Pomyśl

26 1 0
                                    

Siedząc w pustym pokoju , patrze na granice świata   której ludzie udają kogoś kim nie są

Stojąc nad błękitną przepaścią myślisz:                      A  Gdy by tak skoczyć i utopić się w oceanie zapomnienia?

Patrząc na róże wyciągasz dłoń po kwiat miłości                      Lecz z Lili zostaje tylko ostry kolec kusząc byś go zerwała 

Dom zostaje Domem , lecz już bez szczęścia                             Które umarło i nigdy nie wróci   

Siedzisz i myślisz , zapominając że twoje serce przestało grać radosny rymn

I ZAMILKŁO NA WIEKI                                                                                             

Martwa DuszaDove le storie prendono vita. Scoprilo ora