Letters

10

ရှောင်းကျန့်ကို ဦးထုပ်ဆောင်းပေးလိုက်ပြီး ဆိုင်ကယ်ခုံကို ပုတ်ပြကာ တက်ဖို့ခေါ်နေတဲ့ရိပေါ်က ခုနက training ကြောင့်ပင်ပန်းနေတယ်ဆိုတဲ့ရိပေါ်နဲ့ တစ်ခြားစီပါပဲ...
ရှောင်းကျန့်လဲ ငြင်းမရတော့ ခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့ ခေါင်းလေးတခါခါနဲ့ ဆိုင်ကယ်ပေါ်တက်ထိုင်လိုက်ရတော့တယ်...

အကြံသမားလေးရိပေါ်က လိပ်စာမေးပြီးတာနဲ့ သေချာကိုင်ထားနော်ဆိုကာ ဆိုင်ကယ်ကိုစောင့်ထွက်လိုက်ပါတော့တယ်...သူ့အကြံက အောင်တော့မအောင်မြင်လိုက်ဘူး.. ဘာလို့ဆို ရှောင်းကျန့်လက်တွေက ခါးကိုမဖက်လိုက်ပဲ ပုခုံးကိုပဲလာကိုင်ထားတာကိုး..
ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်ပျော်တာပါပဲ....
ကျန့်ကောကိုလဲ ဆိုင်ကယ်ပေါ်တင်ခေါ်လာရတယ်...
သူ့ပုခုံးကိုလဲကိုင်ထားသေးတယ်...
ကျန့်ကောအိမ်ကိုလဲသိရဦးမယ်...
ရိပေါ်အတွက် အဆင်ပြေတာတွေချည်း....

ဒီလောက်နှေးနှေးလေးမောင်းတာလာတာကိုတောင် အိမ်ကို အမြန်ကြီးရောက်လာခဲ့တယ်...

~နောက်ဆိုနဲနဲဝေးတဲ့အိမ်ပြောင်းဗျာ~

ရှောင်းကျန့်ရဲ့အိမ်လေးက ခြံခပ်ကျယ်ကျယ်လေးထဲမှာရှိပါတယ်... minimalism ပုံစံဆောက်ထားတဲ့အိမ်လေးက ရှောင်းကျန့်လိုပဲ အေးအေးချမ်းချမ်းပုံလေးနဲ့...

"Thank you ရိပေါ်"
"မလိုပါဘူး ကောရာ.."
"နောက်ဆို ဦးထုတ်မပါပဲဆိုင်ကယ်မစီးနဲ့နော်."
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာရှောင်းရဲ့.. နောက်ဆို အပိုဆောင်ထားတော့မှာပါ.. ပုံမှန်ဆိုရင် နောက်ကစီးမဲ့လူမရှိတာနဲ့ ဦးထုတ်အပိုက မရှိနေတာ"

~စျေးဗန်းများခင်းမိသွားမသိဘူး အဟီး~

"ကိုယ်ဝင်တော့မယ်နော်... အိမ်ကောင်းကောင်းပြန် ပေါက်စလေး.."

~ကြိုက်တယ်.. ကောဘယ်လိုခေါ်ခေါ်ကြိုက်တယ်...အဟီးဟီး~

ရိပေါ် fan တွေကမြင်ရင်တော့ ခြံတံခါးအဖြူကြီးကို ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေတဲ့ သူတို့ရဲ့ tracer 85 ကြီးကို စိတ်ပူမိမယ်ထင်ပါရဲ့.. ပြိုင်ပွဲအတွက်ပင်ပန်းလွန်းလို့ နေများမကောင်းတော့ဘူးလို့ပေါ့...

အိမ်လဲရောက်ရော ရိပေါ်အိပ်ယာပေါ်ဒိုင်ပင်ပစ်လိုက်ပြီး ခေါင်းအုံးကြီးဖက်ကာ ရင်ထဲဂဏန်းတွေလျှောက်နေသလိုခံစားနေရတယ်...ရိပေါ် ခုထိနွေးနေသေးသလိုရှိတဲ့ သူ့ပုခုံးသူအုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း