YENİ BİR BÖLÜME HOŞ GELDİNİZ CANLARIM KEYİFLİ OKUMALAR SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM...
Deniz Sonsöz anlatımıyla;
Arkasından sadece bağırmak ile yetindim.
"İlgilendir kardeşim senin hayatın seninle olan her şey beni ilgilendirir"
Kumsalın bu tavırları o kadar hoşuma gidiyordu ki cesareti dik başlılığı herkese racon kesmesi o küçük yaşta güçsüz biri olmayı değil güçlü biri olmayı seçmişti ama canı için endişeleniyordum Aziz için açık hedef olmuştu ben onun için buraya girmiştim ailemi işimi sevdiklerimi bırakıp sadece Kumsal için gelmiştim bu sefer ona kavuşup onu alıp bu ülkeyi terk edecektik ama şimdi o bu işe girerek hem kendini hemde beni tehlikeye atıyordu Aziz her an plan yapıp Kumsala zarar verebilir ve benim engellemem de kolay olmaya bilir.
Atlasın anlatımıyla;
Bugün benim hayatımın en güzel günlerinden biriydi ama Denizin açıklamasından sonra en berbat günüm oldu kafayı yiyecek gibi oluyordum. Kumsalın bir ailesi vardı bir anne bir babası ve bir abisi vardı ama Kumsalın onların varlığından haberi bile yoktu şaka gibiydi. Kumsala anlatmak ile anlatmamak adına o kadar kararsızdım ki nasıl karşısına çıkıp Kumsal senin bir annen baban abin var diyebilirdim ki senin bir ailen var senin akrabaların var ailesi onu terk etmişti o yüzden onlara o kadar öfkeli ki ama aynı zamanda onlara o kadar ihtiyacı var ki her ne kadarda belli etmese de içi içini yiyordu aile görünce bile gözleri doluyordu bir kaç gece anne diye sayıkladığını hatırlıyorum ne yapacaktım ben bir çıkış yolu olması gerekiyor ama ben bulamıyorum ben şimdi Kumsalın yüzüne nasıl bakacağım aramız iyi olmuşken şimdi benden uzaklaşacak ben bunu göze alamazdım.
"Neden ya neden bizde normal aileler gibi mutlu olamıyoruz ya sürekli bir aksilik"
◑◑
Paketten bir sigara çıkardım ucunu tutuşturdum ve derin bir nefes aldım önümde ki adamlara baktım.
"Hızlı kazın lan"
Daha hızlı toprağı kazmaya başladılar.
"Affet ne olur affet biz bir hata yaptık"
"Hata mı lan o köpekler hata diyorlar birde lan siz bir kız çocuğunun çocuk çocuk o daha 15 yaşında lan ona nasıl dokuna bildiniz onun vücuduna nasıl dokundunuz mideniz nasıl aldı lan o bağırışlarına nasıl yüreğiniz dayandı"
"Sarhoştuk"
Sigaramı söndürerek yanına gittim ve dayanamayıp kafayı çaktım sendeleyerek kazdığı çukura düştü.
"Zıkkım içseydiniz lan zıkkım keyfine alıp için daha sonra bir kız çocuğunun hayatını mahvedin psikolojisini bozun sonra sarhoştuk"
"Bir daha olmaz abla affet"
"Geri zekalılar zaten bir daha olmayacak daha doğrusu siz bu dünyada olmayacaksınız ki bir daha aynı şeyi yapın"
Yanımda duran diğer adamı da çukura düşürdüm ardından bacaklarına sıktım ve toprak atmaya başladım 20 dk sonra işim bitmişti bir not bıraktım ve oradan uzaklaştım.
"Dünya iki pislikten daha kurtuldu"
"Alo iyi günler memur bey ben mezarlığın yakınında ki ormanda silah sesleri duydum da merak ettim"
İhbar ettikten sonra o pisliğin telefonunu attım. Eve geçip sıcak bir duş aldım sabah ki olayı düşünmemek adına oyalanmak için bir kitap alıp bahçeye çıktım ama anlamıyordum aklım hayla Atlastaydı neden böyle yapmıştı ki ben mi bilmeyerek bir şey yapmıştım o sırada kapı çaldı hemen gidip baktım. Atlastı aslında kapıyı açmayacaktım ama bana bir açıklama yapmak zorundaydı.
"Ne var niye geldin"
"Kumsal izin ver anlatayım"
"Ne anlatacaksın Atlas ilk önce umut verip daha sonra nasıl beni bıraktığını mı anlatacaksın"
"Kumsal hiç iyi değilim"
Cidden iyi gözükmüyordu ağlamış gibi duruyordu. Kapıdan çekildim içeriye geçti oturdu bende yanına oturdum başını dizlerime koydu bunu beklemiyordum açıkcası.
"Sen iyi misin"
"Değilim hiç iyi değilim"
Gözlerinden yaşlar süzüldü.
"Atlas bir şey mi oldu"
"Kumsal ne olur kalkma izin ver dizlerinde uzanayım"
"Ne olduğunu anlatacak mısın"
"Bugün hiç duymak istemediğim bir şeyi duydum"
"Ne duydun"
"Anlatamam, söyleyemem"
"Atlas meraklandırma beni neydi ki bu seni bu kadar dağıttı"
"Kumsal soru sorma ne olur soru sorma"
İçimin gitmesi normal miydi Atlası böyle gördükçe sanki kalbime binlerce bıçak saplanıyordu peki neydi ki onu bu kadar üzen hırpalayan şey anlatmıyor da.
"Kumsal bir şey sormak istiyorum"
"Sor"
"Bir ailenin olmasını ister miydin"
"Benim ailem var zaten"
"Evet biliyorum ama bir anne bir baba yada bir kardeşinin olmasını ister miydin"
"Nereden çıktı şimdi bu"
"Merak ettim"
"Bazen çok arıyorum istiyorum ama sonra diyorum ki Kumsal seni bırakan bir anne ve baban var seni bunca yıl istemediler seni sormadılar aramadılar merak dahi etmediler sen neden onları arıyorsun neden istiyorsun ki"
"Peki hiç aradın mı yaşayıp yaşamadıklarını hiç mi merak etmedin"
İstemsizce gözlerim doldu.
"Hayır"
"Nasıl merak etmezsin"
"Atlas kapat şu konuyu"
"Kumsal İstersen"
Ayağa kalktım.
"Sakın Atlas sakın o cümleyi tamamlama"
Süzülen göz yaşlarımı sildim.
"Tamam özür dilerim"
"Bu konuyu sakın bir daha açma"
"Tamam bir daha açmam lütfen gel yanıma otur"
Geri yerime oturdum sessizce yanan şömineyi izledik daha sonrası uykunun kollarına bıraktım kendimi.
Atlasın anlatımıyla;
Sanki üstümde tonlarca yük vardı ve ben eziliyordum sanki bütün kemiklerim kırılmış da batıyordu. Kumsala ailesinde bahsetmiştim ve gözleri dolmuştu evet ailesi onun canını yakıyordu her zaman ki yaptığını yapıyordu konuyu kapatıyordu bir şekilde. Çok yara alıyordu hem ruhen hem bedenen normal insan bunlara katlanamazdı ama Kumsal her şeyden başı dik bir şekilde çıkabiliyordu canı çok yanıyor hemde çok ama sesini bile çıkarmıyor korkuyor yine korkuyor güçsüzleşmekten korkuyordu...
Başı omzuma düştü uyumuştu bir insan bu kadar kusursuz olabilir miydi?
Uyurken nasılda sakindi .
Saçlarını elledim, kokladım bir koku insanı bu kadar mı mest ederdi.
Uyurken o masum küçük kız çocuğu Kumsal geliyordu.
Seviyordum galiba hemde deli gibi seviyordum bir yıl önceki duygulardan eser yoktu öfke, kin, nefret gitmişti yerine sevgi ,merhamet gelmişti ve en önemlisi ise kaybetme korkusu Kumsalı bulmuş iken kaybedemezdim tekrar onunla nefes almışken ben onsuz, nefessiz kalamam.
Peki ne yapacaktım ki bencilce mi davranacaktım sırf Kumsala olan aşkım için ondan bu büyük sırrı mı saklayacaktım hayır hayır bu kadar kör olamazdım ama açıklasam anlatsam bu sefer Kumsalın hayatı kayacaktı istemiyordu ki ailesini kabul etmez.
Kumsalın başının altına yastık koydum bahçeye çıktım hemen Denizi aradım beni dinlemek zorundaydı.
"Alo Atlas bir şey mi oldu Kumsala"
"Hayır"
"Bir şey anlatmadın dimi"
"Anlatmadım asla anlatmayacağım seni aramamın nedeni yarın anne ve babanı al defol git buralardan sakın ama sakın Kumsalın karşısına çıkmayın nasıl yıllarca arayıp sormayıp merak etmediyseniz bundan sonrada öyle yapın nasıl o kızın hastalıkta yada kötü bir anında yanında olmadıysanız yine öyle yapın Kumsalsız nasıl yıllarca yaşadıysanız aynı şeyi yapın asla izin vermem Kumsala her şeyi anlatmana tam toparlamış iken bir daha dağıtmanıza izin vermem anladın mı beni Deniz Sonsöz"
Eveeet bir bölümün daha sonuna geldik umarım beğenmişsinizdir. Yorumlarınızı bekliyorum aynı zamanda desteklerinizide. Hepinizi çok seviyorum 💖✨
Arkadaşlar ınstagram hesabımı takip etmeyi unutmayın oraya gelip sohbet edebiliriz:)