When is the last time we talked? October? Time flies, December na ngayon at naglilinis kami lahat sa field para gaganapin na party sa buong school. Uunahin namin i-celebrate ang christmas party sa room bago itong christmas party para sa buong school.
Pagkatapos maglinis ay dumiretso na kami sa room para sa plano sa christmas party namin. Ayon napagplanuhan nila na ilagay sa maliit na piraso sa papel at ma-lagay ng codename roon at wishlist para thrilling daw pagdating sa christmas party, hindi na ako nagreklamo at pera ang nilagay ko sa wishlist at pangalan ko ang nilagay ko sa codename ko.
Maya-maya ay ang nakuha ko na codename ay ‘black night’, ang wishlist niya na sinulat dito ay ‘kahit ano nalang’. I smirked with the thought, baka regaluhan ko ’to ng bato. . .
“Eros! Ang killjoy mo! Bakit name mo nilagay dito? At anong pera. . . Marami kayong pera ah?” usal ni Mary Ann at pinakita niya sa akin ang papel ko.
“Ikaw ’yong killjoy dito, edi alam ko na kung sino ang naka-kuha sa akin?” nagtawanan agad sila. “Kahit ano nalang i-regalo sa akin, tumatanggap naman ako kahit ano. . . basta h’wag lang bato.” nagtawanan agad sila ulit.
While preparing for the school christmas party, nag prepare rin kami sa intermission number naming mga fourth year grade. I don’t want to participate on this — I don’t know how to dance, hell, I would die if ever i would go to heaven and they want me to dance in order to enter the gates.
Napasingkit mga mata ko habang tinignan ang video na hanggang ngayon ay hindi ko pa rin maintindihan. They dance so crazy! Mabilis naman silang nag turo kaya medyo na gets ko ang mga steps pero kung may exit door lang talaga dito ay kanina pa ako tumakbo.
“Kailan ka bibili ng gift?” tanong ni Frenz sa akin habang nag-punas siya ng pawis niya.
Nagkibit-balikat ako. Ano ba ireregalo ko nito? Hindi ko nga alam kung lalaki ito o ano. I just nod boredly, masaya naman binalita ni Frenz sa mga girls na pupunta ako kaya sa huli ay marami kaming pumunta sa bilihan. Andaming mga tao ngayon lalo na dahil pasko at medyo bagsak presyo pa dahil medyo malayo pa ang pasko.
“Teddy bear nalang kaya? Sabi mo hindi mo alam kung babae ’yan o hindi.” suhestiyon ni Maureen. Pasekreto ko agad na sinilip ’yong wishlist na nakuha ko, wala talaga siyang linagay ro’n pero base sa codename niya — siguro ay lalaki siya.
“Lalaki siguro,” I said getting bored and tired at the same time. “Sapatos nalang.”
Nakuha ko agad ang atensyon nila dahil sa sinabi ko at malakas silang tumawa. “Three hundred lang ’yong maximum sa gift natin ah? May three hundred ba na sapatos? Ukay-ukay?”
I shrugged my shoulders as my eyes surveyed the area where the nike brand is located. Nakita ko ’yong pink na may halong green — i’m not fond with shoes, kung ano ang binigay sa akin ay susuotin ko naman ’yon kaya hindi ko alam kung ano ang tawag nito. Nakuha ’yon ng atensyon ko kaya ’yon ang pinakuha ko para kunin na.
“Five thousands, sir.” sagot naman ng sales lady.
Rinig ko ang malakas na ubo ng mga kaklase ko dahil siguro sobrang laki na sakanila ’yon. Napalingon ako sakanila at nakita ko silang umiling dahil sobrang mahal daw. Nung tinanong ko ang ibang sapatos ay wala namang pagka-iba kaya kinuha ko na ’yon na walang pag-alinlangan.
They just quite when we successfully went out to the brand. Rinig ko ang mabigat na buntong hininga ni Frenz. “Feeling ko mapepressure si Mary Ann pag sinabi ko sakanya kung ano ang regalo mo sa nakuha mo.” mahina silang tumawa.
“Iba talaga pag mayaman e. . . Siguro ulam niyo ang pera. . .” someone said jokingly.
I know that it’s only a joke pero I felt uncomfortable with the topic. We’re not rich pero may kaya kami. If we’re rich enough we won’t be struggling right now in our company — siguro ay hindi na mahihirapan si Kuya na tahakin ang hindi niya gusto na programa. I mean, wala kami sa level na grabeng yaman na, may pera lang kami na saktong matustusan ang pag-aaral namin at may makakain araw-araw.
Pagkatapos no’n ay nagpasunod agad ako sa driver namin, sakto na pagka-uwi ko sa bahay ay nakatulog agad ako dahil sa pagod. Nagising ako sa madaling araw at napasilip sa cellphone ko nung tumunog ito.
Eni_pascual posted a picture.
She just smiling in the picture with an attached song. Nakatitig lang ako ro’n habang naka play sa background ang Santa Tell Me by Ariana Grande.
I scrolled down in her comment section boredly and stucked with that one comment.
Belly0123: @Rouis00 punyeta roylan gumising ka *-*
Naningkit mga mata ko. What? Are they together na? Wala akong nabalitaan ah. . . Mas lalo akong nakuryoso hanggang sa umabot na ako sa mismong account ni Roylan. May isang post siya ro’n na nasa library siya at mukhang stolen shot pa ’yon.
“Dumbass. . .” I said out of nowhere. Aalis na sana ako sa application no’ng aksidente kong napindot ang heart sa post niya. And that post was months ago! Goddamn it.
Napasabunot ako sa buhok ko at blinock nalang siya para walang problema, at minamabuti ko na dinelete ko na ’yong application na ’yon para hindi ko na ma-open at maalala ’yong nakakahiyang ginawa ko.
Everything went smoothly. Nakalimutan ko naman ’yong nakakahiyang ginawa ko at ngayon ay nakahalubilo na ako sa mga kaklase ko habang dala-dala ang mga regalo namin. Our plan for the party works, mabuti at tama rin ang mga naka-assign na pagkain na dinala nila. Kahit ang pa-games ay sakto rin sa plano — pero boring nga lang. I didn’t participate any games during the party.
When it’s time for the ‘manita-manito’, tumayo na ako para sabihin sinong nakuha ko since everyone here hide their identity with their codenames kaya kailangan i-aanounce sa gitna para malaman nila.
“Blacknight. . .” naghiyawan agad sila at nagtitinginan kung sinong tatayo kung kanino man ang codename na ’yon. I saw how Roylan immediately stood up shyly, everyone clapped their hands and even called Enitha to tease him. I blinked twice as I reach my gift to him.
Sayang, mas mabuti kung bato nalang ’yong ni-regalo ko.
Ramdam ko agad na nawalan ako ng gana makihalubilo na, parang na-drain bigla ang social battery ko kahit wala naman akong masyadong ginawa. My eyes immediately went to Enitha who’s silently sitting at the side waiting for her turn to speak in front.
She’s wearing a pink dress. Parang pang korean ang dress na may strawberries design at may malaking boots siya na puti. I heard earlier that she’s pulling off a barbie theme style. Wala namang dress code na nabanggit sa plano namin, kaya ayon iba-iba na damit ng mga tao dito. Someone even wore an olaf suit, feeling ko nga ma-featured siya sa school at baka ma-lagay sa year book dahil epic na epic ang suot niya. I’m just wearing a simple blue polo shirt, naghihinayang nga ako, I wanted to wore pink earlier when mommy told me that Enitha wore pink pero hindi ko na lang ’yon ginawa dahil baka mag-assume siya na ginagaya ko siya?
I immediately stood up and get some drinks when I accidentally saw Roylan outside holding my gift. I scoffed, I bet he can buy that, why he’s so fascinated as if he didn’t experienced recieving that kind of gift on his entire life. Tinignan ko pa siya hanggang sa sinukat na niya ’yon at tinignan ng maagi. Napakunot lang ang noo ko, gaano ba kaganda ang regalo ko. . . parang sapatos lang? I shrugged my head.
Hindi ko na ’yon masyadong iniisip, maybe he didn’t expect to receive those kind of gift. Baka nga akala niya mareregalohan siya ng bato, kahit ano ba naman ang sinulat sa wishlist.
After the hell ass party, nagsimula na kami maglinis dahil bukas ng umaga ang party para sa buong school. And as expected, Enitha didn’t bother talk to me, hindi na rin ako nag abala na makipag-usap sakanya siguro siya na itong galit sa akin.
“Eros! Groupie muna tayo!” aya ng mga classmate ko. I immediately sighed, ayokong maging KJ kaya lumapit ako sakanila at biglang nagulat nung nakita na nasa tabi ko si Enitha while Roylan is in the other side. In fairness, hindi sila magkatabi ngayon. Pinataas ko ang kamay ko para mag peace sign kaya nabangga ko ang balikat ni Enitha agad siyang napaangat sa akin para tignan ako — hindi ko nga lang alam kung masamang tingin ba ’yon o hindi.
“Sa harap sila Enitha at Roylan dahil sila ang highlight sa party natin,” sigaw ni Mia na parte sa circles nila Enitha. That caught me off guard at napalingon kay Mia na ngayon ay tinutulak na si Roylan sa gitna while they kept teasing Enitha. Parang na out of place ako ro’n at kulang nalang sa inis ay kunin ko ang camera at ako na mag picture.
“H’wag na uy parang ayaw ’ata ni Roylan. . .” pakipot na sabi ni bruha.
I chuckled lightly. What the fuck. She don’t act like this towards me! The hell. . .
Mabilis kong tinaas ang kamay ko para kunwari at mabangga ko ang balikat ni Enitha, sa pagkakataon na ’yon ay linakasan ko na para malaman niya na naiinis ako. Kita ko ang pagtaas ng kilay at tumingin na sa akin, dali-dali naman akong umiwas ng tingin at kunwari hindi ko sinadya ’yon.
“What?” she raised her brows.
“What?” I said too, ginaya ko ang pagtaas ng kilay niya.
She immediately hissed and went in front. Nakipag-picture agad siya kay Roylan habang kami itong background, ang ganda lang. Pagkatapos no’n ay dali-dali siyang umalis doon at hindi man nag abala na mag-paalam sa akin, ’kala mo naman inano ko, parang konting bangga lang?
Pero bakit naman ’yon mag papaalam sa akin? Hindi tayo friends sakanya, Eros.
Umuwi nalang ako sa bahay pagkatapos namin mag linis at naghanap agad ako para suotin para sa party. Mafia theme ang napag-isipan sa mga councils, kaya heto ako ngayon at naka-itim lahat, I pulled off a black shades para ma-bagay sa suot ko.
“Anak, bakit hindi na kayo nagsasabay ni Enitha?” mommy asked.
Napatikom agad ako sa bibig ko na kanina pa ngiti nang ngiti na tumingin sa salamin. “Bakit naman kami magsasabay. . .” hindi kami friends.
“Lagi naman kayo nagsasabay dati, ah? Nag-away ba kayo?” Umiling agad ako sa tanong niya. Hindi naman siya nagtanong ulit kaya napanatag ako, hindi ko pa kayang maka-rinig ng sermon dahil lang inaway ko ’yong paboritong anak-anakan niya!
“Niyaya ko si Enitha para kumain no’ng sabado, tumanggi siya. . . kakaiba lang. . .”
I sighed and gave mommy a smile, “Busy siguro, mommy.” I shrugged my shoulders so that she won’t suspect that Enitha and i having a petty fight.
Kinabukasan ay binilisan ko na ang kilos ko at pumunta agad sa school para sa party. The whole venue have a cool vibes, bagay na bagay talaga sa mafia theme namin, I would give a ten over ten sa mga councils for their successful event. Habang papasok ako ay nahagip ko si Enitha na napatingin sa akin, she immediately diverted her gaze when our eyes met.
I scoffed. Miss mo ’ko?
Hinintay ko siyang lumapit sa akin hanggang sa nag-simula na ang party. Hindi siya lumapit sa akin kahit naman nasa iisang lugar kami, kahit dalawang metro lang ang layo namin. She’s waiting for me to first move?
I was about to touch her elbows when our section is announced in front — kami na ang susunod na sasayaw. I immediately squinted my nose, i’m already making a move! But then maybe it’s a sign that this is still not a right time to talk to her. . . I saw Roylan, he’s on his way to Enitha — striking a conversation, while I was left there getting frozened.
“Eros! It’s our time to shine na!” one of my classmates mentioned my name which makes me diverted my gaze. Dali-dali agad akong pumunta sa stage para pumunta na sa pwesto namin para sa sayaw.
Hindi na ako lumingon pa sa likuran nung narinig ko na ang sigawan sa entablado, I even saw my teammates who’s already filming me maybe because they thought that it’s my first time participating in a dance performance.
Pagkatapos nung sayaw ay hindi na ako nag dalawang isip na bumaba at nag-humalikipkip sa tabi habang tinatanaw pa rin sila Roylan na kahit sa pagsisimula nang performance hanggang sa natapos ay nag-uusap pa rin sila. Ano ba topic nila at bakit tagal natapos?
I snorted with the thought. Halatang healthy relationship, ah?
My classmates immediately hugged me with the successful performance, they even urged me to take a group picture with them. Naka poker face lang ako ro’n habang naka shades. I even heard my teammates loud growl — that they’re proud of me that i’m already doing the things I don’t like. As if naman, nagsasayaw kaya ako sa performance task sa physical education!
Sa haba-haba nung party ay ni-isang minuto ay hindi nakikipag-usap sa akin si Enitha. I really want to talk to her but she’s always with her friends and with. . . Roylan. Kaya bigo akong naka-uwi na dala-dala pa rin ang plano na makipag-ayos sakanya. That’s already looks like a hell ass week.
I don’t feel the essence of Christmas. Pasko na pasko pero heto ako ngayon sa kwarto at nag-mumukmok. I heard that Enitha spent her Christmas in their province in Mindanao. My mom even asked me if sasama ba raw ako, it’s tempting but I guess Enitha wants her Christmas to be peaceful. Mukha naba akong si grinch? I gave a long sigh as I immediately stood up and went to shower and showed up downstairs to tell my mom that i’m going to have a quick jog.
Mga alas kwatro palang ng umaga habang nilibot ko ang buong subdivision hanggang sa napag-isipan ko na lumabas na para bumili ng kape. Habang papalapit ako sa isang coffee shop ay nanliit agad ang mga mata ko nung nakita ko ang pamilyar na rebolto na nasa harap ng counter. He saw me too that made his eyes widen.
“Pre! It’s nice to see you here. . .” Roylan gave a big smile to me. Ano ’to welcome greetings?
“Yeah, just dropping by. . .”
“Kakatapos mo lang mag jogging?” He asked.
Napaangat ang isang kilay ko. Hindi ba obvious? Pero hindi ko nalang siya sinagot at tinignan nalang ang mga nasa menu at nakapag-order agad. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o hindi — na nakita ko siya dito. Pwede naba highschool mag-tatrabaho sa coffee shop na ganito? Oh, hindi kaya nandaya siya? Mukha pa naman siyang matanda at baka pineke niya ang mga papeles niya para lang maka-trabaho. Akala ko ba mayaman sila, bakit siya nagtatarabaho ngayon? Trip niya lang?
Umiling ako sa mga tanong na nasa isip ko.
“Enjoy, pre!” he said grinning.
I hissed secretly. Pre mo mukha mo.
Hindi naman siya nag abala na hintayin ang sagot ko at bilis na umalis sa table ko para mag entertain ng iba. Tinikman ko agad ang kape nila at mabilis sumang-ayon na masarap nga ’yon. . . kaso nga lang bakit sa lahat ng tao na magtatrabaho dito ’yong pinagselosan ko pa? I shrugged with the thought.
Mabilis ko agad pinalabas ang cellphone ko at nag picture ro’n. Mukhang Instagramable naman ang lugar at tahimik din dahil medyo malayo ito sa highway, makikita mo rin ang dagat sa hindi kalayuan. Pinost ko agad ’yon. With the caption: nakaka miss ka ah?
My post immediately bombarded with likes, most of them are my relatives and friends. Napakamot agad ako sa sintido nung nakita ko comments ng mga relatives ko na sino raw ka date ko. Klarong mag-isa lang ako sa picture. I was about to exit on the application when my classmates comment caught my attention.
Frenzyd0e: ros swimming tayo after christmas
Eni_pascual replied to Frenzyd0e: sama ako pls! I’m going home na after christmas :3
I smirked immediately as I typed my reply.
Errorss replied to Frenzyd0e: Sige Frenz, update me when.