Chapter 1: A messy Family for a Messy Girl

1 0 0
                                    

APHRODITE POV

It was a cloudy day

اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.

It was a cloudy day.
The sun is still not up but the cold wind is telling that it will gonna rain soon.

Lumabas ako ng kuwarto, as usual. Walang tao, nasa hospital nakaduty si Mama.
Si Papa naman, maagang pumapasok sa opisina.
Mabuti na yan kesa maabutan ko sila ditong dalawa na nagpapalitan ng mga salita.

I toast a bread and pour a milk on my mug. Tahimik lang akong kumakain sa kusina.

(............)

"I'm getting off" I said on the bus driver.
Bumaba ako at naglakad papuntang gate ng school.

Malayo pa lang tanaw ko na si Mrs. Old Woman na nakatayo sa gate at pinagmamasdan ang mga estudyanteng pumapasok.
Nagchecheck kung gaano kaikli ang palda namin.

My skirt is above the said length.
Kung bakit pa kasi nandito yung Matandang yan eh.

Tumakbo ako papuntang likod ng school kung saan may lumang gate na hindi na nagagamit.

Umakyat ako kagaya ng dati kong ginagawa at tumakbo na papuntang room ko.

"Aph! May nagyaya sa club mamaya. Sama ka?" Kakapasok ko pa lang ng room club na naman bukambibig nila.

"Nah. Pass muna ako, I'm a little tired" sagot ko. Tumungo ako ng upuan ko. Sumunod naman sila.

"I heard JunMyeon is coming.."

"I don't care. JunMyeon is not as cool as I expected. He's so boring" sagot ko.

"Then what about Jimin? He's interested in you"

"I don't like blonde guys." Sagot ko.

"Then what about Eunwoo?"

"He's too cute. I don't like cute guys"

"Then who's your ideal type?" Wannie

"Lee Jongsuk" sagot ko. She glared at me.

"Oh bakit? Sino ba namang may ayaw kay Lee Jongsuk? He's the definition of Perfection in my eyes" sagot ko.

"Sige. Ikaw maghanap ng Lee Jongsuk mo jan" Wannie, bumalik na siya ng upuan niya.

I look outside..

Napansin ko ang mga estudyanteng nagdedate sa may bleachers.
Naalala ko ang Mama at Papa ko.

I just wish that they didn't meet each other. Kahit hindi na ako mabuhay pa, I don't feel their love to me naman.

"Hey why are you crying?" Nabalik ako sa realidad nang marinig ko ang boses ni Wannie.

Why am I in tears?

Tumayo ako at lumabas ng room.

"Aphrodite!! Are you okay?" Rinig kong tanong ni Wannie. I just give her an OK sign without looking at her.

Dumiretso ako ng banyo. I washed my face

Damn it. This is all because I came from a worse family.

(...........)
After Class.
I decided to go home.

Wala parin sila Mama at Papa. That's okay, para naman makapaghanda pa ako ng pagkain ko.

I cooked my food at dumiretso ng kuwarto ko.

Good thing I bought my own refrigerator on my room para hindi na ako bababa pag nag aaway sila Mama at Papa para kumuha ng pagkain.

"WHAT THE HELL ARE YOU THINKING?!" They are home.

I turned the volume up


Ayokong marinig silang nag aaway. I was 7 years old when they first start fighting.
Mom saw Dad with another woman, but Dad told my Mom that she doesn't have a another woman. Mom is so stressed in the hospital because she is a Doctor, she rarely get home kaya naman si Papa ang laging nagbabantay sakin at sinasama pa niya ako sa office niya minsan pag wala ang katulong namin.

One thing is for sure.. They don't love each other anymore.
The only thing that preventing them on divorce is me. Mom doesn't want me to grow at maging anak sa labas.

Bullshit right?
I want to tell them to just get divorce at iwan na lang nila akong mag isa. Baka yun pa ang ikakaginhawa ng loob ko.

My phone vibrated. It was Wannie

"What?" Bored na sagot ko.

"Asan ka? Someone wants to meet you"

Lalabas na lang ako, para hindi ko marinig ang mga magulang nagbabangayan.

"Okay. I'll be there" sagot ko. I hang up.

I change my clothes at dumaan sa bintana para makalabas ng bahay.

"Aphrodite! Where are you going?" Shit! Nakita ako ng Dad ko.

I pretended not to hear him at nagpatuloy sa pagtakbo palayo ng bahay.

I want to get lost

Vanish into thin air

I JUST WANT TO DIE.

How I met my Parentsحيث تعيش القصص. اكتشف الآن