Ειμαι σπιτι του Αχιλλέα. Ήταν πολύ γλυκός και ευγενικός το πρωί που ξύπνησα, βασικα δεν είναι πρωί 2 το μεσημέρι. Αυτή την στιγμή ειμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι του βλέποντας τις φωτογραφίες και τα βίντεο που έβγαλα στο πάρτι εχθές με τα παιδια. Οσο σκρολαρα, βρηκα μια που μου κίνησε το ενδιαφέρον. Δεν πρόλαβα να την επεξεργαστώ γιατι μπήκε μέσα ο Αχιλλέας μαζι με τους καφέδες που υποσχέθηκε οτι θα παραγγείλει.
Σαφώς και χτύπησε την πορτα πριν περάσει μέσα. Μπήκε μέσα και με χαιρέτησε. Τα πράσινα του μάτια είχαν γίνει πιο λαμπερά λόγο της αντανάκλασης του ηλίου. Τα fluffy καστανόξανθα μαλλιά του είχαν μπερδευτεί από τον ύπνο ενώ στο πρόσωπο τουείχε σχηματιστεί ένα χαμόγελο. Είχε σταθεί στην ξύλινη κάστα της πόρτας. Χωρίς μπλούζα και ειχα θέα το καλογυμνασμένο του κορμί και του κυλιακους του. Τον χάζευα οσο έφτιαχνε τα μαλλια του. Ενώ αυτός με γλυκοκοίταζε οσο έπαιζα με τις τούφες τον μαλλιών μου. Δεν μπορώ να το αρνηθώ αυτό σε καμία περίπτωση αλλα μου αρέσει η γλυκιά πλευρά του. Να με προσέχει, να μου φτιάχνει πρωινό. Να μου μιλάει ευγενικά.
Ύστερα πέρασε μέσα και κάθησε στην πλευρά του κρεβατιού του και μου πρόσφερε τον καφέ που κρατούσε στο αριστερό του χέρι. Κοιτούσα αφωσιονενα όλες του της κινήσεις. Του χαμογέλασα και βουλευτικά καλύτερα στο κρεβάτι του και ήπια την πρώτη γουλιά από τον καφέ μου. Παραξενεύτηκα από ήξερε ακριβός τον καφέ μου αρέσει. Μετα την πρώτη γουλιά άφησα τον καφέ στο άσπρο ξύλινο κομοδίνο. Τον κοίταξα γρήγορα και γύρισα το κεφάλι μου ευθεία.
Βολεύτηκε και αυτός καλύτερα στο ακριβό διπλό κρεβάτι του και ξάπλωσε παίζοντας με το κινητό του. Η χτεσινή ζάλη δεν είχε φύγει ακόμα.
...
Ειμαστε ένα τέταρτο δίπλα δίπλα πίνοντας τον καφέ μας και χαζεύοντας στο κινητό. Δεν ηθελα ακόμα να δω να την φωτογραφία. Αν και ακόμα με είχε φάει η περιέργεια να δω επιτέλους τι ήταν.
Γύρισα να δω τι κάνει ο Αχιλλεας και τον έπιασα να με κοιτάει με ένα χαζοχαρούμενο χαμόγελο σχηματισμένο στο πρόσωπο του. Χαμογέλασα και εγώ αυθόρμητα και πήρα το θάρρος να μιλήσω.
Αφροδίτη: Τιιι; Ειπα γελώντας κοιτάζοντας τον γλυκά.
Αχιλλεας: Τίποτα. Απλά σε κοιταζω.
Αφροδίτη: οκει.. Τι θα κάνουμε τώρα είναι 3 παρά 15. Είπα κοιτάζοντας την οθόνη του κινητού μου και τεντοθικα προς την πλευρά του.
Αχιλλεας: Ξέρω εγώ; Εσυ τι προτείνεις. Και γύρισε το σώμα του προς την πλευρά μου.
Αφροδίτη: Πτι θες εσυ δεν εχω θέμα.
Αχιλλεας: Οτι οτι οτι θέλω; Εισαι σίγουρη;
Αφροδίτη: Ναι ρε Αχιλλέα είπαμε. Σταματά να ρωτάς.
Αχιλλέας: Καλααα. Είπε γελώντας και άφησε το κινητό του στο άσπρο ξύλινο κομοδίνο του που ήταν ίδιο με αυτό στην δίκη μου πλευρά.
Με κοιταξε στα μάτια και χαμογέλασε. Εγώ είτε κοιτούσα τους καλοσχηματισμενους κοιλιακούς του είτε τα υπέροχα πράσινα μάτια.
Σε κλάσματα δευτερολέπτου βρέθηκε από πάνω μου χαϊδεύοντας τα μάγουλα μου κοιτώντας με στα μέλι μου ματια. Τα ματια μου έπεσαν πάνω στα δικά του πράσινα μαγευτικά ματια. Μείναμε εκεί να κοιταζόμαστε. Όσφρησα το μεθυστικό άρωμα του, δεν το χορτενα. Κοίταξα τους καλοσχηματισμενους κοιλιακούς του έναν προς έναν, τα μάτια μου έπεσαν ακόμη μοα φορά πάνω στα δικά του πράσινα μάτια. Κόλλησε τα χείλη του πάνω στα δικά μου και βρεθήκαμε να φιλιόμαστε. Έπιασα τους κοιλιακούς του και άρχισα να τους χαϊδεύω. Ούτε Γιώργος με ένοιαζε τώρα ούτε κανείς. Μόνο η στιγμή αυτή. Εμείς. Εγώ και ο Αχιλλέας. Ξαφνικά ακουστικε το κουδούνι να κάνει σαν λυσασμενο. Κάποιος το βαρούσε λες ξαι ήταν μαξιλάρι. Απομακρύνθηκε από τα χείλη μου και ξάπλωσε δίπλα μου.
Αφροδίτη: Αχιλλέα δεν θα πας να ανοίξεις. Είπα ανασαίνοντας βαριά. Νομίζω εχω τύψεις.
Αχιλλεας: Ναι έχεις δικιο παω. Ξεροκατάπιε έβαλε ένα φούτερ που είχε πάνω σε μια καρέκλα και κατέβηκε τα σκαλιά για να ανοίξει.
Σκέφτομαι όση ώρα είναι κατω ο Αχιλλέας το τι έκανα. Τι με επιασε εμενα και τι εκείνον στα ξαφνικά. Οσο περνάει η ώρα τόσο μεγαλύτερες τύψεις εχω. Οι σχέση μου με τον Γιώργο είναι πολύ ψυχρή. Δεν βρισκόμαστε σχεδόν ποτέ. Νομίζω πως πρέπει να κανω κάποια συζήτηση μαζι του κάποια στιγμή. Ναι το παραδέχομαι, τον απάτησα, αλλα θα τον χωρίσω σύντομα, δεν είναι σωστό να τον κοροϊδεύω, πάντως με τον Αχιλλέα δεν πρόκριτε να κανω κατι άλλο. Τέλος. Τελείωσαν οι αδυναμίες μου. Θα ξεκαθαριστώ και μαζι του, ξεχωριστά.
Άκουγα συζητήσεις του Αχιλλέα και ακόμα κάποιου. Αμάν λες να ήρθε η μάνα του. Αχουυυ τι θα κανω! Έπιασα αμέσως το κινητό μου από το άσπρο ξύλινο κομοδίνο και μπήκα στην συνομιλία με την Νικολ που μου είχε στείλει πολλαπλά μηνύματα αλλα δεν γινόταν να τα ανοίξω εκείνη την στιγμή. Ήμουν απασχολημένη. ΓκουχουΓκουχου
_.papageorgopoulou
Nikol💋
2:38 Το έκανα με τον Δημήτρη.
Ρε πονάει η κοιλιά μου γαμω.
Επίσης δεν έβαλε προφυλάξεις
τι θα κανω γαμω.
Απαντά ρε.
Ρεεε εισαι ενεργή μην με
σνομπαρεις. Γαμω Αφρο.
2:53 Μλκ έλα ένταξη Αφρο
Σταματά τώρα τις μλκιες
2:55 Ελα νταξι αφρο χεσε μας
Μπουλο
Afroditi🫀
Μαλακα Νικολ πάσχεις;
Νικολ💋
Εγώ μια χαρά ειμαι. Εσυ δεν εισαι
Με σνομπάρεις πόση ώρα κ εγώ δε
ξέρω καν τι να κανω.
Afroditi🫀
Οπα οπα. Μια χαρά ειμαι και δεν
σνομπαρω επιτιδες. Εχω δουλειά
τώρα θα στα πω άλλη στιγμή. Σχτκ με
αυτό που μου είπες πάνε αγόρασε αντισύλλη-
πτηκα. Ταλεμε
Βγήκα από την συνομιλία και εκλεισα το κινητο. Πραγματικά δεν ντραιπομαι που θα το πω, τώρα εχω με μεγαλύτερα ζητήματα να κανω. Δεν μπορώ να ασχοληθώ με τις μαλακιες που κάνει η Νικολ. Άλλωστε έχει κι άλλες φίλες που μπορεί να ρωτήσει. Τέλος πάντων. Ακούω πόση ώρα συνομιλίες από κατω, με έχει φάει η περιέργεια. Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να κατέβω κατω και να μπλεχτώ γιατι ποιος με ξεπλένει μετα. Αλλα έχει αργήσει 10 λεπτά να ερθει.
Άρχιζω και λιγουρεύομαι σούσι. Ποσό καιρό εχω να φάω σούσι γαμωτο. Α ναι από εχθές. Ναι αλλα θέλω να φάω και σήμερα. Και γιατι οχι; Θέλω ένα σούσι έτσι μεγάλο ωραίο με το χαβιάρι από πάνω.
Δεν γαμιεται θα κατέβω κατω να δω τι σκατα γίνεται και να πω στον Αχιλλέα να παραγγείλουμε τίποτα. Οι γονείς μου περίεργο που δεν έχουν τηλεφωνήσει ακόμα για το που ειμαι και το τι κανω. Μπας και έπαθαν καρδιακή προσβολή που δεν με είδαν και έμειναν; Πριν κατέβω ομως θα κανω ένα τηλεφωνακι στην Εύα να δω τι κλίμα επικρατεί σπιτι.
...
Μου είπε πως αυτή δεν είχε μεθύσει οσο εγώ και ο Άρης. Και μιας που ήταν η πιο νυμφαλια πήγε σπιτι τον Άρη και επειδή εγώ δεν ήμουν σε φάση να κυκλοφορίσω αποφασησαν μαζι με τον Αχιλλέα να κοιμηθώ εδώ. Δεν είχαν και άδικο, τι; Θα περπατούσα σαν την κακομοίρα παραπατοντας και τραγουδώντας στην μέση του δρόμου. Δεκαπέντε λεπτών έως ότου φτάσουμε σπιτι.
Οι συνομιλίες έχουν σταματήσει να ακούγονται και τώρα απλά μιλάω με την Εύα. Μολις κλεινω το τηλεφωνο με την αδελφή μου χτυπάει η ξύλινη πορτα του δωματίου του Αχιλλέα. Μπήκε μέσα ο Αχιλλέας και φαινόταν προβληματισμένος
Αφροδίτη: Τι έχεις ρε Αχιλλέα; Έγινε κάτι;
Αχιλλέας: Έκανα μαλακια αυτό που έγινε ήταν λάθος.
Αφροδίτη: Για το ίδιο πράγμα ηθελα να σου μιλήσω. Κοιτά θέλω να ξεχαστεί. Δεν θέλω καν να σχολιαστεί αυτό που έγινε. Τα εχω με τον Γιώργο και δεν μπορώ να ζω με τύψεις πάνω από το κεφάλι μ
Αχιλλέας: οχι Αφροδίτη δεν κατάλαβες. Φύγε από το σπιτι. Δεν γίνεται αυτό άλλο. Απλά φυγε. Αφροδιτη.
Είπε σηκώνοντας τον τόνο της φωνής του. Με τι τον επιασε στα ξαφνικά γαμω. Κοίταξα θυμωμένα, σηκώθηκα έβαλα τα παπούτσια που μου έφερε η αδελφή μου ενώ τα τακούνια και το φόρεμα τα έπιασα στο χερι. Αυτός κοιτούσε αλλου νευριασμένος οσο εγώ μάζευα. Δεν αποχαιρέτησα καν κατέβηκα τα σκαλιά και βγήκα χωρίς να βγάλω άχνα...
ΓΕΙΑΑΑ🤩
Ευχαριστώ παραπαραπαραπαρα παρά πολύ για τα votes εσείς που βάζετε στο library την ιστορία μου και τα λοιπa🩷💜😍
Αν μπορείτε ομως πατήστε ⭐️
Ουαου 3ο κεφάλαιο σε 3 μέρες! Μου αξηζουν πραγματικά μπράβο😂😭
Επίσης ο τίτλος δεν μου πολύ αρέσει με την ιστορία όποτε όλα τα δεδομένα τις ιστορίας θα αλλάξουν και μετα θα πνε όπως το σχεδίασα. Πρέπει να φτιάξω το content να τεριαζει με τον τίτλο.🫠🫠