Darco

53 9 10
                                    

Darco was een zwarte labrador en echt een hele lieve (maar vooral domme) hond. Ik hield echt van hem, hij was mijn beste vriend.

Dit is een foto van hem, een paar dagen voor hij stierf

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Dit is een foto van hem, een paar dagen voor hij stierf. Hij was toen 13 jaar, wat al best oud is voor een labrador. (Als je heel gevoelig bent, zou ik dit niet lezen!)

Eerst wou hij zijn eten niet meer opeten en geloof me, dat is niet normaal, want die hond houd van eten. We hadden ooit zelfs een grote zak hondenkoekjes gekocht en hij had een opening gevonden, scheurde de zak open en at alle koekjes op. Typisch Darco. Maar oké, ik ben aan het afdwalen. Dus hij wou niet meer eten, en de dagen erna ook niet meer. Hij begon heel zwak te worden en we dachten op een avond dat hij toen echg ging sterven.

Gelukkig hield hij zich sterk en kon hij het ziek zijn overwinnen. Maar dan moest er na twee maanden per se weer iets mis gaan! Zijn buik begon op te zwellen en hij kon moeilijk zijn boodschappen nog doen. Dus we hadden geen keuze... we moesten hem laten inslapen. Dat was op 12 maart 2018, om ongeveer tien uur.

Een paar jaar geleden, toen we op vakantie gingen naar Spanje moest Darco dus ergens blijven, bij mijn familie. Maar (nu moet ik beginnen lachen, haha xD) er was een hond naast dat huis waar hij verbleef. Ik was er niet bij, maar ik had gehoord van mijn neef en nicht dat die andere hond (een vrouwtje) steeds over de omheining klom om bij Darco te zijn. Ze kwamen dan steeds bij elkaar om samen te spelen en zo, super schattig <3

Maar toen we terug waren van vakantie en Darco weer bij ons kwam, probeerde hij steeds weg te lopen. Om bij zijn vriendinnetje te zijn, schattig toch? xD

Darco was ook ooit eens weggelopen, samen met zijn vriend Spike (ook een hond van me). Spike hadden we gelukkig nog terug kunnen vinden, maar Darco was echt verdwenen.

Natuurlijk waren we in paniek. Er kon van alles gebeurt zijn.

Dus we zochten zo ver we konden. Steeds zoeken, iedereen in actie. Maar geen Darco.

Na lange uren, kregen we telefoon van de politie. "De politie, hoezo? Waarom?" In zal het vertellen. We moesten naar het politiebureau gaan, en raad eens... daar was onze Darco! Hij was heel blij aan het hijgen, want...

Hij was kilometers ver gaan joggen met iemand. Echt geen idee waarom hij dat deed xD Er was dus een vrouw aan het joggen, en Darco was er gewoon achter gaan lopen... xDD Echt grappig, maar tegelijk was ik echt opgelucht dat hij terug was. Dan had hij ook eens een avontuur meegemaakt xD

Hij dacht vaak ook dat hij net zoals Spike een kleine hond was, maar dat was hij dus niet. Zoals als we bijvoorbeeld in de zetel zitten, dan ploft hij zichzelf op ons. Tja, daar zit je dan, met zo'n zware hond op je schoot. xD

Ik vind het echt jammer dat hij gestorven was, maar de herinneringen zullen nooit weg gaan. Darco zal altijd in mijn hart blijven :)



RommelboekjeWhere stories live. Discover now