Battle Of Hearts (COMPLETED)

Heart 36

Ysieve's PoV

“How are you,Ysieve?” Tanong ni Mama nang pumasok siya sa aking kwarto. Nasa veranda ako kaya kailangan ko pa siyang lingunin.

“Fine,mama,” sagot ko sakanya.

“Fine? When did you learn that?!” She shouted,tinutukoy ang sigarilyong hawak-hawak ko sa aking kaliwang kamay.

“Don’t stress yourself too much,mama. It’s just cigarette,” I replied to her. Tumaas ang kilay ni mama.

“Ysieve Nathaniel! Hindi kita tinuruan ng ganyan!” She shouted again at dali-daling naglakad sa aking gawi.

Hinablot niya ang sigarilyo sa aking kamay at inupos sa railing ng veranda t'yaka itinapon.

“Fix yourself Ysieve. Uuwi na ang ate mo rito, umayos ka! ‘Wag mong bigyan ng stress ang ate mo. Nagkakaganyan ka para lang sa babae?!” Napabaling ako sa sinabi ni mama.

“Hindi lang basta babae si Chatty,mama. She’s my whole damn universe!”

“P'wes,simulan mo nang humanap ng bago mong kalawan. Because Chatty is not worth your time, she’s not worth your love! Tigilan mo 'yang kahibangan mo Nathaniel,” galit na bulyaw ni mama.

“I love her so much mama! More than myself!”

“Live, Nathaniel! Live!” Sigaw muli ni mama.

"I am living,mama. I am living," mahina kong sabi, because I'm not really sure if I could call this living.

"You're living? Nathaniel alam mo ba kung gaano kasakit sa'kin bilang nanay mo na makita kang nagkakaganyan? Alam mo ba 'yung sakit na nararamdaman ko sa tuwing uuwi kami ng papa mo galing sa ate mong nag-aagaw-buhay, madadatnan pa kitang lasing na lasing. Ang k'warto mo! Itong kwarto mo amoy alak at sigarilyo na! Sa tuwing uuwi ako walang araw na hindi ko nakikitang puno ng bote ng alak ang k'warto mo. And now, you're smoking. You call this living? Anak stop ruining your life just because of a girl that didn't saw your worth," mama started wiping her tears. My heart skipped for a moment when I saw her crying.

"Ma," nilapitan ko si mama at niyakap siya. Nakapusisyon na ang kanyang ulo ngayon sa aking dibdib.

"Live for us Ysieve Nathaniel. You don't need a woman to drive your life. Nabuhay ka nang ilang taong walang Chatty. At alam kong kaya mo nang wala siya. Please stop this shit anak. It will not help you move on. You are ruining your life for goodness sake!" Mama said,still crying. Hearing my first love's sobs make my heart hurt so much. I hate it.

"I'm sorry mama, I'm sorry." Mahigpit kong niyakap si mama habang siya'y umiiyak.

Inuwi si ate dito sa bahay. Hindi pa siya maayos pero napagdesisyonan nila mama na dito nalang siya i-confine sa bahay. She's getting weaker and weaker everyday. Sobrang naapektuhan ng pangbubugbog ng gagong fiancé niya ang rib cage, bungo at may bleeding pa sakanyang utak. 

I'm here in her room. Hoping that any minute,maigagalaw niya ang kamay niya o dumilat man lang. Nagkakasakit na rin si papa dahil sa pag-aalala kay ate. Every weekend,may trial sa korte tungkol sa fiancé ni ate. Seeing my sister lying on her bed with her oxygen on her, makes me want to kill that damn bastard.

Gustong-gusto ko siyang patayin nang nakita ko siya noong isang linggo sa korte. Gusto kong basagin din ang bungo niya. Gusto kong mamatay siya sa kamay ko mismo. I want to punch him triple times worst than what he did to ate Nikki. And now, papa's starting to get sick.

I'm losing my grip, nagiging matatag nalang ako para kay mama. I hate seeing her crying at night. Hindi man niya sabihin alam kong hirap na hirap na rin siya. Hindi ko na alam kung may lugar pa ba ang sakit na nararamdaman ko kay Chatty sa sitwasyon ngayon.

"Ate wake up na please, ang dami mo nang nami-miss na kwento sa akin," pagk'we-k'wento ko habang hawak ang kanyang kamay. Huminga ako nang malalim.

"Wake up ate. Sobrang sakit na ng puso ko. Hindi ko alam kung kakayanin ko ba 'to. I am the one who's always strong sa ating tatlo, pero bakit nanghihina na ako? Nanghihina na ang bunso niyo ate," I wiped my tears nang marinig ko ang pagbukas ng pinto.

"May improvement na ba kay ate?" Bungad ni kuya Kiannu pagkapasok niya sa k'warto ni ate.

"Wala pa," mahinang sagot ko.

"Alam mo, hindi ka lang naman kay ate Nikki pwedeng magk'wento," kuya said that caught my attention.

"Makikinig din ako sayo bunso, alam kong hindi ka parating malakas. You're sometimes fragile. And that's fine. Makikinig ako sayo,Sieve. I know you need someone," umupo si kuya sa tabi ko at inakbayan ako.

"I'm not a gay," pabiro kong sabi at tinanggal ang pagkakaakbay niya.

"Ako pa ang tinaguan mo, e kitang-kita ko na nga kaninang umiiyak ka. Men do cry," he smirked.

"Ewan ko sayo," I chuckled,fake.

"Kumain ka na sa baba,sabayan mo sila papa. Ako na muna kay Ate," ani kuya Kiannu. I just nodded.

"Ysieve," tawag ni papa sa aking atensyon.

"Pa?"

"Can you go home? The company needs you. Naroon man si Aiden, iba pa rin kung nandoon ka," si papa.

"I'll book a ticket later," simpleng sagot ko.