Ellen's POV
"Ate kelan ka babalik? I'm so lonely here. I miss you." sabi ni Emerald.
"I don't know baby, say hi to mommy for me. Miss ko na kayo. How's d-dad?" tanong ko.
"Still the same ate, pero mas mahigpit na siya samin ni Ate Elisa. And for the record, bawal na kaming mag tagalog pag nasa bahay. Grounded agad kami pag narinig niya kaming mag salita ng tagalog. Even mommy can't say anything about it. You know her." palatak niya sakin.
"Yeah. Intindihin niyo na lang si dad and please, wag niyong iiwan si m-mommy kagaya ng ginawa ko." sabi ko.
Hindi agad siya sumagot at maya-maya lang narinig ko na ang pag hikbi niya.
"Y-yes ate, I'll try." sagot niya
"Very good baby. Tatawag ako madalas okay? I need to go. May klase pa ko eh. Take care okay? Love you." sabi ko.
"Okay ate, love you. Bye" sagot niya at nawala na sa linya.
Sandali akong nakatitig sa kisame habang inaalala ang ginawa ko last 2 years ago.
I runaway from my family, sa mismong araw ng kasal ko. I saw the place at kahit sinong babae, papangarapin ikasal sa ganun kagandang lugar.
Be not me.
I'm already 25 years old pero masasabi ko ngayon ko lang nahawakan ang sarili kong buhay. All my life, nakasunod lang ako sa kahit anong iutos ni daddy. I'm the first born, at dun pa lang na disappoint ko na ang daddy ko dahil babae ako. I'm no good for him. Dahil babae lang ako.
He is a Chinese at hindi pwede sa kanya ang salitang "No".
I belong to one of the prominent families in China, my dad is a business man at nasa politics naman ang ilang miyembro ng pamilya namin. But being a girl in our family only means one thing, "You're just a puppet." at kung anong galaw ng puppeteer mo, yun ang masusunod.
Half Chinese and Half Filipino ang mommy ko at kahit dito siya sa Pilipinas lumaki, wala pa din siyang nagawa ng ipadala siya sa China at ipakasal sa daddy ko. 23 years old din siya noon, ang pag kakaiba lang namin eh sa 23 years of existence niya nagawa niya ang mga gusto niya nang walang nag didikta ng tama at dapat niya gawin.
I envy her. Ako 2 taon na kong malaya pero feeling ko lagi pa din nakatingin si daddy at hinihintay akong mag kamali.
My mom is my motivation. She's my best friend. Kahit hindi niya sabihin, alam kong nasaktan ko siya ng umalis ako.
Bumangon ako at tumuloy sa banyo.
Another day to treasure.
Another day of freedom.
Binilisan ko lang ang pag ligo dahil ayokong ma late sa klase ko. Nag toast lang ako ng dalawang bread at uminom ng gatas. Pag katapos kong ayusin ang pinag kainan ko, lumabas na ko ng apartment at nag hintay ng jeep.
10 minutes lang naman ang byahe pa puntang school pero natatagalan ako sa sobrang traffic. Oh well, hindi to pilipinas kung hindi ka makaka experience ng traffic at init ng manila.
Halos takbuhin ko na ang gate ng school sa pag mamadali, pinauna na ko ng ilang studyante sa pila at para mag swipe ng card.
Pag dating ko sa tapat ng classroom, huminga muna ko ng malalim at tsaka binuksan ang pinto.
"Good morning class!" nakangiting bati ko sa mga studyante ko.
**
Chace's POV
"Chief nasa labas po ang mommy niyo." napatigil ako sa pag baklas ng baril ko ng mag salita ang pumasok.
"What? Sinabi mo bang nandito ko?" tanong ko.
"Eh sir kas-----
"Chace Julian Ramirez! " napatayo ako ng biglang pumasok si Mommy at nag crossed arms sa harap ko.
"Sige Villanueva, you may go now." utos ko.
"O-okay po chief" sagot ng tauhan ko.
Tinago ko sa cabinet ang mga baril ko at hinarap si Mommy na tinitignan lang ang bawat kilos ko.
"So how are you son? Still remember your Mom?" nakataas ang kilay na tanong niya. Okay, here we go again.
"Mom, I'm so busy right now, please. May operation kami mamaya. " sabi ko at lumapit sa kanya at niyakap siya.
"What's new? Nung huling punta ko dito yan din ang sinabi mo. I really hate your job!" singhal niya sakin pero niyakap din naman ako.
"Don't say that mom. Kung nandito si Daddy, I'm sure, proud siya at sinunod ko ang gusto niya." nakangiting sabi ko.
Hindi siya nag salita, maya-maya pa narinig ko na lang ang pag iyak niya. Hinarap ko siya at pinunasan ang luha niya.
"M-mom don't cry. I'm sorry." sabi ko.
"I miss your dad. Kinuha na nga siya ng trabahong to sakin, pati ba naman ikaw anak? Please son, I need you now. Umuwi ka muna sa bahay." Sabi niya at niyakap ulit ako.
Oh damn! I don't like her idea pero ayoko na umuwi siyang disappointed.
"O-okay mom. I'll go home tomorrow afternoon, wag lang ngayon dahil importante ang lakad ko. Please mom, wag ka na umiyak." sabi ko.
"You'll go home talaga anak? Sige aalis na ko para magawa mo na ang gagawin mo. Mag lunch tayo tomorrow. Don't be late. Love you." masayang sabi niya at hinalikan ako sa pisngi bago lumabas.
Na uto na naman ata ako ng mommy ko.
**
"Target located chief. " sabi ng katabi ko habang naka silip sa telescope ng sniper XS1.
"Make sure walang madadamay na sibilyan Salazar." sagot ko at inayos ang google glass na suot ko.
"Copy sir." sagot niya.
Sinensyasan ko ang back up na sumugod na sa loob. Madali namin nahanap kung nasan ang kwarto ng mayor dahil na din sa google glass na suot ng mga tao ko.
"What's the meaning of this? Hey don't touch me! Hindi niyo ba ko kilala!?" sigaw ng mayor ng posasan siya ng tauhan ko.
"Hey old man. Nice to finally meet you. I'm Chief Inspector Ramirez, and yes kilala ka namin dahil nasa wanted list ka na ng team ko. You must be so proud of yourself, bihira lang ang mga walang kwentang tao na nakakausap ako ng personal." nakangising sabi ko.
Muntik na kong matawa nang makita kong nalaglag ang panga niya sa sinabi ko.
"Okay team, dalin na siya sa mobile. Kayo ng bahala dito." sabi ko at lumabas na.
Inalis ko ang suot kong coat at pumasok sa McLaren F1 GT ko. I'm fvcking tired at gusto ko nalang humiga sa kama ko.
2 hours din ang byahe ko pauwi sa condo at talagang na hihilo na ko.
Pag liko ko sa intersection, napansin ko ang babaing tumatakbo sa gilid ng daan. May tatlong lalaki siyang hinahabol.
Hininto ko agad ang kotse at kinuha ang baril ko sa compartment.
Hinarang ko ang mga lalaki at nilabas ng badge ko.
"Anong nangyayari dito?" tanong ko sa kanila.
"S-sir wala po. Ano po kasi." sagot ng isa.
Napatingin ako sa babaeng naka hawak sa dibdib niya at hingal na hingal. Ninakawan kaya siya ng mga to? Nilapitan ko siya at bibigyan sana ng panyo ng bigla siyang sumigaw.
"Come back here boys!!!" sigaw niya sa mukha ko.
What the? Bakit kailangan sa mukha ko pa sumigaw?
Tatakbo sana siya ng pigilan ko ang braso niya.
"Argh! Let me go! You idiot! Naka alis na sila!" sigaw na naman niya.
"May nakuha ba sila sayo miss? Nanakawan ka ba?" mahinahon na tanong ko.
Natigilan na siya at humarap sakin.
Chinita. Straight black hair. Hazel eyes.
"What? They are my students at tumakas sila sa school kanina kaya ko sila hinahabol, but you! you.. argh! I hate you!" sigaw na naman niya at hinampas ako sa braso.
Oh? Kasalanan ko ba talaga?
----------------------------------------------------------------------------------
Ellen Grace Wang -------------------->>