Zonder dat ik het wist

1. Weer een boek?

"Goodnight mam. Ik ga naar bed ik ben super moe." "Ja prima doei. Zeg trouwens even tegen je zus dat haar nieuwe jurken morgen binnen komen." Zei mijn moeder.
"Waarom?" Vroeg ik. "Omdat ik het zeg."
Zucht. Waarom moest het nou altijd weer zo gaan? Ik liep naar boven. Ik klopte op de deur van Britt. "Wie is daar!" Riep ze. Ik deed de deur open en zei "je jurken komen morgen."
Ze zei "ok." En daarna "kan je nu weg gaan?" Ik bel met mijn vriendje." Ik rolde met mijn ogen en liep weg. Ik liet expres de deur open staan want ik wist dat ze dat niet leuk vond. En jahoor. "JULIE! DOE ME DEUR DICHT! IS DAT NOU ZO MOEILIJK?!"
Dus ik riep terug. "JA EIGENLIJK WEL!" Toen gooide ze haar deur dicht.

Ik ging me klaar maken voor bed. Toen ik in bed lag om nog even te lezen werd er tegen mijn raam aangetikt. Ik keek naar buiten en zag een sneeuwwitte uil die al 3x eerder was gekomen sinds ik 12 was. In elke zomervakantie. Ik opende het raam en liet de uil binnen. Het had een dik pak bij zich. Ik pakte het aan en gaf de uil wat water.
Ik opende het pak en zag een boek. Harry Potter en de vuurbeker. Ik keel er aandachtig naar. Ik vroeg me af waarom ik toch elk jaar boeken hierover kreeg. Ik wist dat het echt was. Daar twijfelde ik niet meer aan, maar waarom het elk jaar kwam wanneer het schooljaar was afgelopen? Ik weet het oprecht niet. Ik hoopte dat ik mijn brief voor Hogwarts nog kreeg, maar nee.
Ik liet de uil weer naar buiten zodat hij weer terug kon naar zijn eigenaar of weet ik veel waar hij vandaan kwam. Ik denk Hogwarts.
Ik ging weer in mijn bed liggen en opende het boek. Het boek dat ik vorige zomer had gekregen had ik binnen 4 dagen uitgelezen en ik hoopte dat er dit jaar weer een boek zou komen.
Ik begon met lezen maar werd al snel gestoord. "Wat doe je?" Zei Britt. "Lezen dat zie je toch?" Ze keek om zich heen. "Kan je weggaan?" Vroeg ik vriendelijk. Maar ze zei nee. Dus ik vroeg waarom en ze keek me boos aan. Ze liep naar me toe en pakte het boek uit mijn handen en liep weg. "GEEF TERUG! DAT IS VAN MIJ!" Schreeuwde ik. Ik rende achter haar aan. Toen ze in de woonkamer was liet ik haar struikelen. Geen idee hoe want ik was niet eens in haar buurt maar heey ze flikkerde op de grond en ik kon mijn boek pakken. "KUT WIJF!" Schreeuwde Britt. Ik stak mijn tong uit en wou weer weglopen alleen onze moeder kwam er aan. "Geef dat boek, Julie." Dus ik zei nee en liep weg. "GEEF DAT BOEK NU!" Dus ik gaf het boek maar voordat ik echt problemen zou krijgen. Toen mijn moeder de titel las schrok ze. Heel erg. "Heb je nog meer van dit soort boeken?" Britt keek over haar schouder mee. Ik schudde mijn hoofd. "Zeker weten?" Zei mijn moeder. "Ja oke ik heb nog 3 boeken van Harry Potter." Zei ik rustig. Ze liep naar boven en haalde ze uit mijn kamer. "NEE!" Schreeuwde ik boos. "DIE ZIJN VAN MIJ! BLIJF MET JE TENGELS VAN MIJN BOEKEN AF!!!" Mijn moeder keek me boos aan en zei "ik wil nooit maar dan ook nooit nog een woord horen over Harry Potter. Begrepen?" Ik keek haar boos aan en daarna keek ik boos naar Britt. Ze lachte. Opeens begon haar hoofd paars te kleuren. Mijn moeder was nog geschokter dan toen ze mijn boek zag. Ze trok mijn zus mee voordat ze doorhad dat ze paars was en riep naar mij. "HUP NAAR BED!"

Ik liep rustig terug naar mijn kamer en plofte op mijn bed. Ik probeerde te bedenken waar ze de boeken neer kon leggen maar ik had geen idee. Daarna ging ik bedenken waarom ze zo in shock was toen ze het boek zag en nog erger toen ze zag dat Britt paars werd. Ik vond het wel grappig eigenlijk maar ik heb werkelijk geen idee hoe het gebeurt is.
Maar goed. Mijn moeder weet meer over Hogwarts dat weet ik zeker. En ik ga er achter komen wat ze verbergt en waarom ik geen Harry Potter meer mag lezen. Maar laat ik nu eerst maar gaan slapen. Ik kan nu toch niet zoveel meer doen.