"ဂ႐ုစိုက္သြားၾက"

"ဟုတ္ အန္တီ, တာ့တာ အေမ" တစ္လမ္းေက်ာ္သာျဖစ္ေသာ ကာရန္႔အိမ္သို႔လမ္းေလွ်ာက္သာထြက္လာၾကသည္။

"နင္က ကာရန္မိုးအိမ္ကိုသိလို႔လား မင္းဆက္"

" ေအးသိတယ္ေလ"

"ေအာင္မာ နင့္လိုဘယ္မွမထြက္တဲ့သူက ကာရန္မိုးအိမ္ကိုသိတယ္ဆိုေတာ့ ဆန္းသားဟ ဘယ္လိုသိတာလဲ လင္းစမ္း ေမ့သားႀကီး"

"ေအး နင္အဲ့လိုေသာက္ျမင့္ကတ္စရာေကာင္းေအာင္ေမးလို႔ကို ေသေတာင္မေျပာဘူး" ထိုသို႔ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ အထုအေထာင္းခံရမယ္မွန္းသိေသာ မင္းဆက္ ေနာက္သို႔လွည့္မၾကည့္ တခ်ိဳးတည္းသာ ေျပးသြားသည္။

"ဟာ ဟဲ့ေကာင္ နင္မိလို႔ကေတာ့ ေသၿပီသာမွတ္"ႏိုင္းတစ္ေယာက္ အငိုက္မိကာ ေအာ္လဲေအာ္ ေနာက္သို႔ထပ္ၾကပ္မကြာ
ေျပးျပီးလိုက္ေလသည္။
......................................................................

"နင္ဟာကလဲ အိမ္လဲတိတိက်က်မသိပဲနဲ႔"

"သိပါတယ္ဟ အဲ့ေန႔ကေမွာင္ေနလို႔ သိပ္မေသခ်ာဘူးျဖစ္သြားတာ" ၾကယ္စင္ႏိုင္းစိတ္မ႐ွည္ေတာ့ေပ။ အိမ္ႏွစ္အိမ္ေ႐ွ႕ ေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ကာေနေသာ မင္းဆက္ကို ႏိုင္းမ်က္ေစာင္းတခ်က္လွမ္းထိုးလိုက္သည္။

"ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္းပါစာ ငါမ်က္စိေႏွာက္လာၿပီ လာ ငါ့ေနာက္လိုက္ခဲ့ ဟိုအိမ္ထဲက ဦးေလးႀကီးကိုသြားေမးမယ္"

က်ယ္ျပန္႔လွေသာ အိမ္ေ႐ွ႕မ်က္ႏွာစာအတြင္း႐ွိ ျခံဝန္းေလးထဲတြင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ထားေသာ ပန္းပင္ပ်ိဴးပင္မ်ားအားေရေလာင္းေပါင္းသင္ေနေသာ ဦးေလးႀကီးသည္ မင္းဆက္ႏွင့္ႏိုင္းအား သတိမျပဳမိေပ။

"ဦးေလး ဦးေလး"

"ေဟ လူေလးတို႔ ဘာတုန္းကြဲ႔"

သူေမး နင္ေမးႏွင့္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ လက္တစ္ေတာင္ႏွင့္တို႔ကာ တိတ္တဆိတ္ရန္ျဖစ္ေနၾကသည္။ အဆံုးတြင္...

"ဦးေလး ဒီအိမ္က ကာရန္မိုးတို႔အိမ္လားမသိဘူးဗ်"

"ေျသာ္ တူႀကီးနဲ႔တူမႀကီးတို႔က တုန္ေလး သူငယ္ခ်င္းေတြလား. လာ,လာ ဦးေလးတံခါးဖြင့္ေပးမယ္ အိမ္ထဲဝင္ၾက"

ျမတ္ႏိုးျခင္း အဓိပၸါယ္(Zg+Uni)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن