PLEASE READ!!!
Ang buong kwentong ito ay malilipat sa Dreame. Ang Dreame ay isa ring writing platform wherein kikita ang writer. 5 Chapters are still available here. The complete parts will be available in Dreame. Gumawa lang ng account at mag-log in. Same lang ang username ko. Iamjaelopez. Ang ibang part naman doon ay may bayad. Mag-aupdate ako 5 times every week at 7:20 PM Philippine time. Please support me guys.
Posted: June 18, 2019 7:20 Pm
Chapter 1 will be posted on June 19, 2019 at 7:35 PM
***
"Bye Casey! Bye Dionne!" Saad ko sa mga classmates slash bestfriends ko nang makarating kami sa parking lot ng school namin. Nandoon na kasi ang sundo ko't naghihintay.
"Bye Yuki! Kita na lang tayo bukas." Si Dionne.
"Babye Yukiness!" Si Casey.
Both of them are my classmates and best of friemds. I don't know, I'm more comfortble with girls than boys. Siguro dahil pusong babae rin ako. It has to do something about it.
I just smile and wave my hand at them before getting inside the car.
"Si Yuri, Kuya Arnold?" Tanong ko sa driver namin. Yuri is my sister. Dalawang taon ang agwat ko sa kanya. She's in her second year high school.
"Nasa bahay na siya. Pinauwi kasi ng teacher niya dahil nilalagnat daw."
Napailing ako. Sabi ko naman kasi kanina na huwag na lang pumasok dahil matamlay siya. Pero nagpupumilit pa rin dahil may long quiz daw sila.
Palibhasa kasi ay ayaw niyang makakuha ng mababang grado. Palagi kasing first honor simula elementary at takot na malamangan ng iba kaya ganoon na lang kasipag mag-aral.
Hindi katulad ko na isang tipikal na estudyante lamang. Papasok ng school at mag-aaral. Makikinig, magsusulat at gagawa ng mga assignments at activities. Mag-aaral lang kapag may mga pagsusulit at hindi rin masyadong nag-e-excel. In short, average student.
"Eh sina Yackie at Yannie?"
Bago pa man makasagot si Kuya Arnold, bumukas na ang pinto sa likod at pumasok ang dalawang bata.
"Hello kuya Yuki! Hello kuya Arnold!" Halos magkasabay nilang bati. Lumapit sila sa akin at hinalikan ako sa pisngi.
Napangiti na lang ako dahil sa dalawa. They're so sweet kahit na ang hahyper at kukulit nila.
Yackie and Yannie are nine year old fraternal twins. Mga bunso namin na sumunod kay Yuri. Mayroon pa kaming ibang mga kapatid. Actually, siyam kaming lahat.
Iyong pinakapanganay namin ay si Kuya Yara. He's already twenty eight years old. He's in the states right now and currently working as an animator. Dalawang taon naman ang tanda niya kay ate Yumi na nasa ibang bansa rin. She's in Korea working as a manager of a famous k-pop boy group and different artists.
Sumunod dito si Ate Yullie na nasa France at nagtatrabaho rin. At the age of twenty-four, she already made a name in fashion industry as a designer. Ikaapat si kuya Yue na nag-aaral pa lang ngayon. Siya lang ang kumuha ng related business course sa amin. Siya lang din ang may gustong hawakan ang kompanya. Ang mga eldest siblings kasi namin ay ang kanilang mga pangarap ang sinunod nila. Ang sumunod sa kanya ay si Ate Yura. Nineteen years old and a third year fine arts student. Tapos ako, sixteen. Then sina Yuri, Yackie at Yannie.
Ang sipag ng parents namin. Pero hindi naman sila nagkulang bilang mga magulang. Pantay-pantay ang pagmamahal na binigay nila sa amin. Pinag-aral kami sa magagandang paaralan. Kahit na mayaman kami, tiniruan pa rin nila kami ng mga mabubuting asal.
Nagsitakbuhan agad ang dalawa nang makababa at nag-uunahang makapasok sa loob ng bahay. Bumaba na rin ako pati si Kuya Arnold na buhat-buhat ang bag ng dalawang chikiting.
Dumeretso agad ako sa office ni mommy para magpapamirma ng report card.
"Sino 'yon, Mom?" Tanong ko nang makapasok sa loob ng office niya.
May kasama kasing lalaki si Nanay Marga isa sa kasamahay namin. Kakalabas lang nila mula rito. Hindi ko nabistahan ang lalaki dahil dumaan na sila sa kabilang pinto.
"Who?" She asked in return. Hindi siya nakatingin sa akin dahil may sinusulat siya na kung ano sa isang papel.
"Ang lalaking kasama ni Nay Marga bago lang."
"Bagong tao natin dito sa bahay. Unang araw niya ngayon." Sagot niya. Napatango-tango ako.
"How's school?"
"Mabuti naman po."
"Good." She looked at me and smiled. "By the way, bakit ka nga pala nandito?"
"I'm here because I want you to sign my report card." Sabi ko sabay kuha sa bag ng report card at nilahad ito sa kanya.
"O-kay..." She get the card from me and open it immediately.
"Mhhh... Quite impressive." She muttered. "Tumaas ang mga grades mo ngayon ah. I'm so proud of you, son. Pero kailangan mo pang mag-improve sa Math subject, okay? Medyo mababa ka pa rin dito. But all in all, I'm happy with your grades."
That's how I like about mom. Kahit na may mababa akong grades ay hindi siya nagagalit. Instead, ini-encourage niya ako na galingan sa susunod at mag-improve pa. And she always said that she's proud of me. At ang pinakagusto ko sa kanya bilang isang ina ay hindi niya kami kinukumparang magkakapatid sa isa't-isa.
"Thank you mom."
I kissed her cheeks and give her a hug. After she signed my report card, I immediately leave the office and headed to Yuri's room to check on her. Maayos na ang kanyang kalagayan at mahimbing na siyang natutulog. Dumeretso na rin ako kaagad sa kwarto ko.
Mabilis akong nagbihis at bumaba ulit para kumain. Oras ko na para magmerienda. I don't often eat in school kaya gutom ako pagdating sa bahay.
Dumeretso ako sa kusina. Pagdating ko roon, wala akong nakitang tao. Marahil nasa likod sila ng bahay ngayon. Nandoon nga sila at kasalukuyang nagmemerienda.
"Hello po!" Bati ko sa kanila na ikinahinto nilang lahat. Agad silang napalingon sa akin.
"Ikaw pala sir Yuki. Magandang hapon." Si ate Sandra ang unang tumugon. "Magandang hapon rin sir Yuki," saka sumunod ang lahat. Lima ang kanilang bilang. Si ate Sandra, ate Loida, Janna at ang dalawang bodyguard namin.
Lumapit ako sa mesa kung saan sila nakaupo at tiningnan kung ano ang kinakain nila. Nilagang saging. Oh my gee! Sarap niyan.
Pero bago pa man ako makakuha, pinigilan ako ni ate Loida. "Huwag 'yan Yuki. Naroon sa mesa ang merienda mo."
"I want this po." Kumuha ako ng isa. Mabilis ko itong binalatan at kumagat dito. God, it taste delicious.
"Eh sir naroon po sa loob ang sa inyo. Baka sumakit po ang tiyan niyo niyan?"
"Eh sa ito ang gusto kong merienda eh. Pakialam niyo ba?!" Napasinghap sila dahil sa pagsusungit at pagtaas ng boses ko.
Napayuko sila. Humingi naman agad ng pasensya sa akin si ate Loida.
Hay naku! Kailan ba kasi sila masasanay na hindi ako maarte tulad ng iniisip nila? Kung totoosin nga, mas gusto ko pa ang mga merienda nila kesa sa mga hinahanda nila para sa akin. Nakakasawa na kasi at hindi rin ganoon ka-healthy tulad ng kinakain nila.
Napatawa ako.
"Ano ba kayo? Syempre joke lang 'yon. Hindi na po ba kayo nasanay sa akin?" Bawi ko pero nanatiling tahimik lang sila. "Hala, natakot ata kayo sa akin? Biro lang po 'yon." Dagdag ko pa at muling tumawa. Napatawa na rin 'yong iba sa kanila at ang iba ay napangiti lang.
Kahit papa'no, bumenta 'yong joke ko.
O napalitan lang sila?
"Akala ko nagalit ka na sa akin sir Yuki eh.
"Grabe ka naman Ate Loida. Paano naman ako magagalit aber? I don't easily get mad you knew that."
Hindi na nila ako pinigilan nang ipinagpatuloy ko ang pagkain ng saging. Sarap na sarap akong kumakain habang nakikipagkwentuhan sa kanila. 'Yong dalawang bodyguard, panay ang pagbibiro kaya tawa kami ng tawa. Moments later, we heard Nanay Marga's voice.
"Dito naman ang tambayan at minsan kainan naming mga tao dito sa bahay."
Nakatingin ang lahat sa likurang bahagi ko kung saan nagmumula ang boses ni Nay Marga. Kumunot naman ang noo ko dahil parang nakakita sila ng multo lalo na ang tatlong babae. Nakaawang pa ang mga labi nila.
"Yuki, bakit nandito ka?" Tanong ni Nanay Marga sa akin. Marahil napansin niya ako.
"Bakit po Nay? bawal na po ba ak---" Napahinto ako sa pagsasalita nang paglingon ko, nakita ko ang kasama niya dahilan ng biglaang pagkakatulala ko.
Oh My---
Siya na ba? Siya na ba ang sinasabi nilang almost perfect na lalaki?
Napatitig ako rito. Gosh! Ang gwapo niya. The eyes, the nose, the lips, were prefecly made! Mataas din siya at base sa tindig ng pangangatawan niya, I bet he has a freaking hot body. Grabe! Mukhang siya na nga!
I feel like I'm drooling. Ganoon ka-oa. Ang gwapo kasi talaga niya.
"Siya si Yuki, isa sa mga anak ng sir at ma'am mo." Parang wala akong naintindihan sa mga sinasabi ni Nay Marga. Nakatulala lang kasi ako sa lalaking kasama niya.
"Yuki, anong nangyari sayo anak?" Nabalik lang ako sa ulirat nang ikinaway-kaway ni Nanay Marga ang kamay niya sa harap ng mukha ko.
"Gustong makipagkamay sayo ni Rio."
So Rio pala ang pangalan niya? Gee! It suits him. Ang hot ng pangalan niya, katulad niya.
Nilahad ni Rio ang kamay niya sa akin pero tiningnan ko lang ito. Pakiramdam ko kasi kapag hinawakan ko ang kamay niya ay baka bigla na lang akong mag-collapse rito. Ganyan talaga ako ka-oa ngayon. Promise.
Marahil nanpansin niyang parang ayaw kong makipagkamay sa kanya kaya binawi niya ang kanya pero mabilis ko iyong kinuha at nakipagkamay.
Oh my! Para akong nakuryente. Pero ang sarap sa pakiramdam ng kamay niya tapos malaki pa.
"A-ko nga pala si Yuki. Nice to meet you, R-Rio." Nauutal at kinakabahang pagpapakilala ko sa kanya.
"Nice meeting you rin, Sir." Oh gosh! Pati ang boses. Sexy!
"Ahm Sir, ang kamay ko po."
Napatingin ako sa magkahawak naming kamay. Binatawan ko agad ito at napatungo. Ang pula na siguro ng pisngi ko ngayon.
Nakakahiya.
Nakarinig naman ako ng mahihinang hagikhik at bulungan mula sa mga kasama ko. Marahil pinag-uusapan nila ako.
Bago pa man ako makagawa ng isa pang kahihiyan sa harapan nila, mabilis ko ng nilisan ang lugar at umalis ng walang paalam. Bahala na sila kung ano ang isipin nila basta't kailangan kong makaalis. Parang hindi ko kayang manatili roon. Lakad-akbong tinungo ko ang aking kwarto.
Napasandig ako sa likod ng pinto at napahawak sa aking dibdib. The beat of my heart becomes fast, creating small sounds that is already audible in my ears.
Ngayon ko lang naramdaman ang ganito. Kinakabahan naman ako pero iba ang klase ng kaba na naramdaman ko nang makita ko si Rio.
Ano ito?
***