ထိုက်ယန်ရှန့်- " မင်း...မင်းဘာလုပ်လိုက်တာလဲ...ငါလူကိုထိရဲတယ်ပေါ့လေ...ဟုတ်လား "
အခန်းထဲရှိ အသံမှာပို၍ပင်တိတ်ဆိတ်သွားသည်။ လေထုဟာလည်း သိသိသာသာပင် အေးစက်လာသည်။ အခန်းထဲရှိလူတွေရဲ့ မျက်လုံးတွေဟာ ယန်ရှန့်ဆီကိုပင်ရောက်သွားရသည်။ ထိုသူတွေက ကြောက်ရွံစွာပင် ယန်ရှန့်ကိုကြည့်နေလေသည်။
Host-" ရှန့်....ရပြီလေ....လွှတ်လိုက်တော့....သွဲ့ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး "
ယန်ရှန့်က ဇာတ်လိုက်မလည်ပင်းကို ညှစ်ထားပြီး ဇာတ်လိုက်မကတော့ ချွေးစေးတွေထွက်ပြီး ကြောက်ရွံနေပုံကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ယန်ရှန့်ကို တားလိုက်သည်။သွဲ့ဟန် ယန်ရှန့်ရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာရက်စက်ခက်ထန်မှုတွေနဲ့ လူသတ်ငွေ့တစ်ချို့ကိုထုတ်လွှင့်လို့နေသည်မို့ လန့်သွားရသည်။ ထိုသူကို ဒီလိုပုံစံနဲ့ တစ်ခါမှမမြင်ဖူးပေ ။ ပထမကမ္ဘာမှာရော အခုရော ထိုလူဟာ အေးအေးနေတတ်တဲ့လူဖြစ်ပြီး သနားကြင်နာတတ်တဲ့ လူအဖြစ်ပဲ သွဲ့ဟန်မြင်ဖူးသည်။ သူ့အတွက်ကြောင့် ဆိုတာသိတော့ သွဲ့ဟန်ပျော်ရပေမယ့် ထိုလူကို ဒီလိုပုံစံမျိုးနဲ့တော့မမြင်ချင်ပေ။
ထိုက်ယန်ရှန့်-" မင်းနောက်တစ်ခါ....ငါ့မျက်စိရှေ့မှာမတွေ့မိစေနဲ့ "
ယန်ရှန့် သွဲ့သွဲ့ရဲ့ စကားကြောင့်စိတ်လျော့လိုက်ပြီး လန်ရှီးအာကိုလွှတ်ပေးလိုက်သည်။
လန်ရှီးအာ-" အ....ဘာဖြစ်လို့လဲ...အကိုယန်ရှန့်က...ရှီးအာကိုမချစ်ဘူးလားဟင်....ဒါဆိုဘာလို့ညကရှီးအာနဲ့အတူတူအိပ်သေးလဲ....ရှီးအာကဆင်းရဲလို့လားဟင်...ရှီးအာအကိုယန်ရှန့်ကိုတောင်းပန်ပါတယ်....အကိုသာရှီးအာကိုလက်မထပ်ရင်....ရှီးအာအရှက်ကွဲရတော့မှာ....အကိုယန်ရှန့်ကျေးဇူးပြုပြိိီး....ရှီးအာကိုလက်ထပ်ပါနော် "
ရှီးအာ ငိုတော့မယ့်မျက်နှာလေးနဲ့အကိုယန်ရှန့်ကို တောင်းပန်လိုက်သည်။ သူမအကိုယန်ရှန့်ရဲ့ ခုနကပုံစံကိုကြောက်ပေမယ့်လဲ အားတင်းပြီးပြောလိုက်သည်။
" ဘာ...ဘာတွေလဲ...ယန်ရှန့်နဲ့သူမက...မဟုတ်မှလွဲရော....ဖောက်ပြန်နေတာများလား "
" မဖြစ်နိုင်တာ....ယန်ရှန့်ကသွဲ့ဟန်ကို.....အရမ်းချစ်တာလေ....သူမလျှောက်ပြောနေတာပဲနေမှာ "
ဘေးကလူတွေကလည်း တိားတိုးတစ်မျိုး ကျယ်ကျယ်တစ်မျိုးဖြင့် ဝေဖန်နေကြသည်။
ထိုက်ယန်ရှန့်-" သွဲ့သွဲ့....ကိုယ်မဟုတ်ဘူး"
ယန်ရှန့် သွဲ့သွဲ့အထင်လွဲမှာစိုး၍ မြန်မြန်ရှင်းပြလိုက်သည်။
Host-" အင်း....သွဲ့ယုံပါတယ် "
သွဲ့ဟန် စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားသည့်ပုံစံဖြင့်ပြောလိုက်သည်။
ထိုက်ယန်ရှန့်-" မင်းဘာတွေပြောနေတာလဲ....ဘယ်ညကလဲ!!! "
ယန်ရှန့် သွဲ့သွဲ့ရဲ့ စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားသဖြင့် စိတ်ကတော်တော်လေး အခြေအနေမကောင်းတော့ပေ။
လန်ရှီးအာ-" ရှီးအာမွေးနေ့တုန်းကလေ...အကိုနဲ့ရှီးအာဖြစ် "
ရှီးအာ ရှက်ရွံ့နေတဲ့ပုံစံလေးဖြင့်ပြောလိုက်သည်။
ထိုက်ယန်ရှန့်-" မွေးနေ့ည...မင်းတစ်ခုခုမှားနေပြီထင်တယ်....အဲ့နေ့ကငါ..... သွဲ့သွဲ့နဲ့ hotel မှာ.... အတူရှိနေတာလေ....မင်းနဲ့အိပ်တယ်ဟုတ်လား....အဲ့ညက... ငါနဲ့သွဲ့သွဲ့....ဟိုဟာလုပ်ခဲ့တာ...အဲ့နေ့မှာပဲ....သွဲ့သွဲ့က....ငါ့ကိုလက်ထပ်ခွင့်တောင်းခဲ့တာ....... မင်းသိပါတယ်နော် "
ယန်ရှန့် စိတ်မရှည်စွာပြောလိုက်သည်။
Host-" ရှန့်ရှန့်!!!. ...မင်း...တော်တော့ "
သွဲ့ဟန် ထုတ်ဖော်ခံရမယ်လို့မထင်ထားသဖြင့် ရှက်စိတ်ကြောင့် ရှန့်ရှန့်ကိုအော်လိုက်လေသည်။ သူရဲ့မျက်နှာဟာလည်း ပန်းသီးတစ်လုံးလိုပင် ဖြစ်နေလေသည်။
ထိုက်ယန်ရှန့်-" သွဲ့သွဲ့ "
ငါပြောတဲ့အထဲမှာ....ဘာမူမမှန်တာပါလို့လဲ ^^
ယန်ရှန့် သွဲ့သွဲ့ကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း မျက်နှာတွေနီမြန်းနေကြသည်။ တစ်ချို့ကတော့ မျက်လုံးကန်းသွားနိုင်လောက်အောင်ထိ ဘလင်းဘလင်းဖြစ်နေကြသည်။
လန်ရှီးအာ-" မဟုတ်ဘူး!!!!...ဒါဆိုညကဘယ်သူလဲ....ညကအကိုယန်ရှန့်ပဲရှိတာလေ...အကို... "
ရှီးအာ သူမပြောနေတုန်း အသံတစ်ချို့ ကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်လာသည်။ ထိုအသံကကျယ်လွန်းသဖြင့် တစ်ကျောင်းလုံးပင် ကြားရန်လုံလောက်ပေသည်။
"အ...အာ....အ...ကောင်းတယ်....ပြင်းပြင်းလေး....ပိုပြီး.....အ....စဆာင့်ပေး....ကြိုက်တယ်....အား....အင့် "
" အရမ်းကြိုက်တာပဲလား....ဟက်....မင်းကစောက်ရမ်းကောင်းတယ်....မင်းရဲ့စိတ်ဓာတ်ကတော့ပုပ်ပွနေပေမယ့်လည်း "
" အာ....အ...ပိုပြီး...အ...ပိုပြီး....ဒီထက်....အာ...ပိုပြီး...ပေးပါ "
" ကောင်းပြီ....ဟျောင့်.....ငါအလှည့်ရောက်ပြီလား "
" ခနစောင့်ပါကွာ...ငါမပြီးသေးဘူးကွ "
" မင်းမြန်မြန်ပြီးသင့်ပြီ...မဟုတ်ရင်မင်းကိုတက်လုပ်မိတော့မယ် "
" ပြီးပြီဆို...ဒီသေနာကလည်း...ကောင်းကောင်းမ feel ရဘူး... လန်ရှီးအာ....ဟာ့....မင်းကမိုက်တယ် "
" အာ...အ...ကောင်းတယ်...ကောင်းတယ် "
.......
.......
.......
" ဒါဘယ်သူ့အသံလဲ.... "
" သေချာပေါက်လန်ရှီးအာပဲပေါ့....သူ့အသံကြီးကို "
" ဟယ်...စောက်ရှက်မရှိလိုက်တာ....လူဘယ်နှစ်ယောက်နဲ့များ...ဆက်ဆံနေလဲမသိဘူး....တော်တော်ရမက်ကြီးတာဘဲ...အသံမှာတောင်...လူလေးယောက်လားပဲ "
" အရှက်မရှိချက်....သူမက...မိန်းမပျက်ပဲ....ယန်ရှန့်တောင်ကံကောင်းသွားတာ... "
ထိုလူတွေက ရှီးအာကို ရွံ့စရာသတ္တဝါတစ်ကောင်လိုကြည့်နေကြသည်။
လန်ရှီးအာ-" မဟုတ်ဘူး!!!!...အဲ့တာငါမဟုတ်ဘူး!!!! ...နင်တို့....မကြည့်နဲ့...အဲ့လိုမကြည့်နဲ့...အားးးး...မုန်းတယ်.....မုန်းတယ်....လင်းသွဲ့ဟန်...နင်သေပေတော့ "
ရှီးအာ လင်းသွဲ့ဟန်ဆီကို ပြေးဝင်သွားလိုက်သည်။
Host-" အ "
သွဲ့ဟန် သူ့ဆီကို အရှိန်နဲ့ပြေးဝင်လာတဲ့ ဇာတ်လိုက်မကြောင့် ဘေးကိုရှောင်လိုက်ပေမယ့် ကံဆိုးစွာ မမှီလိုက်ပေ။
ထိုက်ယန်ရှန့်-" သွဲ့သွဲ့!!!!....ကိုယ့်ရဲ့သွဲ့သွဲ့!!! ....ဘာမှမဖြစ်ဘူး...ကိုယ်ရှိတယ်....ကိုယ့်ကိုမထားခဲ့ပါနဲ့ "
ယန်ရှန့် သွေးတွေပေနေတဲ့ သွဲ့သွဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားလိုက်သည်။
Host-" ခင်ဗျား.....အွန့်..ကျွန်တော်နောက်....အ....လိုက်ခဲ့မယ်မလား "
ထိုက်ယန်ရှန့်-" ကိုယ်လိုက်ခဲ့ပါ့မယ်....ဒါကြောင့်ကိုယ့်ကိုခွဲမသွားပါနဲ့....သွဲ့သွဲ့ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်...ကိုယ်မင်းကိုအရမ်းချစ်တယ်...မင်းမရှိပဲ...မနေနိုင်ဘူး...သွဲ့သွဲ့...ကျေးဇူးပြုပြီး...မထားခဲ့ပါနဲ့ "
Host-" မငို....ဟာ့....ပါနဲ့....ကျွန်တော်တို့....ဟင်း...နောက်တစ်ကြိမ်......အ.....ပြန်တွေ့နိုင်မှာပါ "
သွဲ့ဟန် မျက်ရည်များကျနေပြီး ဝမ်းပန်းတနည်း ငိုနေတဲ့ ချစ်ရသူရဲ့ မျက်နှာလေးကို ပွတ်သပ်ရင်းပြောလိုက်သည်။
[ host... ကမ္ဘာကထွက်ခွာလိုပါသလား ]
^^ အင်း ^^