"That's impossible. Besides I know he's busy." Sagot na lang ni Atarah. Yun naman kasi ang totoo.

Tsaka she did that for the sake of their girl's date. Hindi na rin naman sila nagtanong pa. 5:12 pm na silang umalis sa mall and Gia didn't inform them na 6:00 pala ang flight nito kaya inihatid na rin nila ito sa airport.

Tahimik na nakaupo si Atarah sa isang upuan na nasa may veranda ng kanilang bahay. Marahan nitong hinahaplos ang kanyang tyan. This is the first time she's doing it ever since she got pregnant. Hanggang ngayon nga ay hindi pa rin siya makapaniwala pero masaya siya.

"Treyton's not going here tonight?"

"D-dad." Nagulat ito sa biglang pagsulpot ng kanyang tatay. She feels nervous all of a sudden.

Simula nung ipagtapat kasi nitong buntis siya, bali ngayon niya lang makakasama ang tatay niya na silang dalawa lang. Every time she's talking to her Dad, madalas niyang kasama ang Mom niya or kaya ay kasama niya si Treyton. But now, it's only the two of them.

"Baka po hindi muna Dad. I talked to him earlier. He's tired so I told him to take some rest." Well guess what? Atarah lied.

Hindi naman niya nakausap si Treyton because she never receive a call. Sa isip nga nito ay baka galit si Treyton sa kanya o kaya ay sadyang busy lang talaga siya.

"As your father, I'm still disappointed with you Dixie Atarah." Napalunok ito sa narinig.

Her dad being this serious, mas lalo itong kinakabahan. Maybe this conversation won't do good to her pero hindi niya naman pwedeng paalisin ang Dad niya rito kaya hindi na lamang ito sumagot.

"But I understand you. As long as I can see how happy you are, hindi ko pakikialaman ang desisyon mo sa buhay." Hearing that from her Dad, hindi nito maiwasang hindi ngumiti.

Parents are always understandable and she's thankful that her parents are one of those.

"Thank you Dad."

"You are old enough Atarah. I won't meddle whatever you and Treyton's plans are. But I won't tolerate if the two of you did something I can't accept. You know me Dixie Atarah. Alam mo ang mga bagay na ayaw ko." Napatango na lang ito.

Her Dad is sometimes kind but he's also like a monster when he's mad. Kaya sa tuwing kasama niya ito, parang lagi siyang kinakabahan.

Naiintindihan niya rin naman ang kanyang parents. She's their only child kaya as much as possible, pinoprotektahan lang ng mga ito si Atarah. She's their only princess and they don't want her to get hurt.

And even though she's born with a golden spoon, ayaw naman nila itong lumaking brat that's why her parents forbid her from doing wrong things. Ayaw nilang itolerate ang mga bagay na ginagawa nitong hindi naman dapat.

"Go to bed Atarah. For a pregnant woman like you, you should sleep early. Good night honey." Hinalikan siya ng tatay niya sa kanyang noo tsaka ito tumango at nagtungo sa kanyang kwarto.

She's actually close with her parents pero hindi talaga maiiwasan na matakot siya sa tuwing nagagalit ang mga ito. Lahat naman siguro ay ganun. It's their authority as the parents anyway.

Napabuntong-hininga ito pagkaupo niya sa gilid ng kanyang kama. She remembered what her father told her. Her father is really different when he's mad. Daig pa nito ang leon. And she knows what are those things her father doesn't like. Kabilang doon ang hindi pagsasabi ng totoo, lalo na ang pagsisinungaling.

Naalala niya si Treyton. Her father never asked about her relationship with Treyton. All they knew is siya yung ama ng batang dinadala niya. Nag-aalala tuloy ito ngayon once na malaman ng Dad niya ang tunay na pagkatao ni Treyton.

When Heart DecidesOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz