Odasında telefonuyla oyun oynayan Doyoung'un yanına uzandı.
Bir bakış attı ona. Zavallı Doyoung, içeride abilerine ve küçüğüne olan hiçbir şeyden haberi yoktu.
"Hey, bir sorun mu var?"
Evet, Doyoung senin açından bir sorun vardı. Birazdan bir yastıkla boğulacak olman mesela.
Hızlı hareket etti ve başının altındaki yastığı yüzüne sıkıca bastırdı. Evde kimsenin olmaması Doyoung'un haykırışlarını ve uğraşlarını boşa çıkarıyordu.
Sonunda yavaşça hareketsiz kaldı. Yastığı üstünden çekti ve odasından çıkmaya yöneldi.
Birini daha gönderdiğini düşünürken arkadan iki el onu aşağı çekti.
Doyoung zekasını kullanmış ve ölü taklidi yapmıştı. Ancak karşısındaki kişi ondan daha zekiydi.
Doyoung onu alt edip üstüne oturdu ve ağlayarak konuştu:
"Neden? Neden yapıyorsun bunu?"
Dayanamayıp ağlamaya başladı diğeri de. Cevap vermedi. İkisi de ağlayarak oturdular sadece.
Ancak bu iş burada bitecekti. İçinden Doyoung'tan özür diledi ve yerde bulduğu herhangi bir şeyi kafasına geçirdi.
Ölü beden üstüne yığıldığında itti onu üstünden ve hâlâ gözyaşları içindeyken kalktı ayağa.
Dolabından yeni kıyafetler alıp giyindi ve orayı terk etti.