🌝

1.1K 21 8
                                    

       

        ผมรู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็เช้าแล้ว พอหันไปมองข้างเตียงก็ไม่เห็นมีพี่แทน สงสัยเมื่อคืนคงไม่ได้กลับห้องแต่เมื่อวานพี่แทนก็ไม่ได้นี่ว่าจะห้อง55^^' งั้นผมลุกไปอาบน้ำดีกว่า ผมใช้เวลาในการอาบน้ำ ประมาณ   15 นาที แล้วก็แต่งตัวอีกประมาณ 10 นาที ใจผมลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยทำให้ทุกช้าในกิจวัตรช้าไปด้วย และมันจะทำให้ผมไปเรียนสาย






           7:52 น.
      ณ มหาลัย

และกว่าผมจะมาถึงมอก็ใช้เวลานานใช่เล่น เกือบจะมาเรียนไม่ทันแล้วด้วยซ้ำ โดนพวกไอ้น็อตว่าไปกี่ครั้งก็ไม่รู้ เพราะตอนเรียนก็คาแต่เหม่อจนไม่ได้ฟังอาจารย์สอน จดเร็กเชอร์ก็ไม่ทัน แล้วก็ไม่รู้ว่าเป็นเดินชนใครไปแล้วบ้าง จนพวกไอ้น็อตบอกให้ไปพักนอนห้องพยาบาล ผมละหงุดหงิดตัวเองจริงๆจนต้องเดินเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าเพื่อเรียกสติกลับมา ระหว่างที่ผมกำชังเดินออกมาผมชนเข้าไอ้ตัวที่กำลังทำให้ผมเป็นแบบนี้ ก็จะใครซะอีกล่ะ มีคนเดียวชื่อเสียงเรียงนามที่ใครเอ่ยถึงต่างก็รู้จัก เอ่ยยย..จะสารบรรยายไปทำไมว่ะเนี่ย..ก็ไอ้พี่แทนนี่แหละที่ผมชนเข้าให้

"ไม่คิดจะขอโทษกูเลยว่างั้นนน?"เสียงของพี่แทนทำให้ผมมีสติขึ้นมา

"เอ่ยย..ขอโทษครับ"ผมก้มหัวผงกหลายทีเพราะความรู้สึกผิด

"เออๆ..ไม่เป็นไร"พี่แทนว่ากลับมาแบบไม่ใส่ใจ

"ครับบ"

"แล้วนี่เป็นอะไรของมึง?..ทำไมไม่เข้าไปเรียน"

"อ้อ..ผมไม่ค่อยมีสมาธินะครับก็เลยออกมาล้างหน้า" ตอนนี้ผมกำลังเดินไปคุยไปกับพี่แทนแต่แล้วพี่แทนก็ดึงให้ผมไปนั่งระเบียงห้องเรียนของผม

"นอนไม่พอ"

"คะ..ครับ"

"ทำอะไรอยู่..มึงดูหนังโป๊อ้อเลยนอนไม่พอ"

"เอ้ยยไม่ใช่..บ้าป่ะเนี่ยยย"

"อ้ออแล้วไปป..เป็นเด็กเป็นเล็กอย่าพึ่งหัดดู"

To już koniec opublikowanych części.

⏰ Ostatnio Aktualizowane: Dec 05, 2020 ⏰

Dodaj to dzieło do Biblioteki, aby dostawać powiadomienia o nowych częściach!

จุกครับ ลุกไม่ขึ้น^^  [Yaoi]Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz