~~ဒီေန႕ည Kyung လူႀကီးမင္းရဲ႕အိမ္ေတာ္မွာ ေသြးပင္လယ္ေတြျဖစ္ခဲ႔ျပီ။ ထိုအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလယ္မွာ ရပ္ေနၾကတဲ႕သူႏွစ္ေယာက္ ~~
Soo: Kai Ya! ငါ့ကိုပါ သတ္သြားပါ။
~~မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ သူမကို သတ္ဖို႔ေျပာေနတဲ႔ သူမကို က်ေတာ္ ၾကည့္ေနမိတယ္။ သူမမ်က္ႏွာမွာ က်ေတာ့္အေပၚ နာက်ည္းမွဳေတြပါလား မပါလား က်ေတာ္ အကဲမခတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ က်ေတာ့္ မ်က္ဝန္းေတြ မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ ျပည့္လွ်ံလာခဲ႔တယ္~~
Soo: Kai.. ငါ နင့္ကုိမမုန္းပါဘူး။ ဒါငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေရွာင္လဲြလို႔မရတဲ႔ ကံႀကမၼာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ တခုပါပဲ။ ငါ့မိသားစုေတြ အခု တေယာက္မွ မရွိဘဲ ငါတေယာက္ထဲ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငါ့ကိုပါ တခါတည္းသတ္သြားပါ။ နင္မဟုတ္တဲ႔ တျခားသူရဲ႕ ဇနီးျဖစ္ရတာထက္ နင့္လက္ထဲမွာပဲ ငါေသသြားပါရေစ။
~~Soo စကားေတြ က်ေတာ္ ဆက္နားမေထာင္ရဲေတာ့ပါ။ က်ေတာ္ သိပ္ ခ်စ္ရတဲ႔သူကို က်ေတာ့္လက္နဲ႔ သတ္ပစ္ရမယ္တဲ႕။ ဘယ္လိုလုပ္ က်ေတာ္သတ္ရက္ပါ့မလဲ။ ဒီလို ကံၾကမၼာမွာ ေမြးဖြားလာတဲ႔ က်ေတာ့္ကို က်ေတာ္သာ အျပစ္ေတြ တင္မိပါတယ္~~
××FlashBack××
~~ဘတ္ဂ်ယ္မွာ (ဟိဟိ ရာဇဝင္ဆိုေတာ့ ထည့္ခ်င္တဲ႕ ေခတ္ထည့္မယ္ေညာ္) အရမ္း ေက်ာ္ၾကားတဲ႔ ဆရာတေယာက္ရွိတယ္။ သူကေတာ့ Kyung လူႀကီးမင္း။ သူ႕မွာ အရမ္းေခ်ာေမာလွပတဲ႔ သမီးေလးတေယာက္ရွိတယ္။Kyung Sooတဲ႕။ ~~
~~သူတို႔လိုပဲ ဘတ္ဂ်ယ္မွာ ေနာက္ထပ္ေက်ာ္ၾကားတဲ႕ အမတ္တေယာက္ရွိတယ္။ သူ႕က Kim လူၿကီးမင္းဆိုတဲ႔ တေယာက္ေပါ့။ သူ႕မွာ ဓားေရးရာမွာအရမ္းကြ်မ္းက်င္တဲ႕ သားတေယာက္ရွိတယ္ Kim Kai! ~~
~~Sooနဲ႕ Kaiက ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ခင္မင္ေနၾကတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ။ တေယာက္အေပၚတေယာက္ အျမဲ အေလ်ာ့ေပးဆက္ဆံေလ့ရွိတယ္။ အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ Sooကအရမ္းေခ်ာေမာလွပလာခဲ႔တယ္။ Sooကို ျမင္တိုင္း Kai ရင္ေတြခုန္ခဲ႔ရတယ္~~
Kai: Soo!
Soo: အင္း ေျပာေလ။
~~Sooက ျပံဳးျပီး ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ သူမရဲ႕အျပံဳးေလးေတြက အရမ္းလွလြန္းလို႕ အနားမွာရွိတဲ႕ လိပ္ျပာေလးေတြေတာင္ အသက္ရွဴမွားသြားႏိုင္တယ္~~
Kai: Sooအေပၚ တေန႕တျခား သံေယာဇဥိေတြ ပိုလာေနျပီ။
Soo: ငါေရာပဲ။
Kai: jimja??
Soo: Gadal! ငါတို႕က ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ခင္လာတာ။ တေန႕တျခား သံေယာဇဥ္ပိုလာတာ စကားလုပ္ေျပာေနစရာလား။
Kai pov': လဲြပါျပီ။
~~Kai အဲ႕လိုေျပာလိုက္တိုင္း သူမ အျမဲ ေရွာင္ေနတတ္တယ္။ ~~
Soo pov': နင္ေျပာခ်င္တာ ငါသိပါတယ္ Kaiရယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါ အိမ္က စီစဥ္ေပးမယ့္သူရွိေနတယ္။ အဲ႔လူက ဘယ္သူျဖစ္မလဲမသိေပမယ့္ နင္သာျဖစ္ခဲ႔ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ။
~~ဒီလိုနဲ႔Kaiလည္း သူ႕ရဲ႕အခ်စ္ေတြကို သိမ္းထားဖုိ႕ ဆုံးျဖတ္ထားလိုက္တယ္။~~
~~ဒါေပမယ့္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ကံတရားက မ်ကိႏွာသာေပးလာခဲ႕တယ္။ Kim လူႀကီးမင္းနဲ႕ Kyung လူႀကီးမင္းတို႕ သူတို႔သားနဲ႕သမီးကို ေစ့စပ္ေပးဖုိ႕ ကတိျပဳလိုက္ၾကတယ္။~~
~~သူတို႕ႏွစိေယာက္ ေပ်ာ္လုိက္ၾကတာ ကမာၻေပၚမွာ သူတို႕ေလာက္ေပ်ာ္တဲ႕အတဲြ ရွိမယ္ေတာင္ မထင္ပါဘူး။~~
**One day**
Soo: Ommonee သမီး ေစ်းထဲသြားျပီး ပိတ္စေလးေတြ သြားၾကည့္မလို႕။
Mom: ေကာင္းျပီ။ အရမ္းေတာ့မၾကာေစနဲ႔ေနာ္။ မၾကာခင္ လက္ထပ္ေတာ့မယ့္ မိန္းကေလး အိမ္အျပင္မွာ အၾကာႀကီး မေနမိပါေစနဲ႕။
Soo: Nae Ommonee.
~~Soo မ်က္ႏွာေလးကို ပုဝါပါးပါးေလး ဖုံးအုပ္ကာ အိမ္ေတာ္ကေန သူမအထိန္းေတာ္နဲ႔ ထြက္လာခဲ႔တယ္။ ~~
~~ေစ်းထဲမွာ ပိတ္စေလးေတြ ေငးၿကည့္ေနရင္း လမ္းတေနရာေရာက္ေတာ့~~
Man: ေဘးဖယ္ၾကပါေဘးဖယ္ၾကပါ။
Soo: Omoo!!!!
~~ေနာက္က တစုံတခု သူမကို ဝင္တိုက္ေတာ့မွာေၾကာင့္ Sooေရွာင္လိုက္ရင္း ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားခ်ိန္ တေယာက္ေယာက္က သူမခါးေလးကို ဖက္ျပီး ထိန္းထားလိုက္တယ္။ အေနာက္ကို လွန္က်သြားတာေၾကာင့္ သူမရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကို ဖုံးထားတဲ႔ပုဝါေလး နဲ႕ ေဆာင္းထားတဲ႕အရာေလး လြင့္က်သြားတယ္။ ~~
~~သူမကို ဖမ္းထားတဲ႕ေကာင္ေလး.. ေခ်ာေမာလွပတဲ႔ေကာင္ေလး။ သူမကို အေပၚဘက္က စူးစိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ သူမလည္း ရုန္းဖုိ႕ေမ့ေနခဲ႔တယ္။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အၾကာႀကီး ၾကည့္ေနမ္တယ္~~
~~ခဏေနေတာ့မွ~~
Boy: Ah... Gwinchanasaeyeo?
Soo: Na..nae..
~~သူမကိုဖမ္းထားတဲ႔ ေကာင္ေလး စကားစေျပာကာမွ သတိျပန္ဝင္လာခဲ႔တယ္။ Kaiကလဲြျပီး တျခားေယာက်ၤားေလးတေယာက္ သူမ ခါးေလးကို ဖက္တာ ဒါပထမဆုံးပဲေလ။ ~~
Girl: သခင္မေလး။သခင္မေလး။ ဒီမွာ ပုဝါ။
ႊ~~အထိန္းေတာ္ေကာင္မေလး လွမ္းေပးလိုက္တဲ႕ ပုဝါစေလးနဲ႕ အေဆာင္းေလးကို ျမန္ျမန္ယူလိုက္ျပီး သူမမ်က္ႏွာကို အလ်င္အျမန္ဖုံးအုပ္လိုက္တယ္။~~
Soo: gomasanida.. လူႀကီးမင္း။
~~အလ်င္အျမန္ေျပာျပီး ခ်က္ခ်င္းထြက္လာခဲ႔တယ္~~
Boy pov': အရမ္းေခ်ာတဲ႔မိန္းကေလးပဲ။ အသံေလးက ခ်ိဳသာေနတာပဲ။ နီရဲေနတဲ႔ အသည္းပုံႏွဳတ္ခမ္းေလး။ ျဖဴေဖြးေနတဲ႔ပါးျပင္ေလးေတြ။ ဘယ္အိမ္ေတာ္က သခင္မေလးပါလိမ့္။
Boy: သူတို႕သြားတဲ႔ ေနာက္ကိုလိုက္ျပီး ဘယ္အိမ္ေတာ္ကလဲ စုံစမ္းခဲ႕။
~~သူ႕မွာပါလာတဲ႔ ကုိယ္ရံေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ကို အမိန္႔ေပးလိုက္တယ္~~
~~ခဏအၾကာ~~
Bodyguard: မင္းသားေလး။ ခုဏက အမ်ိဳးသမီးက Kyung လူႀကီးမင္းရဲ႕ တဦးတည္းေသာသမီးေလး Sooပါ။
Boy: Gadal? ငါ့ဘဝမွာ သူမေလာက္ လွတာ တခါမွ မျမင္ဖူးခဲ႔ဘူး။ သူမကုိ အိမ္ေရွ႕စံမိဖုရားအရာထားမယ္။ ခုခ်က္ခ်င္း နန္းေတာ္ျပန္ျပီး ခမည္းေတာ္ကို ေလွ်ာက္တင္ရမယ္။ Gaja!
BG: Nae Mama..(မင္းသားကိုေက်ာတာေနာ္ = Mama)
××××××××
~~ဒီလိုနဲ႕ တေန႔ Kyung လူႀကီးမင္းတို႔အိမ္ကို သံတမန္ေရာက္လာခဲ႔တယ္။ ~~
သံတမန္: အမိန္႕ေတာ္နာခံ!!
Kyung: အမိန္႕ရွိေတာ္မူပါ...
သံတမန္: ယခုအိမ္ေတာ္ မွ Kyungလူၿကီးမင္းရဲ႕ သမီးေတာ္ Kyung Sooအား Uri ဘတ္ဂ်ယ္မင္းသားေလးရဲ႕ အိမ္ေရွ႕မိဖုရားအျဖစ္ တင္ေျမွာက္မယ့္ အမိန္႕ေတာ္လႊာအား Kyung လူႀကီးမင္း လက္ခံေစ...
~~Kyung အိမ္ေတာ္မွာ ရွိသမွ် သူေတြ အကုန္ အံ့ၾသသြားၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ မင္းၿကီးအမိန္႕ဆုိေတာ့ လြန္ဆန္လို႔မွမရတာ။ အားလုံးကုိ ကံတရားအျဖစ္နဲ႕ပဲ သတ္မွတ္လိုက္ၾကရတယ္~~
Soo pov': Kaiမရွိလို႔မျဖစ္ဘူး။ ငါ့ဘဝမွာ Kaiကအေရးႀကီးဆုံးပဲ။ Kaiနဲ႔မွ ျဖစ္မွာ။ Kaiလက္ကိုေတာ့ ေသတဲ႔အထိ ငါမလႊတ္ခ်င္ဘူး။ ဒီေတာ့ ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။
~~ဒါနဲ႔Sooတေယာက္ Kaiနဲ႕ ထြက္ေျပးဖု္႕ စိတ္ကူးရသြားတယ္။ တဖက္မွာလည္း Kaiရင္ေတြဆူပြက္ေနတယ္။ သူအရမ္းခ်စ္ရတဲ႕ Sooက မင္းသားရဲ႕မိန္းမျဖစ္ေတာ့မယ္။ ဒီနန္းတက္လက္ထပ္ပဲြကို သူၾကည့္ေနႏိုင္မယ္မထင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ Sooသာ ဆႏၵရွိရင္ Sooနဲ႕ သံသရာဆုံးတိုင္ ထြက္ေျပးခ်င္တယ္။ Sooလက္ကို လႊတ္မေပးႏိုင္ဘူး။~~
~~ဒီလိုနဲ႕သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္သေဘာထားတေယာက္သိျပီး ထြက္ေျပးလာၾကတယ္။~~
~~ဒီလိုထြက္ေျပးသြားၾကတာကို နန္းေတာ္ကသိသြားတဲ႔အခ်ိန္ မင္းသားနဲ႕ မင္းႀကီး အမ်က္ေတာ္ ရွသြားၾကျပီး ပုန္ကန္မွဳနဲ႔ Kimအိမ္ေတာ္က ရွိသမွ် လူေတြကို ဖမ္းထားဖို႕ အမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။~~
~~ဒီအေၾကာင္းကို Sooတို႕ၾကားသြားတဲ႕အခ်ိန္မွာ~~
Soo: Kai Ya! ငါတို႕ေရစက္က ဒီမွာပဲ ျပီးျပီထင္ပါတယ္။ ငါ့ေၾကာင့္ နင့္မိသားစု အသတ္ခံရေတာ့မယ္။ နင္ အခု ငါ့လက္ကို လႊတ္ျပီး အိမ္ျပန္ပါေတာ့ဟာ။ ငါလည္း အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္။
Kai: Mor? နင္ရူးေနျပီလား။ နင္ျပန္သြားရင္ နင့္ကို မင္းသားေလးက သတ္မွာေလ။ အခု ငါတို႕ ေနာက္ျပန္ဆုတ္လို႔မရေတာ့တဲ႕လမ္းဆုံးကုိေရာက္ေနျပီ။ နင့္လက္ကိုေတာ့ မလႊတ္ပါရေစနဲ႔ဟာ။ Soo: Kai Ya...
~~Kaiကို ေျပာမရတဲ႔အဆုံး Sooဆက္မေျပာေတာ့။ ဒါေပမယ့္ သူမဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ~~
~~ညဖက္ Kaiအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႔အခ်ိန္ သူမ တေယာက္ထဲ အိမ္ေတာ္ကို ျပန္လာခဲ႕တယ္။ ဒါေပမယ့္ အေျခအေနေတြက သူမ ထင္မွတ္မထားတာေတြျဖစ္လာခဲ႕တယ္။ သူမ ဖခင္က သူမရဲ႕သိကၡာ အိမ္ေတာ္ရဲ႕သိကၡာအတြက္ Kim Kaiက Sooကို ဖမ္းေခၚသြားတာပါဆိုျပီး ေလွ်ာက္တင္ခဲ႕တယ္။ ဒါေၾကာင့္ Kim လူႀကီးမင္းတို႕ တအိမ္သားလုံး ေခါင္းျဖတ္သတ္ခံခဲ႕ရတယ္။~~
×××
~~Kaiႏုိးလာေတာ့ Soo သူ႕ေဘးမွာမရွိေတာ့ဘူး။ သူသိလိုက္ပါျပီ။ Sooက သူေျပာတဲ႔အတိုင္း လုပ္သြားခဲ႔ျပီ။ ဒါဆို သူဘာဆက္လုပ္ရအုံးမလဲ။ သူလည္း အိမ္ေတာ္ကို ျပန္ရေတာ့မွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သူ႕မိသားစု ရွိပါအုံးမလား။ Sooတခုခုေတာ့ လုပ္ေပးမွာပါဆိုတဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးတခုထဲနဲ႕ ျပန္လာခဲ႔တယ္။~~
~~Kai ရုပ္ဖ်က္ျပီး ျမိဳ႕ကိုဝင္လာခဲ႔တယ္။ဒါေပမယ့္ ဂိတ္ဝမွာတင္ သူအသက္ရွဴရပ္သြားခဲ႕တယ္။ သူ႕ရဲ႕ ဖခင္ရဲ႕ ေခါ္င္းကို ခ်ိတ္ဆဲြထားၾကတယ္။ လူေတြဝုိင္းအုံၾကည့္ေနၾကျပီး သူတို႔ရဲ႕ စကားသံေတြ Kaiနားထဲ တလုံးခ်င္းစီ ဝင္လာခဲ႔တယ္~~
>>အဲ႕ဒါ ပုန္ကန္သူေတြ ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးရလဒ္ပဲေပါ့<<
>>သားမိုက္တေယာက္ေၾကာင့္ ငါတို႔Kimလူႀကီးမင္း ခုလိုျဖစ္သြား႐ရွာတာ သနားပါတယ္<<
>>အိမ္ေရွ႕စံမိဖုရားကိုမွ ဖမ္းသြားရတယ္လို႕ကြာ။ <<
>>ေတာ္ေသးတာေပါ့။ မိဖုရား ေဘးမသီရန္မခ မွဲ႕တေပါက္မစြန္းဘဲ ျပန္ေရာက္လာခဲ႔လို႕<<
~~တခ်ိဳ႕စကားမ်ားးကို Kaiနားမလည္ခဲ႔။ လူေတြ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ။ မိဖုရားကို ဖမ္းသြားတယ္တဲ႔လား။ ဘာေတြလဲ~~
~~ဒါနဲ႕ သူစုံစမ္းလိုက္ေတာ့ Kyung Sooဆိုတဲ႕ အိမ္ေရွ႕စံမိဖုရားကို Kim Kaiဆိုတဲ႔ ေကာင္ေလးက အမုန္းတရားနဲ႕ ဖမ္းသြားတယ္တဲ႕။ Sooကို မင္းသားေလးက သိပ္ခ်စ္တာေၾကာင့္ Sooျပန္ေရာက္လာတာကို ဝမ္းသာအားရ ႀကိဳဆိုခဲ႔တယ္။ ျပီးေတာ့ နန္းတက္မဂၤလာပဲြ ထပ္မံက်င္းပဖုိ႕ အမိန္႕ထုတ္လိုက္တယ္~~
~~ဒါေပမယ့္ Kaiမယုံႏိုင္ပါ။ Sooကေတာ့ သူ႕မိဘေတြ အတြကိ တခုခုေတာ့ လုပ္ေပးခဲ႕မွာပါပဲ ဆိုတဲ႔ အေတြးေလးနဲ႕ Sooကို သြားေတြ႕ဖုိ႕ ဆုံးျဖတ္ခဲ႔တယ္။~~
~~ဒါေပမယ့္ ~~
Soo: Hahaha...
Girl: Uri သခင္မေလးရယ္ေနျပီ
~~Kaiမ်က္လုံးေတြ မယုံႏိုင္ခဲ႕ပါ။ Sooကအခုေပ်ာ္ေနတယ္။ သူ႕မွာေတ့ာ ေသြးမ်က္ရည္ေတြနဲ႔။ Sooကအဲ႔လုိမိန္းမမ်ိဳးလား~~
Kai pov': Kyung Soo! နင့္ေၾကာင့္ ငါ့မိသားစု ဒီလိုျဖစ္ခဲ႕တာ။ နင္က အခု ဒီလို ရယ္ေမာေနႏိုင္ေသးတယ္။ နင္တို႕မိသားစု ဒီလို ၾကာၾကာရယ္ႏိုင္မလား။ အခုေတာ့ရယ္ထားႏွင့္ေပါ့။ ငါလက္စားေခ်မွာကို နင္ေစာင့္ေနလိုက္ပါ Kyung Soo...
~~Kaiအမုန္းတရားေတြနဲ႕ လွည့္ထြက္သြားခဲ႕တယ္။ ~~
~~Soo ရယ္ေနရင္းနဲ႔ အျပင္ဘက္ကို တခ်က္လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္~~
Girl: wae သခင္မေလး။
Soo: unnyee တစုံတေယာက္မ်ားလာၾကည့္ေနတာလားလို႕ လွမ္းၾကည့္တာပါ။
Girl: သခင္မေလးကို အခုမွပဲ ရယ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။ မဂၤလာပဲြမွာ အခုလိုေလး ရယ္ေနာ္။ သခင္ေလး Kim နဲ႕ Kimလူႀကီးမင္းေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္အဆင္းရဲမခံပါနဲ႔ေတာ့။ သခင္မေလး တေန႕တျခား ပိန္သြားတာကို မင္းသားေလး ျမင္သြားရင္ မေကာင္းဘူးေလ။
Soo: Ardasorrt ငါဒီလိုလုပ္လို႕ေရာျဖစ္ရဲ႕လားမသိေတာ့ပါဘူး။ Kaiမိသားစုကို ငါမကာကြယ္ႏိိုင္ခဲ႕ဘူး။ ဒီအျပစ္ေတြအတြက္ ငါေပးဆပ္သြားမွာပါ။
Soo pov'; Kaiရယ္ နင္ဘယ္ေတြမ်ားေရာက္ေနျပီလဲ။
~~Kaiမေက်နပ္ပါ။ Kyung အိမ္ေတာ္ကို လက္စားေခ်မွကို ျဖစ္မွာ။ သူ႕မိသားစု အသတ္ခံရသလို Kyungအိမ္ေတာ္ကို လည္း ခံစားေစရမယ္ဆိုတဲ႔ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႕ ညဖက္ Kyung အိမ္ေတာ္ကို ဝင္လာခဲ႕တယ္~~
~~ရွိသမွ် အေစာင့္ေတြအကုန္ သူ႕လက္ခ်က္နဲ႕ အကုန္ေသကုန္တယ္။ (Kaiက အေတာ္ဆူံး ဓားသမားဆုိေတာ့) Kyung လူႀကီးမင္းဓားသံေတြေၾကာင့္ အခန္းထဲက ထြက္လာခဲ႕တယ္။ ထြက္လာလာခ်င္းပဲ~~
Kyung: Ar....
Soo: Appa!!!!
~~Kaiအသံလာရာဖက္ကုိ လွည့္ၾကည့္မိလိုက္သည္။ ~~
Kai pov': Soo!
~~Sooက ဓားနဲ႕ခုတ္ခံလိုက္ရတဲ႕ သူမအေဖကို ေပြ႕ထားလ်က္ က်ေတာ့္ကို ေမာ့ၾကည့္သည္။ ~~
Soo: ရွင္... ရွင္ ဘယ္သူလဲ။
~~Kai မ်က္ႏွာမွာ ဖုံးကာထားတဲ႕အဝတ္ကိုဖယ္လိုက္သည္~~
Soo: ဟင္ Kai!
~~Sooမ်က္ႏွာမွာ ေၾကကဲြမွဳေတြဝမ္းနည္းမွဳေတြ ဝမ္းသာမွဳေတြ မ်ိဳးစုံေရာေႏွာေနတယ္~~
~~Kaiအနားကို တျဖည္းျဖည္းကပ္လာခဲ႔တယ္~~
Kai: ငါ့အနားကို မကပ္နဲ႕။ နင့္ေၾကာင့္ ငါ့ဘဝပ်က္ခဲ႕တာ။ အခု နင့္ဘဝၿကီး ပ်က္စီးေအာင္ ငါလက္စားေခ်ေနတာ။ ေနာက္ဆုံး နင္ပဲက်န္ေတာ့တယ္။
××Flashend××
Soo: Kai Ya! ငါ့ကိုပါ သတ္သြားပါ။
~~မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ သူမကို သတ္ဖို႔ေျပာေနတဲ႔ သူမကို က်ေတာ္ ၾကည့္ေနမိတယ္။ သူမမ်က္ႏွာမွာ က်ေတာ့္အေပၚ နာက်ည္းမွဳေတြပါလား မပါလား က်ေတာ္ အကဲမခတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ က်ေတာ့္ မ်က္ဝန္းေတြ မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ ျပည့္လွ်ံလာခဲ႔တယ္~~
Soo: Kai.. ငါ နင့္ကုိမမုန္းပါဘူး။ ဒါငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေရွာင္လဲြလို႔မရတဲ႔ ကံႀကမၼာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ တခုပါပဲ။ ငါ့မိသားစုေတြ အခု တေယာက္မွ မရွိဘဲ ငါတေယာက္ထဲ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငါ့ကိုပါ တခါတည္းသတ္သြားပါ။ နင္မဟုတ္တဲ႔ တျခားသူရဲ႕ ဇနီးျဖစ္ရတာထက္ နင့္လက္ထဲမွာပဲ ငါေသသြားပါရေစ။
~~Soo စကားေတြ က်ေတာ္ ဆက္နားမေထာင္ရဲေတာ့ပါ။ က်ေတာ္ သိပ္ ခ်စ္ရတဲ႔သူကို က်ေတာ့္လက္နဲ႔ သတ္ပစ္ရမယ္တဲ႕။ ဘယ္လိုလုပ္ က်ေတာ္သတ္ရက္ပါ့မလဲ။ ဒီလို ကံၾကမၼာမွာ ေမြးဖြားလာတဲ႔ က်ေတာ့္ကို က်ေတာ္သာ အျပစ္ေတြ တင္မိပါတယ္~~
~~အဲ႕လုိေတြးေနတဲ႕အခ်ိန္ က်ေတာ္ေတာင္ မသိလုိကိမိဘဲ သူမ က်ေတာ့္ဆီေျပးဝင္လာခဲ႔တယ္။ အတိအက်ေျပာရရင္ က်ေတာ့္ဆီ က်ေတာ့္ရင္ခြင္ထက္ က်ေတာ့္လက္မွာ ကုိင္ထားတဲ႕ ဓားဆီကုိ ေျပးဝင္လာခဲ႔တာပါ~~
Soo: Ah...
Kai: Soo.....!!! Undwalll......
~~Sooတခ်က္သာေအာ္ႏိုင္ပါသည္။ ျပီးေတာ့ နီရဲရဲႏွဳတ္ခမ္းေလးမွ ေသြးမ်ားထြက္ကာ လဲက်သြားသည္။~~
Kai: Soo.. Soo ya! ငါ... ငါ့ကိုထားခဲ႕ေတာ့မွာလားဟာ...
Soo: ငါ... ငါ့လက္ကေလးက္ု ကုိင္ထားေပးပါလား
~~Sooခႏၶာကိုယ္ေလးကို ေပြ႕ထားလ်က္ လက္ကေလးကို တငး္တင္းက်ပ္က်ပ္ ဆုပ္ကိုင္ထားမိတယ္။ ~~
Soo: ငါအခု ရင္.. ရင္ ထဲမွာ အရမ္း ေပ်ာ္ တယ္ နင့္ ရင္ ခြင္ ေလး ထဲ မွာ နင့္ လက္ က ေလး ကို ုဆုပ္ ကိုင္ ထား ခြင့္ ရ လို႕ ငါ အ ရမ္း ေပ်ာ္ တယ္။ နင္ လည္း ငါ့ လို ပဲ လား ဟင္
Kai: Gadal! ငါ... ငါ ဘယ္လို ျဖစ္သြားမွန္း ငါ့စိတ္ေတြ စိတ္ရိုင္းေတြ ဝင္သြား ခဲ႔တယ္။ ငါ့... ငါ့ကို ခြင့္ လႊတ္ပါ ... ေနာ္ Soo...
~~Kaiေခါင္းေလးကို ငုံ႕ထားျပီး ေျပာေနရာကေန Sooစကားသံမၾကားလို႕ Sooကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Sooအသက္မရွိေတာ့။ သူမရဲ႕လက္ကေလးကသာ Kaiဆုပ္ကိုင္ထားတာေၾကာင့္ ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေလး ရွိေနသည္~~
Kai pov'; Sooရယ္ ငါ့ကို ခြင့္လႊတ္တယ္ေတာင္ ေျပာမသြားႏိုင္ပါလား။ ငါနင့္ခြင့္လႊတ္မွဳမရွိရင္ ငါအသက္ရွငိႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ျပီးေတာ့ နင့္လက္ကေလးကို လႊတ္မေပးႏိုင္ဘူး။ ငါ့ကို ထာဝရ လက္တဲြထားပါေနာ္။
~~Kai သူ႕ရဲ႕ အိတ္ကပ္ထဲက ဓားေလးကို ထုတ္လိုက္ျပီး ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ တခ်က္ ထိုးလိုက္သည္။ ခဏၾကာေတာ့ ေသြးေတြ အန္ကာ Sooေဘးနားေလးမွာ လဲက်သြားသည္။ Sooမ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ရင္း Sooလက္ကေလးကို ကိုင္ထားရင္း~~
Kai pov': ထာဝရ နင္နဲ႔အတူတူ။ ငါ့လက္ကေလးကို တဲြထားပါ။ နင့္လက္ကေလးကို ငါ ဘယ္ေတာ့မွ မလႊတ္ေတာ့ဘူး Sooရယ္....
U & I together, dun ever let go of my hands
Even though I bid u goodbye
To me this world is just u
Just You & I
Forever ... & Ever ...