... Yağız...
Arabaya bindiğim zaman hızlıca oradan ayrılmak dışında başka bir düşüncem yoktu. İşi aldım... Evet işi aldım... Ancak sonrası? Amcamın desteği olmadan ilk defa bir iş yapacağım. Umarım elime yüzüme bulaşmaz.
Dosyayı iyice incelemek için kafamı toplamak zorundayım. Emine'yi çok merak etmeme rağmen şu anda odaklanmam gereken çok başka meseleler var.
Sakin bir yere park ettim ve dosyayı açtım. Adamın rutin olarak gideceği yerler tek tek belirtilmiş durumdaydı. İşim oldukça kolay gibi görünmesine rağmen tek başıma daha önce çalışmadığım için nasıl bir yol izlemem gerektiğini bilmiyordum.
Telefonumu çıkardım ve bir numarayı tuşladım.
"Alo..."
"Alo. Yağız sen misin?" dedi karşıdaki ses.
"Evet Akif abi benim. Abi... Bir sorun var. Bir iş aldım ve birtakım desteğe ihtiyacım olabilir..." dedim. Sesimdeki gerginliği hissetmiş olmalıydı. Çünkü kalbim deli gibi atarken olduğum yerde sabit durmak bile benim için imkansız bir durumdu. Vücudum her kalp atışımda bir ileri bir geri hareket ediyordu sanki.
" Düşündüğüm şey mi? " diye sordu. Bu olaydan daha önce kendisine bahsetmiştim. Kendisine çok güvenirim. Ancak ne zaman ve nasıl olacağını söylemedim. Zaten bu işi alacağım bile kesin değildi.
"Evet. Aldım. Sorun yok o konuda ama biraz destek lazım. Ne yapacağım bilmiyorum." dedim.
"Tamam merak etme. Benimle iki saat sonra her zamanki yerde buluş." dedi ve telefonu kapattı. Her zamanki yerimiz bir kafeydi. Buluşmak her zaman güvenli olmuştu orada.
Hızlıca oraya doğru giderken elim bir anda telefona gitti ve Emine'yi aramayı düşündüm. Ancak saçma bir karar olurdu. Onun başını belaya sokmaktan başka bir işe de yaramaz zaten. Acaba iyi durumda mı... Her konuda köşeye sıkışmış haldeyim. Yardım isteyecek birisi de yok bu durumda. Çünkü ben tanıdıklarımı ararsam kocasının başına kesin bir iş getirirler. O zaman da Emine beni affetmez...
Kafeye vardığım zaman kimse yoktu adam akıllı. Nispeten boş durumdaydı. Bir masaya oturdum ve beklemeye başladım. On dakika sonra Akif abi geldi ve masaya oturdu. Oturmadan önce etrafına bakmayı ihmal etmemişti. Her zaman böyle temkinli bir adam olması hoşuma gider. Onun gibi olmak isterdim. Her işini bir şekilde halletmeyi başarıyor. Kendisini küçüklükten beri tanıyorum. Manevi abim gibidir.
"Birkaç kişi var Yağız. Duruma göre ararız. Kaç kişi lazım sana ama... Ona göre arayalım..." dedi. Direk konuya girmişti. Zaman kaybetmeyi ve boş sohbeti de sevmezdi.
"Tamam abi... Bilmiyorum. Adam belli zamanlarda, belli yerlerde olacak ama... Tek mi olacak o belirtilmemiş. Büyük ihtimal tek olur ama ben yine de yanımda biri olmasını istiyorum. Ancak vuran kişi ben olmak zorundayım. Talimatlar tam olarak böyle."
"Hmm..." dedi. O anda derin bir iç çekti. "Bak Yağız... Bu adamlar değişik haberin olsun. Gittin değil mi oraya? Gördün mü hepsini?"
"Evet. Gördüm. Beraber bir masaya oturduk. Bana bir kere sordular emin misin diye. Bu adam onlar için önemliymiş öyle dediler..."
"Oğlum bak..." dedi etrafına bakarak. "Düşün... Önemli adamlar bunlar. Sen olsan, senin için çok kilit rolde bir adam için deneyimsiz birini mi gönderirsin yoksa deneyimli birini mi? Bu işte bir iş var ben sana söyleyeyim. Yani seni aralarına almak için böyle basit bir test falan değil bu. Bunlara uyan. Sana karşı işler ters gidebilir. Ya da belki de kimse bu adama bulaşmak istemedi. Nereden biliyoruz yani... Adamın adı ne? " diye sordu.
" Süleyman Çebi. Dosyada yazdığına göre programı falan ağır olan bir adam..." diye konuşmaya başlarken Akif abi sözümü kesti.
" Oğlum o adam büyük bir holdingin başı. Aile şirketi... Geride çok kişi var. Bunların neden yapmak istemediği belli oldu..." dedi. Sesinde büyük bir sıkıntı vardı.
" Eee o zaman ne yapacağım ben? " diye sordum.
"İşi aldın bir kere. Yapman lazım. Yoksa daha büyük sorun olur. Bu işten seni amcan bile ayıklayamaz... Offf oğlum kendini neyin içine soktun. O adamı sence neden bir tetikçi değil de sen vuruyorsun bir düşün istersen? Neyse... Çözüm bulmamız lazım. Bize ağzı sıkı birisi lazım. Sana bulduğum adamlardan iki tanesi çok güvenilir. Ama iki kişi gereksiz olur. Birinde bir karar vermem gerekecek. Ne kadar süren var? "
" Üç gün. Bir toplantı varmış. Ona gitmemesi lazım. 3 gün sonra o toplantı... " dedim.
" Tamam merak etme o toplantıya gitmemesini sağlarız. nerede kalacaksın? Bu arada bu adamlar Seni takip ediyor bile olabilir. nedense bu adamlara güvenemedim. " dedi.
" Bir yerde kalmıyorum, eve gideceğim işte. ne oldu ki? " diye yanıt verdim.
" Ne olacak oğlum seni takip ediyorlarsa her zaman kaldığın yerde kalamazsın. Gel seni de götüreyim. Orada hem güvenilir insanlar ile tanış hem de konuyu daha derinlemesine konuşuruz. kendini nasıl bir duruma soktuğunun sen de farkında değilsin. "
" Bilmiyorum abi ya Ben de ne diyeceğimi bilmiyorum sana. gittim işi aldım uzun zamandan beri peşindeydim Ama dediğin gibi tuzak da Olabilir. Bu aralar aklım yerinde değil sanki. Düşünmek bile zor geliyor, odaklanmak zor geliyor... kafam çok dağınık..."
" Hayırdır bir sıkıntın mı var? her şeyi bana söyleyebilirsin biliyorsun değil mi? başka bir şeye bulaşmadın değil mi oğlum? " diye sordu.
Bana karşı her zaman böyle nazik ve düşünceliydi. Benim ne halde olduğumu gerçekten umursayan Birkaç kişiden biriydi.
" Hayır abi Ortalık karıştı. sana daha önce bahsettiğim bir kadın vardı hatırlıyor musun? " diye sordum gözlerine bakarak. Başını onaylar anlamda salladı. Konuşmaya devam ederken kendimi çok rahatlamış hissediyordum. Bu konuyla ilgili uzun zamandır hiç kimseyle konuşmadım Çünkü. İlk defa birine konudan bahsetmek bana güzel geliyor. " İşte o kadınla beraberdim. her şey yolunda giderken bir anda ortalık karıştı. birilerini vurmak zorunda kaldım. bir süre beraber Bizim yazlık eve gitmiştik. o, oradayken durumu bunun oğlu öğrendi yani beraber olduğumuzu. şimdi onu evine bıraktım. Kocası Şu an onu dövüyor bile olabilir. elimden bir şey gelmiyor... Kendimi çok kötü hissediyorum... Çok çaresiz hissediyorum. "
Derin bir nefes aldı ve etrafı bir kere daha kontrol edip sesini biraz daha alçaltarak konuşmaya başladı. " Oğlum ben sana demiştim. Evli kadınla ne işin olur... hem de en yakın arkadaşının annesi. bu işin böyle olacağı belliydi. ama canını sıkma. kadınla görüştün mü? bak dayak yeme gibi bir durum varsa biliyorsun çözebiliriz. Kocası buna vuruyorsa sana söyleme şansı var mı? " dedi.
" Beni aradı ama kafamı karıştırdı. " diye yanıt verdim. " benden ne istiyor onu da bilmiyorum. arıyor sadece benimle konuşmak istiyor. Ne yapacağımı da bilmiyorum. Yardım etmeye çalışsam O da imkansız zaten... kendisi de bunu istemiyor. kocasıyla arasını düzeltmek istiyor galiba... Ben de Emin olamadım. sorun Onun oğlu öğrendiği zaman oldu. yani benim en yakın arkadaşım... Haklısın abi bir şey demiyorum da insan böyle şeyleri göremiyor. gerçekten çok sevmiştim belki de hâlâ seviyorum ama ona karşı duygularım biraz değişti galiba. "
" nasıl değişti? " diye sordu.
" Ne bileyim abi ben onun için bir sürü risk Aldım. başımı belaya soktum. gittim Onu korudum. O ise en ufak olayda Sanki ben onu zorlamışım gibi davranıp beni kötü hissettirdi. Bir de şimdi düşünüyorum bu olaylar ortaya çıktı arkadaşım öğrense kesin beni suçlu gösterecek. zannetmiyorum yani gidip ben onu seviyorum falan diye söylemez ona. Benim hakkımda kötü de konuşur. Belki de beni sevmiyordu onu da bilmiyorum. çünkü seven insan sonuna kadar gider. Ben onun için sonuna kadar gitmeye razıydım. Ama şu anda kendini yarı yolda bırakılmış gibi hissediyorum. "
" Merak etme oğlum canını sıkma bak ben buradayım beraberiz sorun yok. Hem şu anda daha büyük belanın içindesin. bu kadar büyük sorunların varken zaten bir kadınla böyle uğraşmazsın. hem de Evli ve Çocuklu bir kadınla. başka Detaylara girmiyorum bile... Bence sen ucuz atlattın boş ver. Sen canını sıkma seni bu işten bir kurtaralım gerisine bakarız... kadın seni arıyorsa falan telefonu açma. senin Kafanı karıştırmak istiyor olabilir. en tehlikeli Kadınlar böyle kadınlardır. kendisi de ne yapmak istediğini bilmez Seni Arar senden medet Umar. ama sonuca bakarsan hep Hüsran... O yüzden boşver. Hadi gel kalkalım karnın aç mı? " diye sordu.
" Hayır abi aç değilim Teşekkür ederim. " diye yanıt verdim. Beraber masadan kalktık ve arabaya doğru yürümeye başladık.
Uzun bir süreden sonra ilk defa rahatlamış hissediyordum. Bu konudan birine bahsetmek ve ona derdimi anlatmak çok iyi gelmişti. Yeni kalacağım yere doğru giderken aklımda sadece yapmam gereken iş vardı...
Emine orada İyi veya değil benim elimden bir şey gelmez diye düşünüyordum. Ancak bir yandan da onu seviyor ve ona karşı suçluluk duymaya başlamıştım. Sonuçta içine düştüğü durumdan ben sorumluyum. En yakın arkadaşımın annesiydi o... Baştan bu iş çok yanlıştı. Bunu görmem gerekirdi...
Duygularım ve Aklım karmakarışık...