O87

143 9 0
                                    

S E O Y O U N G

it's been a months nung nalaman kong buntis ako. akala ko nga na magagalit sila mama kapag nalaman nila iyon pero nah, mas masaya pa sila saakin

medyo malaki na din yung tyan ko at habang lumalaki ito, nahihirapan ako

di ko na kase magawa yung mga bagay na i used to do like sports, dancing, and etc.


lagi akong nakakulong dito sa bahay, kain lang ng kain

kain, tulog at cellphone lang ang ginagawa ko dito sa bahay, awang-awa na ako kay chani eh


gustong-gusto kong tulungan sya pero he always refuse

minsan nga eh di ko alam kung anong meron saakin at kung ano ano nalang pinapabili kong pagkain kay chani, ni kahit wasabi kinakain ko

habang namumuni-muni ako, nagulat ako nang may humawak sa tyan ko

"hi baby, 2 months nalang lalabas ka na dyan"sabi ni chani habang nakahawak sa tyan ko, automatic naman akong napangiti

hinalikan nya ang baby bump ko at tumingin saakin bago ako bigyan ng peck sa aking labi.

napatingin ako kay chani, di kumukupas yung kacutan nya syems

"you know what bub? napapansin ko na lagi kang nakatingin saakin, pinaglilihian mo pa ako?"sabi nya habang nag gigiggles, napanguso ako bago magsalita

"maybe bub, feeling ko nga magiging kamukha mo anak natin"parehas kaming napangiti sa isa't isa

hinawakan ko ang baby bump ko at ngumiti

2 months more baby, lalabas ka na jaan..

complicated : park jisungOnde as histórias ganham vida. Descobre agora