HE=MY FIRST LOVE [ကိုယ့်အချစ်ဦး ](Completed)

အခန်း(၄၂) - သူဟာတကယ်တော့ဒဿလိုလူ

"မဟုတ်ဘူး"

"နင်ငါ့စကားကိုမယုံမရှိနဲ့ သူနင့်ကိုတကယ်မချစ်ဘူး။သူနင့်ကိုတကယ်ချစ်တယ်ဆိုရင် ငါ့ဆေးမှတ်တမ်းတွေကိုဖျောက်ပစ်လိုက်တဲ့ကိစ္စသူဘာလို့နင့်ကိုဖုံးကွယ်ထားမှာလဲ"

"ဖျောက်ပစ်လိုက်တယ် ကိုခန့်ကလား?"

ထိုအခါမှမနက်ကသူပြောတဲ့စကားတွေကိုစိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးနဲ့ပြန်တုံ့ပြန်နေရှာတဲ့ထိုလူသားအားသူ၏မြင်ကွင်းထက်တွင်
ကွင်းကွင်းကွက်ကွက်ပြန်မြင်ယောင်လာခဲ့တော့သည်။

"အေးဟုတ်တယ် သူကငါ့ကိုရှင်းပစ်ချင်နေတာ။ ငါကသူ့အကြောင်းတွေကိုသိထားတဲ့လူမို့လို့လေ။ နင်မသေခင် သိအောင်ငါပြောလိုက်မယ်။ မင်းခန့်ထည်ကရိုးရှင်းတဲ့လူတစ်ယောက်မဟုတ်ဘူး။ သူရဲ့နောက်ခံအသိုင်းအဝိုင်းက အရမ်းကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်။ အဲ့အသိုင်းအဝိုင်းကနင့်လိုလူမျိုးကိုသူတို့လက်ခံမယ်ထင်လား။နင့်ကိုသူဘယ်လောက်ချစ်တယ်ပြောပြော တစ်ချိန်ကျသူနင့်ကိုနင်းခြေဆုတ်ဖြဲခဲ့မှာပဲ။အဲ့အချိန်ကျရင်လဲ နင်သေလောက်အောင်နာကျင်ရမှာပဲဆိုတော့ မထူးပါဘူး။နင်အခုပဲသေလိုက်တော့ ပိုမအေးဘူးလား"

ထိုသို့ပြောရင်း သူမက ရှိုင်းဆီသို့ချွန်ထက်သောဖန်အစအားအပေါ်စီးကနေတည့်တည့်ထိုးစိုက်လိုက်လေသည်။ရှိုင်းကသူ၏လည်ပင်းထက်ဆီသို့ဦးတည်လာသော ဖန်ချွန်စအား ညာဘက်လက်နှင့်ပိတ်ကာထားလိုက်တာကြောင့် လက်အတွင်းသားထဲသို့ဖန်အချွန်ကထိုးစိုက်ဝင်သွားခဲ့သည်။

"အား!!!!!!!"

"နင်ကတော်တော်ခေါင်းမာတာပါလား"

ဖန်စကလက်ဖဝါးပြင်ပေါ်စိုက်ဝင်သွားတော့ရှိုင်းရဲ့လက်ဖမိုးထက်ကနေသွေးများက ဒလဟောစီးကျလာသည်။သူမလက်ထဲကအကြီးဆုံးဖန်ချွန်စမှာ ၆လက်မခန့်ရှည်လျားတာမို့ဟာသသွားလုပ်လို့မရတဲ့လက်နက်တစ်ခုပင်။

နောက်ထပ်ဖန်ချွန်တစ်စကသူ၏ညာဘက်မျက်လုံးတည့်တည့်ကိုဦးတည်လာတဲ့အခါရှိုင်းရဲ့မျက်ဝန်းလေးတွေကပြူးကျယ်ထိတ်လန့်သွားရပြီး ညာဘက်လက်ထက်ကနာကျင်နေသောဒဏ်ရာကိုလျစ်လျူရှုကာ သူမ၏လက်တွေကိုလေဟာနယ်ထဲမှာဖမ်းဆုပ်ထားလိုက်သည်။