kay Logan na nagtataka. Dumapo ang paningin nito sa kamay ni Logan kung saan mahigpit na nakayakap sa kanyang baywang. Sinubukan niyang lumayo, ngunit mas lalo lamang humigpit ang pagkakayakap ng braso nito.
Nakita niya rin na matiim na nakatitig si Logan kay Kurt. Nag-igtingan ang mga muscle nito sa panga. Binalingan niya si Kurt.
"Ipapakita ko sana sa'yo ang bagong design ko," atubiling sabi nito.
Hindi malaman kung ngingitian ba siya.
Ramdam niya ang tension. Hindi niya lang alam kung naramdaman din ba ito ng kaharap.
"Ahh ok--,"
Naputol ang pagsasalita niya nang biglang sumabat si Logan.
"She have no time for that young man. Let's go, bab," saka siya nito pilit ipinihit patalikod kay Kurt na pilit din niyang nilalabanan.
"Sige. Maybe next time, Rian," hindi nagpaawat na sagot nito.
"Huwag kanang umasa na may next time pa," pagdidiin ni Logan.
Magsasalita sana siya at hihingi ng despensa sa sinabi ng hudas na ito rito. Kaya lang, hinapit na siya nito ng mahigpit at umalis. Tiningnan niya ito, nakita niyang galit na tumango ito sa mga bodyguard na kasama. What's with him?
Pagkarating nila sa nakapark nitong sasakyan ay agad na pinag-buksan sila ng bodyguard nito sa backseat. Sumakay siya na naiinis pa rin rito. Nakita niya na may driver pala ito, kaya umusog siya dahil alam niyang sa tabi niya ito uupo.
"Bring us at Grissini Italian Restaurant, Mark," anito, pagkaupo sa kanyang tabi.
"Yes, boss!"
Habang nagbibiyahi, nakatanaw lamang siya sa labas ng bintana.
She don't want to talk to him. She's still mad at him for being such an arrogant and his rudeness to Kurt. Wala na itong ginawa kundi ang pahiyain siya.
"I don't want to see you talking with any guy, baby," maya-maya sabi nito.
"What! Why not?" Gusto niyang sigawan ito pero nahihiya lamang siya dahil sa driver nito.
"Dahil sinabi ko," walang ganang sagot nito.
"What?! Dahil lang sinabi mo? What kind of reason is that?!" sasabog na talaga siya sa hudas na ito.
"Just do it or else you'll see what I am capable of," seryuso ang mukha nito na hinarap siya. Ano ba ang nagawa niya at siya ang ginagambala nito? Ni hindi pa nga sila masyadong nagkakilala. Tanging pangalan lamang ang alam niya rito at estado sa buhay. Other than that, no more.
"You're unbelievable!" Bulalas niya muli.
"Yeah," nakangisi at baliwala nitong sambit.
"Who are you to dictate me what should I do and not?! Your not my father nor my boyfriend?!"
"Of course, I'm not your father but I am the one who own you. No man can approach or talk to you except me and your father.
"Understand?"
"Huh! I'm the only one who own my self, not you!" Duro niya rito.
Inilapit nito ang mukha sa kanya na ikinabigla niya. Ilalayo niya sana ang sarili rito nang mabilis nahawakan nito ang kanyang batok para mapigilan siya. "You're wrong, baby. Beacuse the first time I lay my eyes on you, you're already mine," anito, sabay lapat ng labi nito sa kanya.
Galit na itinulak ito ni Rian at malakas na sinampal. Kanina pa niya gustong gawin iyon, ngunit tinitimpi niya lang ang sarili. Sumusobra na ito at hindi siya makakapayag na basta-basta na lamang may umaangkin sa kanya. Kahit sabihin pang napaka-guwapo nito at mayaman, wala siyang pakialam! Hindi mahalaga sa kanya ang hitsura dahil para sa kanya, ang gusto niya sa isang lalake ay 'yung igagalang siya't mamahalin. Ang lakas lang makainsulto ng lalaking ito!
"Una palang wala ka nang pag-aari sa akin, Logan. At kahit kailan, hindi mo ako magiging pag-aari. Itatak mo 'yan sa makitid mong utak!," determenado niyang sagot.
"You're wrong again, baby. I will do everything and anything, hindi ka lang mapunta sa iba," nakangisi, anito.
Iyon ang hindi niya mapapayagan. Sisiguraduhin niyang hindi siya mapapabilang sa mga babae na nagkakandarapa rito.
"This is our destiny, Abrianna. You and I. You belong to me and I belong to you. I just want to protect what is mine." Nababaliw na ito at kung anu-ano na ang mga pinagsasabi.
Buong tapang na tiningnan niya ito sa mga mata. "You're not only an arrogant, rude and a jerk, you're also a selfish, Mr. Montefalcon!"
"I know. Kung hindi dahil sa ugali kung 'to, hindi ko mararating kung anong meron ako ngayon."
"Whatever. I do not care who you are now."
"Sooner or later wether you like it or not, you'll be part of my life. And you're all mine."
"Go on! Just dream on, Mr. Montefalcon." Pagkasabi niya nu'n biglang nagbago ang hitsura nito. Kung kanina ngiting-ngiti ito, ngayon mas madilim pa sa ulap na may nagbabadyang bagyo.
"Fuck! Fuck! Fuck! Stop calling me Mr. Montefalcon, Abrianna! Kung ayaw mong makita kung paano ako magalit sa'yo!" mura nito na halos puputok na ang mga ugat sa leeg dahil sa galit.
Bigla siyang pinaharap at hinawakan sa braso nito. Diniinan pa nito ang pagkakahawak sa kanya, kaya napangiwi siya sa sakit. Kitang-kita niya ang pamumula ng leeg nito papunta sa mukha.
"A-ano ba, Logan? Nasasaktan ako! Marami naman diyang iba na nagkakandarapa sa'yo, na gustong-gusto ka. Ba't hindi na lang sila ang pagtuonan mo ng pansin kaysa sa inuubos mo ang oras mo sa akin?" Pilit niyang hinila ang braso rito.
"Hindi sila ang gusto ko! Kahit maghubad pa ang mga 'yan sa harapan ko, hinding-hindi ko sila papatulan. Ngayon pa na nakita na kita? Kaya huwag kang umasa na makakalayo ka sa akin, Abrianna. You're mine! All of you are mine! Naiintindihan mo?! Akin ka lang!" Bawat salita nito'y may diin.
Hindi niya maipaliwanag ang naramdamang takot sa hitsura nito. Puno ng galit ang mga mata.
"You're insane!" Takot man pero nakuha niya pa rin bulyawan ito.
"I told you., beacuse of you," sabay bitaw nito sa braso niya.
Hindi na siya kumibo dahil kung papatulan pa niya ito, mas lalong lamang niyang gagalitin ito. Hinihimas niya ang braso na hinawakan nito. Sana lang hindi ito magkapasa. Ramdam niya pa rin ang sakit na pagkabaon ng mga koko nito sa kanyang balat.
Tahimik lamang silang kumakain. Masarap ang mga pagkain na nakahain sa harapan nila ngayon. Ngunit, halos hindi niya ito malunok ng maayos. Paano ba na naman kung ang kaharap mo ay titig na titig sa'yo. Na halos hindi na kumukurap.
"Eat more, baby. Tingnan mo nga 'yang sarili mo, ang payat mo," sabay lagay ng pagkain nito sa kanyang plato.
Kung kanina para itong lion na gustong manakmal. Ngayon naman, parang tupa na ang amo. Bipolar! Sigaw ng isip niya.
"I'm already full. Kumain na din naman kasi ako kanina sa cafeteria."
"Try this one. Masarap ito," sabay subo nito sa kanya. Tinanggap na lamang niya dahil baka magalit na naman.
Pagkatapos kumain, hinatid siya ulit nito sa unibersidad. Hindi pa na kontento, dahil kahit papuntang room niya ay hinatid pa rin siya. Kaya ang nangyari, lahat ng mga mata sa kanila nakatingin. Ayaw pang umalis nito kung hindi raw niya hahalikan. Kumukulo na ang dugo niya sa galit. Talagang sinasamantala ng hudas habang may nanunuod sa kanila. Dahil alam nito na ayaw niya ng gulo.
Kahit anong pakiusap niya na huwag dito, dahil marami ang makakakita. Nagalit at nagmura ito. Kaya wala siyang magawa.
Hahalikan na sana niya ito sa pisngi, pero ang hudas talagang lumingon at hinapit ang batok niya. Kaya ang halik na sana smack lang ay naging marubdob dahil kinagat nito ang ibabang labi niya na naging sanhi para nakapasok ang dila nito at sipsipin ang kanya. Sobrang hiya ang naramdaman niya matapos siya nitong pakawalan at yakapin. Hindi man siya gumanti pero parang ganun na rin 'yon, dahil wala siyang ginawa para pigilan ito. Pinapasok muna siya nito sa room bago ito umalis. Tuloy puro tukso ang inabot niya sa mga kaklase, lalo na sa mga kaibigan niya.
Habang nag-didiscuss ang prof nila, lumilipad naman ang isip ni Rian. Hindi pa rin nawala sa isipan niya ang mga nangyari kanina lalo na ang sagutan nila ni Logan. Ang sarap sapakin talaga! May araw rin sa kanya ang hudas na 'yon! Sa iyo pa ngayon, sa susunod sisiguraduhin ko talaga na ako naman.
Ladylene
Don't forget to vote, comment and share guys. Love you all. Thank you for reading.