Zawgi
ဒီေန့နဲ႔ဆိုခြန္သာဈာန္ကိုအေတြ့မခံတာ တပတ္ရိွသြားပီ။သားသားကလဲ သူ႔အေဖကိုလြမ္းတယ္ထင္ပါရဲ့ မ်က္ႏွာေလးက မရႊင္မလန္းနဲ႔။
"ဟင့္ အီးး ဟီးး"
ခြန္သာမီးဖိုးခန္းထထဲကေန သားသားငိုသံေၾကာင့္အေျပးလာခဲ့သည္။
"အူးဝါး အူဝါး အီးး ဟီးး"
"သား ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဟယ္ ကိုယ္ေတပူက်စ္ေနတာပဲ သားသားရယ္"
"အီးး ဟီးး daddy"
"သားသား ရယ္မ်က္လံုးဖြင့္ပါအံုး ဟင့္ သား"
သားသားကမ်က္လံုးကိုအတင္းစံုမိွတ္ပီးဘယ္လိုမွေခ်ာ့မရေအာင္ေကာ့ေနေအာင္ငိုေနတာေၾကာင့္ခြန္သာပါလိုက္ငိုမိသည္။
"သားသားရယ္ ဟင့္ တိတ္ပါေတာ့ကြာ ပါပါး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ဘူး"
"အဟင့္ အီးး ဟီးး daddy အီးး daddy ဟီးး"
"ေအးသားdaddyကိုပါပါးေခၚေပးပါ့မယ္ ခဏေလးေနာ္"
ခြန္သာစားပြဲေပၚကဖုန္းကို အညမန္ေကာက္ယူပီးမျွပန္သတိရသည္ ငါ့မွာသူ႔ဖုန္းမွမရိွတာ။
ဒါေပမဲ့ ဖုန္းContantထဲဝင္လိုက္ေတာ့
💞ကိုကို💞အဲ့လိုေလးမွတ္ထားသည္။ေသခ်ာတယ္ဒီဖုန္းကဉီးဈာန္ကမ႓ာရဲ့ဖုန္းဆိုတာ
To..To...
"ကိုင္ပါ ျမန္ျမန္ ကိုင္ပါ ဟင့္"
"အူးဝါး Daddy အီးး ဟီးး daddy အဟင့္ အဟင့္ daddy..."
"Hello"
တစ္ဖတ္ကေျဖလာတဲ့အသံေၾကာင့္ ခြန္သာဝမ္းသာသြားရသည္။
"ဟင့္ သားသားေလ ဟင့္ ကိုယ္ေတြအရမ္းပူေနတယ္ အီးး ဟီးး ပီးေတာ့ ခဗ်ားကိုေခၚပီး အရမ္းငိုေနတယ္ ဟင့္ ေခ်ာ့လို႔လဲမရဘူး ဟင့္"
"ကိုယ္အခုလာပီ သားကိုခဏေလးပဲေခ်ာ့ေပးထား"
"ဟင့္ ျမန္ျမန္လာပါေနာ္"
"omm ကိုယ္အခုလာပီ"
ဈာန္အစည္းေဝးလုပ္ပီးရံုးခန္းထဲျပန္လာပီးခဏနားေနတုန္း ဖုန္းကဝင္လာတာေၾကာင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
💞Baby💞တဲ့
Babyကဆက္လာတာေၾကာင့္ အရမ္းေပ်ာ္ပီးဖုန္းကိုင္လိုက္ေတာ့ ဟင့္ကနဲရိႈက္ပီးငိုေနတာေၾကာင့္ စိတ္ပူသြားသည္။သားေနမေကာင္းေတာ့ အရမ္းစိတ္ပူပီး အေပၚကုတ္ကိုအလ်င္အျမန္ယူပီးေျပးလာခဲ့သည္။
ခြန္သာလဲသားကိုေခ်ာ့ရမလား သူ႔ကိုယ္သူပဲေခ်ာ့ရမလားမသိေတာ့။
သားကအရမ္းငိုေနတာ အသံေလးေတြေတာင္ဝင္ေနပီ။အရမ္းငိုတာေၾကာင့္ေရာ အဖ်ားအရိွန္ေၾကာင့္ေရာ တစ္ကိုယ္လံုးကလဲနီရဲေနပီေလ။
"ဟင့္ သားရယ္ ပါပါးေတာင္းပန္ပါတယ္ တိတ္ပါေတာ့ မငိုပါနဲ႔ေတာ့ အီးးဟီးး"
ခြန္သာ သားသားအားၾကည့္ပီး သားသေနရာမွာသူသာျဖစ္လိုက္ပါေတာ့လားလို႔ေတာင္ေတြးေနသည္။
"အူးဝါး daddy အီးး ဟီးး"
"ေအးပါ သားရယ္ ခဏေလးပဲေစာင့္ေပးပါ"
Tin Toung
အေရ႔ွကတံခါးBellသံေၾကာင့္ ခြန္သာ သားသားအာခ်ီပီးတံခါးကိုအျမန္ေျပးဖြင့္ရေတာ့သည္။
"ဟင့္"
"ကိုယ္ေရာက္ပီေလမငိုနဲ႔ေတာ့"
ဈာန္ကခြန္သာရဲ့ပါးႏုႏုေပၚမွာစီးက်ေနတဲ့မ်က္ရည္ေလးေတြကိုသူရဲ့လက္ဝါးနဲ႔အုပ္မိုးပီးသုတ္ေပးလိုက္သည္။
"အီးး ဟီးး daddy"
"Daddy လာပီေလ သားရယ္ မငိုနဲ႔ေတာ့ ကိုယ္ေတြကလဲအရမ္းပူက်စ္ေနတာပဲ"
"ဟင့္ daddy..."
သားသားက သူ႔အေဖကိုေခၚပီး တစ္ကိုယ္လံုးေပ်ာ့ေခြသြားေတာ့သည္။
"ဟင့္ သားသား အီးး ဟီးး သားသားရယ္ ဟင့္ ပါပါး ေတာင္းပန္ပါတယ္ သားသားေလး အီးး ဟီးး"
"ကိုယ္တို႔ေဆးရံုသြားရေအာင္ေနာ္ စိတ္မပူပါနဲ႔"
"ဟင့္"
ဈာန္လဲသားကိုေပြ့ထားပီးေအာက္ကိုအျမန္ေျပးဆင္းေတာ့သည္။အေနာက္ကေနခြန္သာကလဲအေျပးဆင္းလိုက္လာသည္။
ဈာန္ကားဆီေရာက္ေတာ့ lover seat ဖတ္ကတံခါးကိုဖြင့္ပီး ခြန္သာကို ထိုင္ခိုင္းပီး သားကိုေပါင္ေပၚတင္ေပးလိုက္ရင္း တံခါးဖြင့္လိုက္သည္။ဈာန္လဲ driver seatဘက္ကိုအေျပးျပန္လာပီး ကားေပၚတတ္ပီး ကားကိုအရိွန္တင္ပီးေမာင္းေတာ့သည္။ေဆးရံုေမာင္းလာသည့္တစ္ေလ်ွာက္လံုးခြန္သာသားအားေပြ့ဖတ္ပီးငိုေနသည္။
ကားကအရိွန္အရမ္းျပင္တာေၾကာင့္ဘယ္ေလာက္မွမၾကာ ေဆးရံုေရ႔ွေရာက္လာသည္။ဈာန္ကားေပၚကဆင္းပီး ခြန္သာလက္ထဲက သားကိုေပြ့ခ်ီပီး ေဆးရံုထဲအေျပးဝင္သြားသည္။ခြန္သာလဲအေနာက္ကေနအေျပးလိုက္သည္။
ဈာန္ကေဆးရံုကိုေရာက္လာေတာ့ေဆူရံုအုပ္ကအေျပးလာေတာ့သည္။
"ကြၽန္ေတာ့္သားကိုၾကည့္ေပးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ကြၽန္ေတာ္ၾကည့္ေပးပါ့မယါ အေရေပၚခန္းထဲထည့္ရမွာမို႔ ဒီမွာပဲခဏေစာင့္ေပးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ဟင့္ အီးး ဟီးး"
ခြန္သာေစာင့္ေၾကာက္ေလးထိုင္ပီးငိုေတာ့သည္။ဈာန္လဲခြန္သာ့ဆီေျပးပီး အ်ျပးေပြ့ပီး သူ႔ကေဆးရံုကခံုေပၚထိုင္ပီး သူ႔Babyကိုသူ႔ေပါင္ေပၚတင္ပီးေပြဖတ္ထားသည္။
"မငိုပါနဲ႔ေတာ့ကြာ သားက ေကာင္းသြားမွာပါ"
"ဟင့္ ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ သားေလးခံစားေနရတာ ကြၽန္ေတာ္မေကာင္းလို႔ ဟင့္ အီးး ဟီးး"
"မဟုတ္ပါဘူးကြာ Babyက သားအေပၚမွာ ဒီေလာက္ေကာင္းတာ Babyေလာက္ ဂရုစိုက္တဲ့သူရိွပါအံုးမလား"
"ဟင့္"
"မငိုနဲ႔ေတာ့"
ခြန္သာလဲဈာန္ရဲ့ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးထဲမွာမွီရင္းတဟင့္ဟင့္ရိႈက္ေနသည္။ဈာန္ကလဲခြန္သာရဲ့တစ္ကိုယ္လံုးကိုသိမ္းႀကံဳးဖတ္ထားပီးေခ်ာ့ျမဴေပးေနသည္။
ခဏေနေတာ့ေဆးရံုအုပ္ကထြက္လာတာေၾကာင့္ခြန္သာဈာန္ရဲ့ကိုယ္ေပၚကအေျပးဆင္းပီးအက်ိဳးအေၾကာင္းေမးေတာ့သည္။
"ကေလးက ေသြးလြန္တုတ္ေကြးျဖစ္တာပါ အရမ္းငိုထားေတာ့တတ္ပီးေမ့သြားတာပါ အခုေသြးလိုအပ္တယ္ AB+"
"ကြၽန္ေတာ့ေသြးက AB+ပါ"
ဈာန္ကသူ႔ေသြးAB+ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာေတာ့ေဆးရံုအုပ္က
"ဟုတ္ကဲ့ အဲ့ဒါဆို ဆိုေသြးကိုအရင္စစ္ပါရေစ ေသြးသန္႔ရင္ေတာ့ကေလးအတြက္အဆင္ေျပပီ"
"Baby ဒီမွာခဏေလး ေစာင့္ေပးေနာ္ အရမ္းစိတ္မပူနဲ႔"
ဈာန္ခြန္သာရဲ့ပုခံုးေလူကိုကိုင္ပီးႏွစ္သိမ့္ေပးေတာ့ ခြန္သာက ေခါင္းၿငိမ့္ရွာသည္။
ဈာန္ရဲ့ေသြးကိုစစ္လိုက္ေတာ့ ကေလးရဲ့ေသြးနဲ႔တစ္ထပ္တည္းျဖစ္တဲ့အျပင္ ကမ႓ာေလးက ဈာန္ရဲ့သားျဖစ္ေၾကာင္းအေျဖပါထြက္လာခဲ့သည္။သားက သူ႔သားဆိုတာအစထဲက သိေနေပမဲ့ သူ႔သားမဟုတ္ပါဘူးဆိုပီး အတင္းျငင္းေနတဲ့ေပါက္စကို ျပဖို႔ေဆးစာရြက္ကိုယူလာသည္။
"Baby ဒီမွာၾကည့္"
ဈာန္ျပလာတဲ့စာရြက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သားသားနဲ႔ ဉီးဈာန္ကမ႓ာဟာ သားအဖျဖစ္ေၾကာင္းသက္ေသေတြ။
"ေပါက္စ ဘာျငင္းခ်င္ေသးလဲ"
ဈာန္ကေမးေတာ့ ခြန္သာက ေခါင္းေလးကိုေအာက္ငံုထားရင္ ေခါင္းေလးကိုခါျပသည္။
"Hk ကိုယ့္ေယာက္်ားေလးရွက္ေနတာခ်စ္စရာေလး"
"ခဗ်ားေနာ္"
"Hk Baby ကိုယ့္ကိုခ်စ္ေသးလား"
"ဘာေတြလာေမးေနတာလဲ သားကိုစိတ္ပူေနတဲ့ၾကားထဲ"
"ကိုယ္လဲစိတ္ပူတာပဲေလ"
"ဟို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"လိုလို႔လား သားသားကလဲ ကိုယ့္သားပဲေလ ကိုယ္မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုဘယ္ေလာက္စိတ္ပူလဲသိလား"
ခြန္သာသိပါသည္။ဈာန္ရဲ့မ်က္ႏွာမွာသားကိုဘယ္ေလာက္စိတ္ပူေနလဲဆိုတာသူသိပါသည္။။ဒီေန့ဈာန္က ခြန္သာနဲ႔သားအတြက္ တကယ့္အိမ္ေထာင္ဉီးစီးေကာင္းပီသခဲ့သည္။သားကိုလဲမိနစ္မျခားအေအာက္ပို႔ခဲ့တဲ့အျပင္ ခြန္သာ့ရဲ့ေဘးမွာလဲအားေပးႏွစ္သိမ့္ေပးသည္။
ခဏေနေတာ့ ေဆးရံုအုပ္ကထြက္လာသည္။
"ကေလးေလး ကစိုးရိမ္စရာမရိွေတာ့ပါဘူး အခုေတာ့ေဆးအရိွေၾကာင့္အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ VVIPအခန္းကိုေရႊ့ေပးပီးဝင္ၾကည့္လို႔ရပီေနာ္"
"ဟုတ္ေက်းဇူးပါ"
"ဟုတ္ အဲ့ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္ကိုသြားခြင့္ျပဳပါအံုး"
ခဏေနေတာ့ သားသားအားအခန္းထဲေရႊ့ပီးေတာ့ဈာန္နဲ႔ခြန္သာဝင္ၾကည့္ေတာ့သည္။
ခြန္သာ ေဆးပိုက္တန္းလန္းနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့သားငယ္ကိုကိုျမင္ေတာ့မ်က္ရည္က စီးက်လာျပန္သည္။ကုတင္ရိွရာသို႔တစ္လွမ္းခ်င္လွမ္းပီး သားငယ္ရဲ့ေဘးဝင္ပီးနဖူးေလးကိုအသာအယာနမ္းလိုက္သည္။
"ေနာက္တစ္ခါသားရဲ့daddyနဲ႔ေပးမခြဲေတာ့မွာမို႔ ျမန္ျမန္ႏိုးလာပါေတာ့ ပါးကေလးေလရယ္ ဟင့္"
"Babyတကယ္ေျပာတာလား"
"omm ဒါေပမဲ့သားကိုေတြခ်င္ရင္လာေခၚသြားပီးရင္ညျပန္လာပို႔"
"ဟာ Baby ကေရာ"
"ခဗ်ားနဲ႔မေနခ်င္လို႔"
"မရဘူးကြာ သားနဲ႔မင္းကိုကိုယ္စိတ္မခ်ေတာ့ဘူး သားေဆးရံုကဆင္းတာနဲ႔မင္းကိုေရာသားကိုတစ္ခါတည္း အပိုင္သိ္မ္းပစ္မွာ"
"ဘယ္သူကေရာ ခဗ်ား သိမ္းတာလက္ခံလို႔လဲ"
"လက္မခံလဲသိမ္းမွာပဲ Baby မင္းကအရင္ထဲကကိုယ့္အပိုင္ပဲ"
"No No မလိုက္ဘူး"
"Hk Babyေသခ်ာလား မလိုက္ဖူးဆိုတာ"
"ေသခ်ာတာေပါ့"
"အဲ့တာဆိုလဲ ညဘက္သားကိုBabyဆီကလာခိုးပီးျပန္မေပးေတာ့ဘူးေလ ဘယ္လိုလဲ"
"ခဗ်ားေနာ္"
"ႁပြတ္စ္"
"ခဗ်ားဘာလုပ္တာလဲ ေဆးရံုခန္းထဲမွာ"
"ကိုယ္က Babyထက္ဆယ္ႏွစ္ေတာင္ႀကီးတာေနာ္"
"အဲ့တာဘာျဖစ္လဲ"
"ကိုကို လို႔ေခၚ မေခၚရင္ ကိုယ္ကဘယ္သူ႔ေရ႔ွမွေရွာင္မွာမဟုတ္ဘူးေနာ္"
ခြန္သာသိပါသည္။ဒီတစ္ဇြတ္ထိုးလူႀကီးကို မေခၚုပန္ရင္လဲေဆးရံုခန္းထဲမွာတင္တစ္ပြဲႏႊဲရလိမ့္မည္။
"ႁပြတ္စ္ ႁပြတ္စ္ ႁပြတ္စ္"
ခြန္သာအေတြးလြန္ေနတုန္း ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ခြန္သာကို ခါးကိုင္းပီးတစ္ႁပြတ္ႁပြတ္ နမ္းေနတဲ့ဈာန္ရယ္ပါ။
"အြတ္ လြတ္ အု အံုး"
"ႁပြတ္စ္ Baby မွမေခၚေသးတာ ႁပြတ္စ္ အဲ့ေတာ့ ဒီမွာပဲ"
ဈာန္ကေျပာလဲေျပာခြန္သာ့ရဲ့အိက်ႌနားလက္ေရာက္လာတာေၾကာင့္ခြန္သာအျမန္တားလိုက္သည္။
"အု ေခၚမယ္ ေခၚမယ္ လြတ္အံုး"
"အဲ့တာဆိုေခၚေလ"
ဈာန္က ခြန္သာ့ကိုအုပ္မိုးထားပီး ခြန္သာ့ရဲ့အရွက္သည္းေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုရီေဝေဝၾကည့္ေနသည္။ခြန္သာလဲဈာန္ရဲ့စူးရွတဲ့အၾကည့္ေတြကိုမခံႏိုင့္ေၾကာင့္ မ်က္လႊာေလးခ်ထားမိသည္။ပီးေတာ့ရင္ေတြလဲတအားခုန္ေနပီေလ။
"မေခၚေသးဘူးလား ကိုယ္စိတ္မရွည္ဘူးေနာ္"
"ကိုကို"
ခြန္သာ မ်က္လံုးေလးကိုစံုမွတ္ရင္းကိုကိုေခၚလိုက္တဲ့သံကတကယ္ကိုမျွငင္ျငင္သာသာေလး"
"အဟား ကိုယ့္ကိုၾကည့္ပီးေခၚ"
ခြန္သာ ဈာန္ကိုမ်က္လႊာေလးလွန္ၾကည့္ပီး
"ကိုကို"
"ဗ်ာ"
ဈာန္ကျပန္ထူးပီး ခြန္ရဲ့ႏႈမ္းကိုဉီးတည္လာတာေၾကာင့္ ခြန္သာ လက္ညိုးေလးနဲ႔ဈာန္ရဲ့ႏႈတ္ခမ္းကိုတားလိုက္သည္။ဈာန္ကခြန္သာတားလိုက္ေတာ့ မ်က္ခံုးေတြ့ခ်ိဳးလာပီး ဘာလို႔လဲဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္ေနသည္။
"အခုေတာ့မလုပ္နဲ႔ သားႏိုးလာရင္မေကာင္းဘူး"
ဈာန္လက္ေလ်ွာ့လိုက္ရသည္။ဆိုဖာေပၚမွာမေက်မနပ္နဲ႔သြားထိုင္ေနတဲ့ဈာန္။ခြန္သာ့ဘက္လဲမလွည့္တာေၾကာင့္ ခြန္သာရီေနမိသည္။
ခဏေနေတာ့ တီေလးက ေရာက္လာသည္။
"သားေျမးေလးဘယ္လိုေနလဲသက္သာလား"
"ဟုတ္ကဲ့ စိုးရိမ္စရာေတာ့မရိွေတာ့ဘူး အခုကေဆးအရိွန္နဲ႔အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္"
ခြန္သာကေျပာလာေတာ့ တီေလးကသေသာေပါက္သြားဟန္။သားသားေဘးဝင္ထိုင္ပီး သားသားရဲ့နဖူးေလးေတြကိုသပ္ေပးေနသည္။
"သားငယ္ ေျမးေလးနဲ႔ သားငယ္တီေလးတို႔နဲ႔လာေနပါေတာ့လားကြယ္ တီေလးမွာတစ္ေန့တစ္ေန့သားနဲ႔ေျမးနဲ႔ကိုလြမ္းေနရတာ"
"တီေလး သားက သားသားေဆးရံုက ဆင္းတာနဲ႔ ဒီသားဖကိုအပိုင္သိမ္းေတာ့မွာ"
"ဟယ္ အဲ့ဒါဆို သားငယ္က စံအိမ္မွာလိုက္ေနေတာ့မွာေပါ့"
"ဟုတ္တယ္တီေလး"
ဈာန္ကေတာက္ေလ်ွာက္ေျဖေပမဲ့ခြန္သာဘာမွမေျပာမိ
"သားငယ္သိလား ဈာန္ကေလ သားငယ္ထြက္သြားပီးထဲက ဒီစံအိမ္ႀကီးကို ေဆာက္ခဲ့တာ သားငယ္ျပန္လာရင္မိသားစုစံုစံုလင္လင္ေနခ်င္လို႔တဲ့ေလ"
ခြန္သာဈာန္ကိုလွည့္ၾကည့္မိသည္။ဈာန္ကလဲသူ႔ကိုၾကည့္ပီးၿပံဳးျပေနသည္။
"အြန္း daddy"
"ဟင္ သားသား ႏိုးပီလား"
ကုတင္ေပၚကေနမ်က္လံုးေလးကလယ္ကလယ္နဲ႔သားက သူ႔ကိုလာခ်ီဆိုတဲ့အမူအရာျဖင့္လက္ကေလးႏွစ္ဖတ္ကိုဆန္႔ေပးသည္။aww ႏိုးတာနဲ႔သူ႔အေဖကိုခ်ီခိုင္းေနတဲ့ေပါက္စ။အေဖကလဲမတုန္႔မဆိုင္းေျပးခ်ီးသည္။
"ကုတင္ေပၚမွာ အလြမ္းသယ္ေနတဲ့သားအဖကိုခြန္သာနဲ႔အတူ ေဒၚသီတာဈာန္လဲအၿပံဳးေတြနဲ႔ၾကည့္ေနသည္။
"အဲ့ဒါဆို တီေလးသြားေတာ့မယ္ မနက္ျဖန္ျပန္လာခဲ့မယ္ ဂရုစိုက္ေနာ္သားငယ္"
"ဟုတ္တီေလး ဂရုစိုက္ျပန္အံုးေနာ္"
ေဒၚသီတာဈာန္လဲေျမးေလးပိုႏႈတ္ဆက္ပီးစံအိမ္ကိုျပန္လာခဲ့သည္။
"Baby မိုးခ်ဳပ္ေနပီ ဗိုက္မဆာဘူးလား တစ္ခုခုစားမယ္ေလ ကိုယ္မွာလိုက္မယ္"
သားကို ညစာေကြၽးေနသည့္ခြန္သာအားဈာန္ဈာန္လွမ္းေမးလိုက္သည္။
"Omm မွာလိုက္ေလ"
"Ok"
ခဏၾကာေတာ့ညစာေရာက္လာပီး ညစာစားေသာက္ပီး သားသားကအိပ္ခ်င္ေနတာေၾကာင့္သိပ္ဖို႔လုပ္ေတာ့သည္။
"Baby အိပ္ေတာ့ ကိုယ္သိပ္လိုက္မယ္ သားကို"
ခြန္သာေပၚေပၚကသားကိုေပြခ်ီပီးဟိုဘက္ဒီဘက္လမ္းေလ်ွာက္ပီးသားကိုသိပ္ေနသည္။ခြန္သာလဲမအိပ္ေသးပဲ သားကိုသိပ္ေနတဲ့ ဈာန္ႀကီးကိုလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
"သားသား အိပ္သြားပီ"
"ကုတင္ေပၚတင္လို႔က္ကြၽန္ေတာ္သားေဘးမွာအိပ္မယ္"
ဈာန္လဲသားကို ကုတင္ေပၚတင္လိုက္သည္။သားရဲ့ေဘးကိုဝင္အိပ္တဲ့ခြန္သာ့ကို ဈာန္ေပြ့ခ်ီလိုက္သည္။
"ဘာလုပ္တာလဲ ေအာက္ခ်ေပး"
"ရႉး Babyကသားနဲ႔သြားအိပ္ရင္ သားသားႏိုးသြားမွာေပါ့ ကုတင္က ကေလးကုတင္ေလ ေတာ္ၾကာ သားသားပဲျပဳတ္က်မလားBabyပဲုပဲျပဳတ္က်မလား"
ေျပာရင္း ခြန္သာ့ကိုဆိုဖာေပၚတင္ပီး သူပါဝင္လဲွလိုက္ပီး ခြန္သာ့ကိုဖတ္တင္းက်ပ္ေအာင္ဖတ္ထားလိုက္သည္။ပီးေတာ့ရင္ခြင္ထဲကအေကာင္ေပါက္ရဲ့နဖူးကိုနမ္းလိုက္ပီး
"Good Night My Love အိပ္မက္ထဲမွာ သားနဲ႔အတူကိုယ့္ကိုလဲပါေအာင္မက္ေပးေနာ္"
ခြန္သာထိုစကားေၾကာင့္ၿပံဳးမိသြားသည္။ခဏၾကာေတာ့တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္တင္းၾကပ္စြာဖတ္တြယ္ထားရင္ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
_______________________________________
8.8.2021
Ficေလးဇာတ္သိမ္းေတာ့မွာမို႔ ဒီလူသားေလးေတြကိုႏႈတ္ဆက္ရေတာ့မယ္ေနာ္🥺
💚အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္❤️
Unicoad
ဒီနေ့နဲ့ဆိုခွန်သာဈာန်ကိုအတွေ့မခံတာ တပတ်ရှိသွားပီ။သားသားကလဲ သူ့အဖေကိုလွမ်းတယ်ထင်ပါရဲ့ မျက်နှာလေးက မရွှင်မလန်းနဲ့။
"ဟင့် အီးး ဟီးး"
ခွန်သာမီးဖိုးခန်းထထဲကနေ သားသားငိုသံကြောင့်အပြေးလာခဲ့သည်။
"အူးဝါး အူဝါး အီးး ဟီးး"
"သား ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟယ် ကိုယ်တေပူကျစ်နေတာပဲ သားသားရယ်"
"အီးး ဟီးး daddy"
"သားသား ရယ်မျက်လုံးဖွင့်ပါအုံး ဟင့် သား"
သားသားကမျက်လုံးကိုအတင်းစုံမှိတ်ပီးဘယ်လိုမှချော့မရအောင်ကော့နေအောင်ငိုနေတာကြောင့်ခွန်သာပါလိုက်ငိုမိသည်။
"သားသားရယ် ဟင့် တိတ်ပါတော့ကွာ ပါပါး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ဘူး"
"အဟင့် အီးး ဟီးး daddy အီးး daddy ဟီးး"
"အေးသားdaddyကိုပါပါးခေါ်ပေးပါ့မယ် ခဏလေးနော်"
ခွန်သာစားပွဲပေါ်ကဖုန်းကို အညမန်ကောက်ယူပီးမြှပန်သတိရသည် ငါ့မှာသူ့ဖုန်းမှမရှိတာ။
ဒါပေမဲ့ ဖုန်းContantထဲဝင်လိုက်တော့
💞ကိုကို💞အဲ့လိုလေးမှတ်ထားသည်။သေချာတယ်ဒီဖုန်းကဉီးဈာန်ကမ္ဘာရဲ့ဖုန်းဆိုတာ
To..To...
"ကိုင်ပါ မြန်မြန် ကိုင်ပါ ဟင့်"
"အူးဝါး Daddy အီးး ဟီးး daddy အဟင့် အဟင့် daddy..."
"Hello"
တစ်ဖတ်ကဖြေလာတဲ့အသံကြောင့် ခွန်သာဝမ်းသာသွားရသည်။
"ဟင့် သားသားလေ ဟင့် ကိုယ်တွေအရမ်းပူနေတယ် အီးး ဟီးး ပီးတော့ ခဗျားကိုခေါ်ပီး အရမ်းငိုနေတယ် ဟင့် ချော့လို့လဲမရဘူး ဟင့်"
"ကိုယ်အခုလာပီ သားကိုခဏလေးပဲချော့ပေးထား"
"ဟင့် မြန်မြန်လာပါနော်"
"omm ကိုယ်အခုလာပီ"
ဈာန်အစည်းဝေးလုပ်ပီးရုံးခန်းထဲပြန်လာပီးခဏနားနေတုန်း ဖုန်းကဝင်လာတာကြောင့်ကြည့်လိုက်တော့
💞Baby💞တဲ့
Babyကဆက်လာတာကြောင့် အရမ်းပျော်ပီးဖုန်းကိုင်လိုက်တော့ ဟင့်ကနဲရှိုက်ပီးငိုနေတာကြောင့် စိတ်ပူသွားသည်။သားနေမကောင်းတော့ အရမ်းစိတ်ပူပီး အပေါ်ကုတ်ကိုအလျင်အမြန်ယူပီးပြေးလာခဲ့သည်။
ခွန်သာလဲသားကိုချော့ရမလား သူ့ကိုယ်သူပဲချော့ရမလားမသိတော့။
သားကအရမ်းငိုနေတာ အသံလေးတွေတောင်ဝင်နေပီ။အရမ်းငိုတာကြောင့်ရော အဖျားအရှိန်ကြောင့်ရော တစ်ကိုယ်လုံးကလဲနီရဲနေပီလေ။
"ဟင့် သားရယ် ပါပါးတောင်းပန်ပါတယ် တိတ်ပါတော့ မငိုပါနဲ့တော့ အီးးဟီးး"
ခွန်သာ သားသားအားကြည့်ပီး သားသနေရာမှာသူသာဖြစ်လိုက်ပါတော့လားလို့တောင်တွေးနေသည်။
"အူးဝါး daddy အီးး ဟီးး"
"အေးပါ သားရယ် ခဏလေးပဲစောင့်ပေးပါ"
Tin Toung
အရှေ့ကတံခါးBellသံကြောင့် ခွန်သာ သားသားအာချီပီးတံခါးကိုအမြန်ပြေးဖွင့်ရတော့သည်။
"ဟင့်"
"ကိုယ်ရောက်ပီလေမငိုနဲ့တော့"
ဈာန်ကခွန်သာရဲ့ပါးနုနုပေါ်မှာစီးကျနေတဲ့မျက်ရည်လေးတွေကိုသူရဲ့လက်ဝါးနဲ့အုပ်မိုးပီးသုတ်ပေးလိုက်သည်။
"အီးး ဟီးး daddy"
"Daddy လာပီလေ သားရယ် မငိုနဲ့တော့ ကိုယ်တွေကလဲအရမ်းပူကျစ်နေတာပဲ"
"ဟင့် daddy..."
သားသားက သူ့အဖေကိုခေါ်ပီး တစ်ကိုယ်လုံးပျော့ခွေသွားတော့သည်။
"ဟင့် သားသား အီးး ဟီးး သားသားရယ် ဟင့် ပါပါး တောင်းပန်ပါတယ် သားသားလေး အီးး ဟီးး"
"ကိုယ်တို့ဆေးရုံသွားရအောင်နော် စိတ်မပူပါနဲ့"
"ဟင့်"
ဈာန်လဲသားကိုပွေ့ထားပီးအောက်ကိုအမြန်ပြေးဆင်းတော့သည်။အနောက်ကနေခွန်သာကလဲအပြေးဆင်းလိုက်လာသည်။
ဈာန်ကားဆီရောက်တော့ lover seat ဖတ်ကတံခါးကိုဖွင့်ပီး ခွန်သာကို ထိုင်ခိုင်းပီး သားကိုပေါင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်ရင်း တံခါးဖွင့်လိုက်သည်။ဈာန်လဲ driver seatဘက်ကိုအပြေးပြန်လာပီး ကားပေါ်တတ်ပီး ကားကိုအရှိန်တင်ပီးမောင်းတော့သည်။ဆေးရုံမောင်းလာသည့်တစ်လျှောက်လုံးခွန်သာသားအားပွေ့ဖတ်ပီးငိုနေသည်။
ကားကအရှိန်အရမ်းပြင်တာကြောင့်ဘယ်လောက်မှမကြာ ဆေးရုံရှေ့ရောက်လာသည်။ဈာန်ကားပေါ်ကဆင်းပီး ခွန်သာလက်ထဲက သားကိုပွေ့ချီပီး ဆေးရုံထဲအပြေးဝင်သွားသည်။ခွန်သာလဲအနောက်ကနေအပြေးလိုက်သည်။
ဈာန်ကဆေးရုံကိုရောက်လာတော့ဆေူရုံအုပ်ကအပြေးလာတော့သည်။
"ကျွန်တော့်သားကိုကြည့်ပေးပါ"
"ဟုတ်ကဲ့ကျွန်တော်ကြည့်ပေးပါ့မယါ အရေပေါ်ခန်းထဲထည့်ရမှာမို့ ဒီမှာပဲခဏစောင့်ပေးပါ"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ဟင့် အီးး ဟီးး"
ခွန်သာစောင့်ကြောက်လေးထိုင်ပီးငိုတော့သည်။ဈာန်လဲခွန်သာ့ဆီပြေးပီး အျပြးပွေ့ပီး သူ့ကဆေးရုံကခုံပေါ်ထိုင်ပီး သူ့Babyကိုသူ့ပေါင်ပေါ်တင်ပီးပွေဖတ်ထားသည်။
"မငိုပါနဲ့တော့ကွာ သားက ကောင်းသွားမှာပါ"
"ဟင့် ကျွန်တော့်ကြောင့် သားလေးခံစားနေရတာ ကျွန်တော်မကောင်းလို့ ဟင့် အီးး ဟီးး"
"မဟုတ်ပါဘူးကွာ Babyက သားအပေါ်မှာ ဒီလောက်ကောင်းတာ Babyလောက် ဂရုစိုက်တဲ့သူရှိပါအုံးမလား"
"ဟင့်"
"မငိုနဲ့တော့"
ခွန်သာလဲဈာန်ရဲ့ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲမှာမှီရင်းတဟင့်ဟင့်ရှိုက်နေသည်။ဈာန်ကလဲခွန်သာရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုသိမ်းကြုံးဖတ်ထားပီးချော့မြူပေးနေသည်။
ခဏနေတော့ဆေးရုံအုပ်ကထွက်လာတာကြောင့်ခွန်သာဈာန်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကအပြေးဆင်းပီးအကျိုးအကြောင်းမေးတော့သည်။
"ကလေးက သွေးလွန်တုတ်ကွေးဖြစ်တာပါ အရမ်းငိုထားတော့တတ်ပီးမေ့သွားတာပါ အခုသွေးလိုအပ်တယ် AB+"
"ကျွန်တော့သွေးက AB+ပါ"
ဈာန်ကသူ့သွေးAB+ဖြစ်ကြောင်းပြောတော့ဆေးရုံအုပ်က
"ဟုတ်ကဲ့ အဲ့ဒါဆို ဆိုသွေးကိုအရင်စစ်ပါရစေ သွေးသန့်ရင်တော့ကလေးအတွက်အဆင်ပြေပီ"
"Baby ဒီမှာခဏလေး စောင့်ပေးနော် အရမ်းစိတ်မပူနဲ့"
ဈာန်ခွန်သာရဲ့ပုခုံးလေူကိုကိုင်ပီးနှစ်သိမ့်ပေးတော့ ခွန်သာက ခေါင်းငြိမ့်ရှာသည်။
ဈာန်ရဲ့သွေးကိုစစ်လိုက်တော့ ကလေးရဲ့သွေးနဲ့တစ်ထပ်တည်းဖြစ်တဲ့အပြင် ကမ္ဘာလေးက ဈာန်ရဲ့သားဖြစ်ကြောင်းအဖြေပါထွက်လာခဲ့သည်။သားက သူ့သားဆိုတာအစထဲက သိနေပေမဲ့ သူ့သားမဟုတ်ပါဘူးဆိုပီး အတင်းငြင်းနေတဲ့ပေါက်စကို ပြဖို့ဆေးစာရွက်ကိုယူလာသည်။
"Baby ဒီမှာကြည့်"
ဈာန်ပြလာတဲ့စာရွက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ သားသားနဲ့ ဉီးဈာန်ကမ္ဘာဟာ သားအဖဖြစ်ကြောင်းသက်သေတွေ။
"ပေါက်စ ဘာငြင်းချင်သေးလဲ"
ဈာန်ကမေးတော့ ခွန်သာက ခေါင်းလေးကိုအောက်ငုံထားရင် ခေါင်းလေးကိုခါပြသည်။
"Hk ကိုယ့်ယောက်ျားလေးရှက်နေတာချစ်စရာလေး"
"ခဗျားနော်"
"Hk Baby ကိုယ့်ကိုချစ်သေးလား"
"ဘာတွေလာမေးနေတာလဲ သားကိုစိတ်ပူနေတဲ့ကြားထဲ"
"ကိုယ်လဲစိတ်ပူတာပဲလေ"
"ဟို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
"လိုလို့လား သားသားကလဲ ကိုယ့်သားပဲလေ ကိုယ်မင်းတို့နှစ်ယောက်ကိုဘယ်လောက်စိတ်ပူလဲသိလား"
ခွန်သာသိပါသည်။ဈာန်ရဲ့မျက်နှာမှာသားကိုဘယ်လောက်စိတ်ပူနေလဲဆိုတာသူသိပါသည်။။ဒီနေ့ဈာန်က ခွန်သာနဲ့သားအတွက် တကယ့်အိမ်ထောင်ဉီးစီးကောင်းပီသခဲ့သည်။သားကိုလဲမိနစ်မခြားအအောက်ပို့ခဲ့တဲ့အပြင် ခွန်သာ့ရဲ့ဘေးမှာလဲအားပေးနှစ်သိမ့်ပေးသည်။
ခဏနေတော့ ဆေးရုံအုပ်ကထွက်လာသည်။
"ကလေးလေး ကစိုးရိမ်စရာမရှိတော့ပါဘူး အခုတော့ဆေးအရှိကြောင့်အိပ်ပျော်နေတယ် VVIPအခန်းကိုရွှေ့ပေးပီးဝင်ကြည့်လို့ရပီနော်"
"ဟုတ်ကျေးဇူးပါ"
"ဟုတ် အဲ့ဒါဆိုကျွန်တော်ကိုသွားခွင့်ပြုပါအုံး"
ခဏနေတော့ သားသားအားအခန်းထဲရွှေ့ပီးတော့ဈာန်နဲ့ခွန်သာဝင်ကြည့်တော့သည်။
ခွန်သာ ဆေးပိုက်တန်းလန်းနဲ့အိပ်ပျော်နေတဲ့သားငယ်ကိုကိုမြင်တော့မျက်ရည်က စီးကျလာပြန်သည်။ကုတင်ရှိရာသို့တစ်လှမ်းချင်လှမ်းပီး သားငယ်ရဲ့ဘေးဝင်ပီးနဖူးလေးကိုအသာအယာနမ်းလိုက်သည်။
"နောက်တစ်ခါသားရဲ့daddyနဲ့ပေးမခွဲတော့မှာမို့ မြန်မြန်နိုးလာပါတော့ ပါးကလေးလေရယ် ဟင့်"
"Babyတကယ်ပြောတာလား"
"omm ဒါပေမဲ့သားကိုတွေချင်ရင်လာခေါ်သွားပီးရင်ညပြန်လာပို့"
"ဟာ Baby ကရော"
"ခဗျားနဲ့မနေချင်လို့"
"မရဘူးကွာ သားနဲ့မင်းကိုကိုယ်စိတ်မချတော့ဘူး သားဆေးရုံကဆင်းတာနဲ့မင်းကိုရောသားကိုတစ်ခါတည်း အပိုင်သ်ိမ်းပစ်မှာ"
"ဘယ်သူကရော ခဗျား သိမ်းတာလက်ခံလို့လဲ"
"လက်မခံလဲသိမ်းမှာပဲ Baby မင်းကအရင်ထဲကကိုယ့်အပိုင်ပဲ"
"No No မလိုက်ဘူး"
"Hk Babyသေချာလား မလိုက်ဖူးဆိုတာ"
"သေချာတာပေါ့"
"အဲ့တာဆိုလဲ ညဘက်သားကိုBabyဆီကလာခိုးပီးပြန်မပေးတော့ဘူးလေ ဘယ်လိုလဲ"
"ခဗျားနော်"
"ပြွတ်စ်"
"ခဗျားဘာလုပ်တာလဲ ဆေးရုံခန်းထဲမှာ"
"ကိုယ်က Babyထက်ဆယ်နှစ်တောင်ကြီးတာနော်"
"အဲ့တာဘာဖြစ်လဲ"
"ကိုကို လို့ခေါ် မခေါ်ရင် ကိုယ်ကဘယ်သူ့ရှေ့မှရှောင်မှာမဟုတ်ဘူးနော်"
ခွန်သာသိပါသည်။ဒီတစ်ဇွတ်ထိုးလူကြီးကို မခေါ်ုပန်ရင်လဲဆေးရုံခန်းထဲမှာတင်တစ်ပွဲနွှဲရလိမ့်မည်။
"ပြွတ်စ် ပြွတ်စ် ပြွတ်စ်"
ခွန်သာအတွေးလွန်နေတုန်း ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ခွန်သာကို ခါးကိုင်းပီးတစ်ပြွတ်ပြွတ် နမ်းနေတဲ့ဈာန်ရယ်ပါ။
"အွတ် လွတ် အု အုံး"
"ပြွတ်စ် Baby မှမခေါ်သေးတာ ပြွတ်စ် အဲ့တော့ ဒီမှာပဲ"
ဈာန်ကပြောလဲပြောခွန်သာ့ရဲ့အိင်္ကျီနားလက်ရောက်လာတာကြောင့်ခွန်သာအမြန်တားလိုက်သည်။
"အု ခေါ်မယ် ခေါ်မယ် လွတ်အုံး"
"အဲ့တာဆိုခေါ်လေ"
ဈာန်က ခွန်သာ့ကိုအုပ်မိုးထားပီး ခွန်သာ့ရဲ့အရှက်သည်းနေတဲ့မျက်နှာလေးကိုရီဝေဝေကြည့်နေသည်။ခွန်သာလဲဈာန်ရဲ့စူးရှတဲ့အကြည့်တွေကိုမခံနိုင့်ကြောင့် မျက်လွှာလေးချထားမိသည်။ပီးတော့ရင်တွေလဲတအားခုန်နေပီလေ။
"မခေါ်သေးဘူးလား ကိုယ်စိတ်မရှည်ဘူးနော်"
"ကိုကို"
ခွန်သာ မျက်လုံးလေးကိုစုံမှတ်ရင်းကိုကိုခေါ်လိုက်တဲ့သံကတကယ်ကိုမြှငင်ငြင်သာသာလေး"
"အဟား ကိုယ့်ကိုကြည့်ပီးခေါ်"
ခွန်သာ ဈာန်ကိုမျက်လွှာလေးလှန်ကြည့်ပီး
"ကိုကို"
"ဗျာ"
ဈာန်ကပြန်ထူးပီး ခွန်ရဲ့နှုမ်းကိုဉီးတည်လာတာကြောင့် ခွန်သာ လက်ညိုးလေးနဲ့ဈာန်ရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုတားလိုက်သည်။ဈာန်ကခွန်သာတားလိုက်တော့ မျက်ခုံးတွေ့ချိုးလာပီး ဘာလို့လဲဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်နေသည်။
"အခုတော့မလုပ်နဲ့ သားနိုးလာရင်မကောင်းဘူး"
ဈာန်လက်လျှော့လိုက်ရသည်။ဆိုဖာပေါ်မှာမကျေမနပ်နဲ့သွားထိုင်နေတဲ့ဈာန်။ခွန်သာ့ဘက်လဲမလှည့်တာကြောင့် ခွန်သာရီနေမိသည်။
ခဏနေတော့ တီလေးက ရောက်လာသည်။
"သားမြေးလေးဘယ်လိုနေလဲသက်သာလား"
"ဟုတ်ကဲ့ စိုးရိမ်စရာတော့မရှိတော့ဘူး အခုကဆေးအရှိန်နဲ့အိပ်ပျော်နေတယ်"
ခွန်သာကပြောလာတော့ တီလေးကသသောပေါက်သွားဟန်။သားသားဘေးဝင်ထိုင်ပီး သားသားရဲ့နဖူးလေးတွေကိုသပ်ပေးနေသည်။
"သားငယ် မြေးလေးနဲ့ သားငယ်တီလေးတို့နဲ့လာနေပါတော့လားကွယ် တီလေးမှာတစ်နေ့တစ်နေ့သားနဲ့မြေးနဲ့ကိုလွမ်းနေရတာ"
"တီလေး သားက သားသားဆေးရုံက ဆင်းတာနဲ့ ဒီသားဖကိုအပိုင်သိမ်းတော့မှာ"
"ဟယ် အဲ့ဒါဆို သားငယ်က စံအိမ်မှာလိုက်နေတော့မှာပေါ့"
"ဟုတ်တယ်တီလေး"
ဈာန်ကတောက်လျှောက်ဖြေပေမဲ့ခွန်သာဘာမှမပြောမိ
"သားငယ်သိလား ဈာန်ကလေ သားငယ်ထွက်သွားပီးထဲက ဒီစံအိမ်ကြီးကို ဆောက်ခဲ့တာ သားငယ်ပြန်လာရင်မိသားစုစုံစုံလင်လင်နေချင်လို့တဲ့လေ"
ခွန်သာဈာန်ကိုလှည့်ကြည့်မိသည်။ဈာန်ကလဲသူ့ကိုကြည့်ပီးပြုံးပြနေသည်။
"အွန်း daddy"
"ဟင် သားသား နိုးပီလား"
ကုတင်ပေါ်ကနေမျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်နဲ့သားက သူ့ကိုလာချီဆိုတဲ့အမူအရာဖြင့်လက်ကလေးနှစ်ဖတ်ကိုဆန့်ပေးသည်။aww နိုးတာနဲ့သူ့အဖေကိုချီခိုင်းနေတဲ့ပေါက်စ။အဖေကလဲမတုန့်မဆိုင်းပြေးချီးသည်။
"ကုတင်ပေါ်မှာ အလွမ်းသယ်နေတဲ့သားအဖကိုခွန်သာနဲ့အတူ ဒေါ်သီတာဈာန်လဲအပြုံးတွေနဲ့ကြည့်နေသည်။
"အဲ့ဒါဆို တီလေးသွားတော့မယ် မနက်ဖြန်ပြန်လာခဲ့မယ် ဂရုစိုက်နော်သားငယ်"
"ဟုတ်တီလေး ဂရုစိုက်ပြန်အုံးနော်"
ဒေါ်သီတာဈာန်လဲမြေးလေးပိုနှုတ်ဆက်ပီးစံအိမ်ကိုပြန်လာခဲ့သည်။
"Baby မိုးချုပ်နေပီ ဗိုက်မဆာဘူးလား တစ်ခုခုစားမယ်လေ ကိုယ်မှာလိုက်မယ်"
သားကို ညစာကျွေးနေသည့်ခွန်သာအားဈာန်ဈာန်လှမ်းမေးလိုက်သည်။
"Omm မှာလိုက်လေ"
"Ok"
ခဏကြာတော့ညစာရောက်လာပီး ညစာစားသောက်ပီး သားသားကအိပ်ချင်နေတာကြောင့်သိပ်ဖို့လုပ်တော့သည်။
"Baby အိပ်တော့ ကိုယ်သိပ်လိုက်မယ် သားကို"
ခွန်သာပေါ်ပေါ်ကသားကိုပွေချီပီးဟိုဘက်ဒီဘက်လမ်းလျှောက်ပီးသားကိုသိပ်နေသည်။ခွန်သာလဲမအိပ်သေးပဲ သားကိုသိပ်နေတဲ့ ဈာန်ကြီးကိုလိုက်ကြည့်နေမိသည်။
"သားသား အိပ်သွားပီ"
"ကုတင်ပေါ်တင်လို့က်ကျွန်တော်သားဘေးမှာအိပ်မယ်"
ဈာန်လဲသားကို ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။သားရဲ့ဘေးကိုဝင်အိပ်တဲ့ခွန်သာ့ကို ဈာန်ပွေ့ချီလိုက်သည်။
"ဘာလုပ်တာလဲ အောက်ချပေး"
"ရှူး Babyကသားနဲ့သွားအိပ်ရင် သားသားနိုးသွားမှာပေါ့ ကုတင်က ကလေးကုတင်လေ တော်ကြာ သားသားပဲပြုတ်ကျမလားBabyပဲုပဲပြုတ်ကျမလား"
ပြောရင်း ခွန်သာ့ကိုဆိုဖာပေါ်တင်ပီး သူပါဝင်လှဲလိုက်ပီး ခွန်သာ့ကိုဖတ်တင်းကျပ်အောင်ဖတ်ထားလိုက်သည်။ပီးတော့ရင်ခွင်ထဲကအကောင်ပေါက်ရဲ့နဖူးကိုနမ်းလိုက်ပီး
"Good Night My Love အိပ်မက်ထဲမှာ သားနဲ့အတူကိုယ့်ကိုလဲပါအောင်မက်ပေးနော်"
ခွန်သာထိုစကားကြောင့်ပြုံးမိသွားသည်။ခဏကြာတော့တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်တင်းကြပ်စွာဖတ်တွယ်ထားရင် နှစ်ခြိုက်စွာအိပ်ပျော်သွားသည်။
_______________________________________
8.8.2021
Ficလေးဇာတ်သိမ်းတော့မှာမို့ ဒီလူသားလေးတွေကိုနှုတ်ဆက်ရတော့မယ်နော်🥺
💚အချစ်များစွာဖြင့်❤️